19 Haziran 2018 Salı

Son 1 Ay

Ne çok şey olup bitti şuncacık zamanda.
İçinde bir tane iyi bir şey yoktu. Ama her zorluğun içinde de kocaman mükafatlar yatıyordu.

Halamın durumu henüz netleşmedi. Perşembe günü bir teşhis konulmasını umuyoruz.Canımız ağzımızda bekliyoruz. Kendisi halsiz,bitkin.
......
Ben geçtiğimiz ay bir kanama geçirdim bilmiyorum aşağıdaki yazılarda bahsetmişmiydim.
Ardından doktorumu aradığımızda 1 hafta sonra tahlil yaptırmamı istedi ve çıkan sonuç pozitifti. İç kanama geçiriyordum. Bu Halde benden 3 saat uzaktaki arkadaşıma hastane ziyaretine gittim. Çünkü onu çok merak ediyordum durumu kritikti. (Çok şükür şimdi evinde ve iyi).
Çıkan pozitif sonuç beni kolonoskopiye götürdü.
Öncesindeki hazırlık süreci baygınlık geçirerek,kendimden geçerek tamamlandı.Sürüklenerek hastaneye gittim ve uyandıktan hemen sonra işe başladım. Öyle bir manyağım :)
Bir yat,uzan,uyu,dinlen,naz yap dimi. Naz yapmanın kelime anlamını bilmeyenlerdenim.
Neyseki sonuç temiz çıktı. Vücut bir şeye tepki olarak vermiş o kanamayı.Olurmuş arada,bazılarına.Zaten ben biliyordum etkileşim olan şeyi.

ve iki buçuk hafta önce...İş bitti,dedim markete gidip bir şeyler alayım,hem de yürümüş olurum,hava alırım. Aldım havamı !
Daha markete girmeden düştüm hem de düz yolda. Önce ayak bileklerimin üstüne düştüm ardından popomun üstüne sert bir şekilde oturdum.Cadde üzeriydi.Mecburdum kalkıp eve gelmeye.Oturacak,dinlenecek bir yer yoktu.Olsa da durabilecek gibi değildim.Evden birinin gelmesini bekleyemedim.
Eve gittim durumu anlatana kadar akla karayı seçtim.Annem gerekli ilaç ve araç gereçi aldı ve uyguladıysa da olmadı. Ben yani ben.Diri diri dikişler atılırken gık demeyen,emg ler çekilirken gözünden bir damla yaş akmayan çocuk iken 10 dk zor durdum evde.
Gidelim dedim.Gidelim hastaneye.Geçmeyecek bu böyle.
Gitmek işkenceden başka bir şey değildi. 3 kişiye tutunup taksiye zor bindim.Hastanede zaten tekerlekli sandalyeye bindirildim.Bir ayak bileği burkulmuş,bir ayak bileği önemli bir yerden çatlamış.Hemen alçıya alındı. Diğerine bandaj takmamız söylendi. Ağrı kesici iğne de yaptıktan sonra az da olsa rahatladm.
Eve gelince sol kol bileğimdeki ağrı da peydah oldu.Ona da bir bandaj ve akabinde belimin üstüne düştüğüm için popo kısmında da tahribat ve şişlikler olduğunu fark ettim.Neyseki belim sağlamdı.Zaten daha kısa bir süre önce tutulmuş ve yakılarla düzelmişti. 3 hafta kalması gereken alçı 1. haftada ayağımın üstüne basabiliyorum diye çıkarıldı. ama asla 1 ayı tamamlayana kadar basmamam gerekiyormuş.Zaten hala mosmor ve şiş. Kesinlikle tuvalet harici yerimden kalkmıyorum,kalkamıyorum. Ayağın altında 2 minder öyle oturuyorum. !
Dünden bu yana tuvalete gitmek dışında 1-2 kez kalktım bir iki metre yürüdüm. Ehh alışmam da lazım.
Zoru gitti kolayı kaldı.Şimdi ayağım bandajlı bilek fazlaca ağrılı ama bin şükür en zor durum geçti gitti.kaldı bir on gün daha.
Evde olmak hiç önemli değil de kendi işimi görebilmek ve azıcık hareket yetecek bana.
Öyle işte. Acıtasyon olmasın diye ilk anın acı ve duygusuyla yazmak istemedim size.
Ama özledim de buraları.
Yazmak ap ayrı bir heves bende.
bu aradaa; bana kitap önerisinde bulunsanıza ? Gözlerim okumaktan ağrısa da iyi okudum bu süreçte.Kişisel gelişimi abartınca biraz romana kaydım haliyle.Ama gönlüm çocuk ve kişisel gelişimlerdeeee....

Sağlıklar dilerim efendim hepinize.Ve neye ihtiyacınız varsa o hissiyat gelip bulsun sizi en kısa zamanda.