Yorulmaya Vaktim Yok :)

Çok değişik bir süreçten geçiyorum.  Çok zor,çok çok yorucu,yıpratıcı. Tüm bunların yanısıra gücümün farkına vardığım,gücümü arşa çıkardığım,kendime aferin kız dediğim bir süreç oluyor.

İş tam gaz devam. 26 buçuk aylık çocuk tüm bakımıyla bende. Yemek yap(çocuk kucağımda tabi. Ya da en iyi ihtimalle mutfak tezgahının üzerinden bana sarılıp öpüp kokluyorken),yedir topla yıka yerleştir. Çamaşır yıka,ser,topla yeniden yıka vsvs. 

1i çocuk olmak kaydıyla 6 insan ve bir köpek. Ayrıca annemin peşinden gitmediğim bir saatin bile olmadığı bir süreç. Çünkü bir elini kullanmaması lazım ve bunu bir tek ben biliyor muşum da kendisinin haberi yokmuş ghbi davranıyor. Anne ben yapayım,annnne o elini kullanma. Annnnne ben hallederim,söylesene yaa diye diye geçen günler. Bir makarnayı bile yaparken onun tarifine göre yapmazsan söylenmeler. Söylenmesin diye domatesi soyma şeklini bile onay alarak hareket etmeler.

Fiziken dinlenebildiğim bir saatim dahi yok da önemli değil. Ruhen bittim dostlar. Bittim de okeye dönüyorum desem doğru tabir olur herhalde.

Gün içinde sıklıkla kendime şunu soruyorum.

"Bu yaşadıklarımın bana hediyeleri neler?"

Siz de sorun. Odağınızı bu yöne çevirin. Zorunuz kolaylaşsın. Mucizeler koşar adım yaşamınıza girsin. Siz bunlara layıksınız. Kendi öz değerinizi farkında olun. Ben de olacağım inşallah bir fırsat bulursam bakalım.  :))

Kaçınılmaz Son; Ameliyat

 Cuma günü annem elinden ameliyat olacak.

Ben kesin gözüyle bakıyordum zaten de doktor bugün söyleyene kadar çok üstüne gitmemiştim. Annem asla ameliyat olmam diyordu çünkü. Doktorla görüştüm. Görüşmek derken tıbbi anlamda görüştüm :) Nedir,nasıldır süreci anlamam lazım ki karar vereyim. Detayları bilmeden ne karar veririm, ne ikna edebilirim.

Neyse anlaştık. İçime sindi. Tek sinmeyen fiyatı idi. Yapacak bir şey yok. Sağlık olsun. Gerçekten sağlık olsun da gerisi kolaylıkla halledilir evelallah.

Eve gelip süreci anlattım. Ama benden önce Melikeye anlatılmaya çalışıldığı için tüm gece stresten uyuyamadı yavrucum. 1 ay kadar annemden uzaklaşma fikri onu çok tedirgin etti. Ben de ona bu bilgileri gereksiz yere yükleyeni tedirgin ettim bir miktar. :)

Neyse şimdi odasına gitti,uyumaya çalışıyor. Sabaha rahatlamış olacak inşallah daa ben süreç tamamlanana kadar sanırım  rahatlayamayacağım. Çünkü dünyanın yükünü üstümde hissediyorum. Annem varken evin idaresini tümden benim alacak olmam ve öte yandan çalışıyor olmak ayriyeten çocuğun bakımının tamamen bende olacak olması. Allah yardım eder elbet,şüphesiz. Cuma sabahı bir atlatılsın da inşallah. O güne kadar annemin stresini hafifletmek için yine dimdik durmak ve sonrasında süreci yönetmek için yıkılmamak lazım. Yapabilirim. Siz yine de akla gelirsem dua edin,güç dileyin.