11 Ocak 2014 Cumartesi

Ciğerlere Dolan Huzur



Ciğerlerime kadar huzuru soluyorum...Tek yaptığım bu.Aksi taktirde bomboşum...
Her şeyi yeniden öğreniyorum.Sevmeyi,arkadaşlığı,aileyi,bağları...Zihnim öylesi berrak ve taze ki. Her şey yeniden tanımlanıyor sanki,program yeniden kuruluyor.Dinleniyorum ilk defa.Hayatım boyunca ilk defa hiç bir şey yapmıyorum. Abimin dediği gibi;sen bir daha böyle dinlenemezsin,tadını çıkar diyor.Doğru diyor.O hep doğru der zaten.ama beni de öyle iyi tanır ki ne kadar sıkıldığımı anlıyor.Bir kitap bile alamadan elime,geçiyor zaman.Az kaldı diyorum küsmeyin bana,sırayla her birinizin üzerinde gözlerimi mutluklukla gezdirip,ruhuma işlemenize izin vereceğim.Lakin biraz zaman tanıyın bana.
Dinlenme dönemini kısaltmak adına yaptığım hiç bir şey işe yaramıyor.Hayatım boyu ilk defa kendime dair toparlanma motivasyonum işe yaramıyor.Her şey kendiliğinden ve olması gerektiği gibi gelişiyor.Ben sadece izliyorum...Hiç bir şey yapmadan...Böylesi de keyifliymiş.Dinlenmek bu demekmiş;öğrendim.!
Dün akşam öyle çok canım sıkıldı ki,kız kardeşim haydi gel seni gezmeye götüreyim dedi.Soluğu zor yürüyen halimle,daire kapısında aldım.
Binadan çıktık sitede ufak adımlarla biraz yürüdük.Sanırım 5 dakika kadar zaman geçirdik ardından eve geldik.Oh be dedim nefes aldım...Ardından bugün!
Hemen sitenin karşısında market açılmış.Gel gidelim dediler.Gitmek mi iyi yoksa itiraz mı etmeli bilemedim.Doktorum sağ olsun yasak koymadı bana."Kendini tanı" dedi sadece.Rahatsız olduğunda yat.sonra yine hareketlen yavaş yavaş.Ona dayanarak giyindim üstümü.Hem de ilk defa yardım almadan.Ayakkabılarımı giymeye cesaret edemedim,annem giydirdi.Çıktık evden,yorulduğum yerden dönme sözü ile.Rahat gittim,gezdim...Gelirken bitmek bilmedi bir kaç yüz metrelik yol.Kardeşim olmasa idi ve sitedeki banklar...Gelemezdim...Karnımdaki sancı beni olduğum yere yığılacak hissine kaptırıyor.Eve geldim geleli,gezip dolaşmış ardından banyo yapıp uykuya yatırılmış çocuk havasındayım.Öyle yorulmuşum ki,sanki 2 hafta öncesine kadar dünyayı feth eden ben değilmişim gibi.Diyorum ya yeniden öğreniyorum her şeyi.En başta da yürümeyi.
Ameliyattan sonra ilk adımları atmanın ne demek olduğunu bilmem ki bilir misiniz? Ameliyat olsanız dahi kendinizi o kadar sınar,ne hissettiğinize kulak verir misiniz !
Ben yaşadığım her şeyin tadına varmayı severim.Her şerde bir hayr olduğunun da bilinciyle,tada varmayı bilirim.
İlk adımlar,ilk yemekler...Yeniden yaşamaya dair ilk heyecanlar...Bunların hepsi çok güzel şeyler...Dingin dönemimde hepsini ince ince düşünüyor,yaşadıklarımın tadına varıyorum.
...
Tadına vardığım bir diğer şey ise az önce gelen çiçeğim..Bengü Ablam...Arzum Onan'ım o benim...En büyük kuzenim...Pek fazla görüşemediğim,az iletişim kursak da çok sevdiğim.Hayat enerjisine gıpta ettiğim.
Ameliyat olduğumu duyup aradığında,sesimi duymak istemiş fakat o günlerde telefonla konuşamadığımdan duyamamıştı.Bugün çat kapı geldi elinde üstte gördüğünüz çiçeği ile.Aynı sen dedi.Senin gibi minicik ama çok sevimli.Bilmem ki ben ne kadar sevimliyim ama minik olduğum muhakkak.Baktıkça içim açılıyor,yüzümde gülümseme oluşuyor.Düşünülmek güzel şey.Hem de onca hayat telaşının içinde.Bin bir türlü sıkıntıya rağmen hatırlanmak,hatırlandığını böyle güzel ifade etmek.Kendime özel hissettirilmek...
...
Arkadaşımın yün sponsorluğu ile berelerimiz hızlı bir şekilde örülmekte.Her bir bere bittikçe önüme fırlatılıyor.Bak ablası nasıl olmuş diye.Ben çocuklar kadar mutlu.Onlar görse,giyse kim bilir ne sevinecekler.
Şimidlik sayı hedefimiz 15.Sonra başka okullar,başka çocuklar için elbette devamı gelecek.elimizin gücümüzün yettiğince...İyi ki varsın benim iyilik meleği arkadaşım...

Tüm bu olanlardan ve olmakta olan bir sürü güzel şeyden sonra,nasıl mutluluk doldurmam ciğerlerime ben.Her geçen gün güzelleşen dünyamda hala neye isyan edilir de neden farkına varmayız huzurun anlamam ki ben.Biraz içe yönelme vakti geldi de geçiyor bile.Ruhunuzu unutmayın,ona sorun ne istiyor,ne ile mutlu oluyor.Hayat telaşından,kendinize ayıramadığınız vakti çalıp da,ne zaman son bulacağını bilmediğiniz ömrünüzün tadına tat katmayı ihmal etmeyin...
Gönül kapılarınızı açın...Bırakın içeri huzur sızsın...Huzuru aldıkça genişleyecektir.Ele avuca sığmayan,huzurlu ve mutlu insanlar olmak ve hayatın tadının damağınıza uyması temennisiyle...



7 yorum:

Handan dedi ki...

İyi geceler :-)

Kelimelerle Dans dedi ki...

sana da iyi geceleerrrr:)

Hamiyet Akan dedi ki...

Allah hem ciğerlerine hem hayatının dört bir yanına doldursun huzuru kana kana :) İyi geceler meleğim..

narkoz dedi ki...

Gönül kapılarınızı açın...Bırakın içeri huzur sızsın...
sızmasın yaa yağmur gibi yağsın üzerimize olmazmı :)

Kelimelerle Dans dedi ki...

Hamiyet;amin canım.aynı dilekler benden sana...

narkoz;olmaz mı hiç.seller bassın huzur yağmurundan hatta:)

Bir hayal kur dedi ki...

sen ne güzel insansın.. ne güzel yüreğin ne hoş gönlün var öyle canım benim.... hep huzur olsun yanı başında... ne güzel işlere imza atıyorsun hep.

Kelimelerle Dans dedi ki...

bir hayal kur; senin güzel bakan,güzel gören gönlüne sağlık canım benim...amin hepimiz huzurla yan yana olalım iç içe yaşayalım inşallah...

Yorum Gönder