25 Temmuz 2014 Cuma

Huzuruma Dokunma...!

Kimseyi kendime dost göremeyişim,kendimi bir şey zannettiğimden değil,daha fazla yaralanmaktan çekindiğimdendir.Yine de insanız işte.Birilerine yer açıyoruz gönlümüzde.Ta ki onlar o yeri,menfaatlerine tercih edene kadar.
Üzgünüm...Kendimi değersiz gördüğüm için üzgünüm...Menfaatlere karşı ben görüldüğüm için üzgünüm...
...
Demişti ki aylar önce eşi ve kendisi; sen hiç mi şikayetçi değilsin işinden,hayatından...Hayır dedim değilim...Herşey olması gerektiği gibi ilerliyor yaşamda.Sıkıntı da yaşanır,feraha da ulaşılır.Neden anlatmıyorsun dediler...Bizden de mi saklıyorsun kalbindeki tortuları.Dök içini rahatla...
Dökersem içimi rahatlayamam ki dedim.Sen yorumlarsın sadece...Ya ben...Bir kez daha yaşarım aynı şeyleri.Yaşarım da ya altında ezilirsem sonra...
Ben böyle iyiyim.Siz anlatın ben dinlerim.Derdim tasam yok benim.
...
Tek istediğim huzuruma dokunulmasını engellemekti.N'olu dedim,n'olur yapma...Bunu bana yap-ma...Huzurumu bozan sen olma.Ayrı ayrı çok konuda hesap veriyorum hayata.Bir sıkıntı da sen olma...
Meğer aylar sonra,en zorlandığım noktada,bir zorluk da kendisi verecekmiş bana.
Dost değilim ben sana,menfaatim kadar varsın hayatımda diyecekmiş.
Bunu görmemek için defalarca konuşmam yetmeyecek,nolur beni üzme demem sonuç vermeyecekmiş.
Dost kavramının olmadığını pek iyi bilen kalbim,bir kez daha bana " dost" diyen birinin kazığını yiyecekmiş.
Kendi halimde yaşayıp gidiyordum oysa.Kimseye kızmıyor,kızarsam sağlığıma çok zarar veriyordum.Her km ne yaparsa yapsın "boşver" diyebiliyor,elimdeki tek güzellik olan huzurumu koruyordum.Hiç ama hiç bir şeyden etkilenmiyordum. Nolur çok görmeyin bana,kendimi mutlu etme çabalarımı.Bir işim var,bir de sağlıklı olmaya ömür verdiğim bedenim.Ben bu ikisinden ibaretim.Çalışarak kendimi olağan üstü hissedebilirim.Nolur engel olmayın...En zayıf zamanımda pes etmekten öyle çok korkuyorum ki...Ve biliyorum böyle bir durumda hiç kimse olmayacak yanımda.Kim ne hissettiğimi bilmek istemeyecek.Çözüm bulmak şöyle dursun,dinlemeyecek...
Kimseden beklenti içinde değilim.Ben kendimle,kendime yönelerek,Yaradan'a sığınarak mutluluğu avuçlarıma aldım yürüyorum.Çok görmeyin...Varsın bir şey vermeyin...Ama elimdekileri de alıp gitmeyin...N'olur bu kadar kötü olmasın adına dost dediklerimiz.
...
Kırgınım,kızgınım,üzgünüm...Nolur derinlerimdeki acılarıma dokunmayın.Ben üstlerini örtmeyi başardım.En güzel günlerimi yaşıyorum.Sizden tek istediğim benden mutluluğumu almayın...Sınırlarıma dokunup,başımı ağrıtmayın...

20 Temmuz 2014 Pazar

Eskiden Yeniye;Yaşlanmış Halimle




Eskiden diyorum...Eskidendi...

Farkında olmadan,eskimişim ben...Meğer yaşlanmışım aniden...

Küçük mutluluklar güller açtırıyor yüzümde.Yaşlı insanlara bir el uzatırsınız,güler yüz gösterirsiniz de, dünyanın en mutlu insanı oluverirler ya hemen.O misal işte.İyi hissediyorum kendimi...İyi hissettirecek sebepler arıyorum çünkü...Arayan bulur ya hani.Gelip konuyor kalbime güzellik emareleri...
Şükür dolanıyor dile...Hamd olsun her acıdan sonra kalbime güzellikler bahşederek, beni ödüllendiren Rabb'e...


14 Temmuz 2014 Pazartesi

Ruh Esintisi

Yine zor bir hafta geçti.Şükür ki geçti diyebileceğim bir zaman diliminde bıraktım kendisini.
Hep diyorum,artık eskisi kadar takılmıyorum olaylara,üzülemiyorum hakkıyla.Ya pes edeceğim arkama bakmadan ya da sonuna kadar gideceğim yolumdan şaşmadan...
...
Kimseye de anlatmıyorum artık sıkıntılarımı.Zaten pek dertleşen biri değildim ama artık hiçlikteyim.
Hemen her gün nasılsın diye sms atan abicim yine sordu halimi hatrımı.Klasik bir konuşma başladı.Moralim bozuk dedim.Bir tek sana söylüyorum ama gerçekten moralim bozuk.Sebebini sormadı.Bilirdi ki moralimi bozan iki şey vardı.Hangisi diye düşünürken,iş dedim abi...iş...Canımı sıkan meseleler can bulmakta...dinledi sadece.Kendimle konuşmamı bekledi adeta.İç sesimin dışa vurumunu merak etti.
Sabredeceğim dedim.Bekleyeceğim...Pes edersem,pişman olmaktan korkuyorum.
Anlıyorum seni dedi.Demese de anlayacağını bildiğimi bilirdi.Hiç moralini bozma,kim ne derse desin sen hiç bir şey yokmuş gibi yürü yolunda.Seni esas mutlu eden sebebi unutma !
Sen ne karar verirsen yanındayım ben.ama verdiğin karara bir tek sen üzülür bir tek sen sevinirsin hakkıyla unutma.
Ahh canım benim,en kıymetlim.Ben seni neden bu kadar çok seviyorum bir kez daha bildim.Teşekkür ederim...
30 yıldır yanımda olan tek insan...doğumumdan varlığıma can olan...Gözümü kırpmamdan,sesimin tonuna beni anlayan...Herkes akıl veriyor da sen destek oluyorsun...Söz dinlemeyeceğimi bildiğinden belki,içimdeki sesi bastırıyorsun...Neyse ne...Sevgim katlanıyor sana 30 yıldır her gün her dakika.Çok kişide yanılırken hayatımda,akrabalarımdan bile üzülürken şu yaşımda,sen kalbimin bir diğer parçasısın adeta.Farklı annelerden doğan,aynı kanı taşıyıp da kardeş olamayan,adına kuzen dedikleri ama Allah'ın bize kardeşliği bahşettiği bir bağımız var.Kimin ne olduğu bilinmeyen şu dünyada,senin varlığına bin şükür.
Sen iyiysen ben de iyiyim diyebilen,hayatındaki onca sıkıntıya rağmen herkes öyle bilsin ama sen doğruyu bil diyen,önemli,özel,çok kıymetli sıfatlara sahip varlığına yazılacak çok cümle var...
Ben ismine hitap etmediğimde aşka dair yazdığımı sananlara birlikte gülümsememiz...Çok az görüşebildiğimiz ama her anın tadına vardığımız,hep benim yazdığım,söylediğim senin ise dinlemekten ve okumaktan keyif aldığın bağımız...
Bu kaçıncı yazı sana bilemiyorum.Yıllar önce kimse beni tanımaz iken sana satır satır mektuplar biriktiren varlığım,internet dünyasına erişip sayısız kompozisyonları armağan etmiştir nacizane okuyucuya.
Herkes sıkılabilir belki bu sevgi bağına dair cümleleri okumaya.Lakin ben son bir kaç ayda çok daha fazla yazmak istiyorum sana.Öyle üzüldüğüm,öyle parçalandığım insanlar karşısında her defasında sana koşup satırlar yazasım,bir kez daha sarılma isteğim peydah oluyor.
Senin gibi beni seven,sevmekten öte benimseyen,özümseyen,anlayan ya da anlamak için emek veren,eleştiren ama eleştirdiği için kızmak şöyle dursun teşekkürü hak eden,insanlar olmalı hayatımda.
...
Mesela bugün,içimde hissettiklerimi anlatabilsem keşke sana.Bilsen ki kendimi pek özel,pek kıymetli hissediyorum şu anda.bilsen ki,mutluluğun tomurcukları can buluyor yüreğimin kuytularında.
bilsen ki olmasını isteyip de hiç mücadelesini veremediğim konularda ne çok parçalara bölündü kalbim.Kimsenin bilmediği ama bilinse kıymetini yitireceği acılarım var benim.O acıları en anlamsız mutluluklarla süsledim.bilsen ki ben bir çocuktan farksız haldeyim.En saf sevgiyle gözlerimin içine bakıldığında otuz yılın acılarını unutabilirim.Ben unutmaya niyetliyim de...Acıları unutturacak değil de acı vermeyecek insanlar isterim...Sen bil ki abim...Tüm acılarımı sarabilecek bir tek sana güvenirim.Hani o konuda bir daha bana gelme dediğin gün var ya...Kaç kere kapından döndüm bilemezsin.Ben sana bile anlatamadığım acılarla büyüdüm.Senin beni anlayacağını bildiğimdendir senden kaçma isteğim...
Senden kaçtım da abim,bir tek kendime yenildim...Zaten ben her ne yaptı isem hesabını kendime ödettim.
Şimdi mutlu olma zamanıdır ki,onu da becerebilir miyim,şüpheliyim.Yardım et bana abicim...Bu kez mutlu olmayı denemek isterim...


4 Temmuz 2014 Cuma

Mutlu Ol...!


"O mutsuzluğu bilmiyor ki."Sen de bilme.!


Yaklaşık 10 yıllık blog hayatımda bir ilk yaparak video paylaşıyorum.Daha önce paylaşmışsam da hatırlamıyorum.

Günlerdir tv de seyrettiğim bu reklama bayılıyorum.Zaten reklam seyretmeyi pek severim ama bu başka,bambaşka...Uzun metrajlı film gibi izliyor,bitmesin istiyorum.
...
Diyorlar ki,canın mı sıkkın,bir şeye mi üzüldün,keyfin yerinde mi senin...?
Elbette,tabi ki...Aksi mümkün mü...!

...
İyi mi kötü mü bilmiyorum ama ne hastalık ne de olası bir takım problemler canımı eskisi kadar sıkmıyor ve moralimi tamamen çökertmiyor.Elbette zayıf olduğum konular yok değil lakin hayatın genelinde pek mutlu bir insanoğluyum son zamanlarda.
Bana artakalan yaşamı boşa harcamıyorum.Zaman da,duygular da,şahsen bizzat kendimde değerliyim.İyi olmalıyım ve hep iyi hissetmeliyim ki hayatımdaki herkesin farkındalığını sağlayabileyim.

Ben mutlu olmayı seçtim dedim bir çok kez...Sadece söylemekle kalmıyor,bir şeftali misali mutsuzluğu bilmiyorum...Bildiğim tek duygu mutluluk olsun istiyorum.İnsanoğlu neyi istemiş de yapamamış ki şu hayatta.Bir düşün hele...Ve mutlu olmayı tüm benliğinle iste...İstemek yetmez bazen...Ol işte...Herkesin bitti dediği yerde umutlarının üzerine çamurlu topraklar atıldığında sen yeşillen ve doğ en kurak mevsimlerde...
Mutluluk sana istediğin her şeyi getirecek olan tek anahtar belki de...Denemeye değer...Haydi şimdi bir mutlu oluver...