29 Kasım 2020 Pazar

Geçmişten Geleceğe

Keyifsiz bir hafta geçirdik ailecek. Ben ki çok sakin insanım yer yer kendimi tutamadım. Ve öyle çok içime attım ki,hastalandım. Aniden gelen karın ağrısı. Noluyor bana yaaa dedirtti. Anladım ki bağırsaklarım ağrıyor. Aşırı ağrıyor.Çok aşırı. Değil hastaneye gidebilmek,milimetrik hareket edemiyorum. Ağrı kesiciler ve spazm çözücülerle bir gün boyunca kıvranarak geçti.Yanı sıra reiki ve babamın duaları.
Toparladım toparlamasına da korku kaldı hala. Ya tekrar olursa ?
...
Peki dedim ne anladın bunca şeyden.Ne aldın kendine.
Ve cevap verdim; bir gün bir aile kurduğumda huzur dolu,sevgi dolu olacak eminim. Öyle güzel bir ailem olacak ki,tıpkı şimdi ki gibi.Annem ve babamdan ne öğrendi isem,kardeşlerime ve hatta dostlarıma bunu nasıl yansıtıyor isem,eminim ki kendi kuracağım çekirdek ailemde de tüm bildiklerim,köklerimden edindiklerimle çok güzel bir ortam oluşturacağım. Huzur kokacak evim.Güler yüzle dolacak her odam.Sevgiyle karşılayacağım sevdiğimi ve sevdiğim her şeyi. Sağlık da verirse Allah,çok güzel olacak her şey eminim.
Neden mi söylüyorum bunu?
Sevgiyi tatmamış,huzuru tanımamış,aile nedir bilmemiş insanlar yüzünden ne hale geldik ailecek. Oyssa biz öyle miyiz ?
Sırf öyle olmadığımız için bunca derdimiz.
Olsun varsın. İleriye dönük hayal kurmaya yarıyor bunca şey belki de.
Hem zaten şimdinin hayalleri değil mi,ileride yaşayacağımız gerçekler ?

.......................
Tüm bunlara ilaveten; Allah nasip ederse 7 ay sonra teyze olacağım :) İyi bir abla olabildim mi bilmem ama iyi bir teyzeliğe şimdiden niyet ettim.

------------------
bir kaç hafta önce çok ama çok sevdiğim ve bir kez yıllar önce görüşme mutluluğuna erdiğim,sık sık da sosyal medya ya da telefonla iletişimde olduğum lezzetliatolye.blogspot.com yazarı nilgün ablayı kaybettik. çok üzgünüm. Aklıma geldikçe içim sızlıyor. Dilerim ailesi toparlanabilmiş ve böylesi muhterem bir kadının yokluğuna alışabilmiştir.Zira ben alışamadım.Aklıma geldikçe gözlerim doluyor. Sadece yıllar evvel bir kez gördüğün birini bu kadar sevmek. Üstelik senden çok büyük,arkadaşın olamayacak kadar büyük amma her bir cümlesi kıymetli,asil,dimdik,çok özel bir kadın.dı.
Allah sonsuz rahmetiyle karşılasın onu ve tüm ölmüşlerimizi inşallah.
Zaten halamdan sonra ben bi tuhaf oldum. Buz dolabı gibi insandım. Şimdi gözyaşım durmuyor. Ahh canım...içimden başka bir insan çıkarttın. Her giden bambaşka dünyaların kapısını açıyor geride kalana.Babaannem,dedem ve halam...Onlar hiç gitmediler ki,benden. Gidemezler zaten. İlla biri gidecekse ben gittim kendimden.En inatçı yerlerimi törpüleyip attım onların peşinden.En yıkık,en zayıf en solgun hallerimi onlarla birlikte gömdüm ben.Dipdiri,kendimden sonra onlar için de hep daha güzel daha iyi daha faydalı nasıl yaşarımı düşünen bir insan oldum. Biliyorum,görüyorlar.Biliyorum bu halimi seviyorlar. Nilgün abla da severdi. Dimdik oluşumu taktir ederdi. İyi bir evlatsın derdi. Öyle miydim bilmem amma öyle görmesi beni mutlu ederdi. Hem zaten güçlü kadın,güçlü kadının halinden anlar. Acısını da bilir,toparlanışını da farkeder.Yarım kalanlarını da görür,tamamlamak istediklerini de.
Nilgün abla beni gördü.Sırtımı hep anlayarak sıvazladı.Benden çok büyüktü.Eli öpülesi bir hayat öğretmeniydi. ama o hep beni destekledi,gücümü taktir etti. Kendisinin benden çok şey öğrendiğini söyler dururdu.Ne haddime.Onun varlığı bana hediyeydi.
Ahh canımlar...İyi kilerim...Yoluma ışık olanlar...Çok sevdiklerim...Gidişleriyle birer parça hüznümü toprağa ektiklerim...Rahat uyuyun.Ben neşemi,hayat enerjimi,yaşamdaki duruşumu hep sağlam tutacağım.Hem kendim,hem sizin için ve ailem için.



29 Eylül 2020 Salı

Yorulmanın Rahatlığı

Son bir haftaya çok şey sığdırdım.
Bir nikah,bir ölüm yıl dönümü
Bunlara bağlı olarak bir çok stres,üzüntü,mutluluk,heyecan,yorgunluk. Hemde ne yorgunluk.
Günler geçti hala dinlenemiyorum.
Sanırım bu böyle gidecek. Dinlendiğimi farkedemeden zaman akıp gidecek.

Sağlık olsun,keyif olsun,huzur olsun da gerisi önemli değil.
Öyle bir rahatlamak ki bu; anlatılmaz,yaşanır,yaşadıkça şükredilir. 
Ve beni sadece iki kişi anlayabilir.

19 Ağustos 2020 Çarşamba

Geri Sayım

 



                                                                           Geri Sayım Başladı.




13 Ağustos 2020 Perşembe

Şükür ve Teşekkür

Annem dedi ki geçenler "siz kişisel gelişimciler de şöyle diyorsunuz ya hani"
Ne dediğini unuttum ama beni o kategoriye alması pek hoşuma gitti.
Kişisel gelişimci değilim ama ömrümce bu alana ilgi duyup pek fazlaca da yakın durdum,duruyorum.Ben reiki masterım. Enerjiyi ilgilendiren her şey ilgi alanım.
Ve biz kişisel gelişimciler:) ve reiki masterlar şöyle deriz.
Daha başka neler mümkün
Bundan daha iyisi nasıl olur



Bana,seni uyurken seyretme şansı verdiğin için teşekkür ederim.
Bana,sana reiki yapma şansı verdiğin için teşekkür ederim.
Bana, beni dinleme şansı verdiğin ve benimle paylaştıkların için teşekkür ederim.
Bana, beni mutlu etmek için yaşattığın her şey için teşekkür ederim.
Bana,seni mutlu etme imkanı verdiğin için teşekkür ederim.

...
Ve Allah'ım kullara teşekkür ederken, sana şükretmemek olur mu hiç ?
Son dönemdeki sıkıntılarımı sadece sen biliyorsun.
Bunu yazarken bile gözlerim doluyor,sadece sen görüyorsun.
Bunca sıkıntının içinde, beni böyle mutlu edecek sebepler gönderiyorsun ya,
sonsuz şükürler olsun.

Mucize dolu bir yaşam hepimizi bekliyor olsun.

not: Başa çıkamadığımız ve şikayetçi olduğumuz şeylerle ilgili ne diyorduk. Onları sevgiyle kucaklıyorduk.
O zaman " sana anlatacaklarımı unutturan heyecanımı, sevgiyle kabul edeyim"




4 Ağustos 2020 Salı

Biliyor musun?

Ben bu hayatta en cok seni sevmeyi sevdim, biliyor musun?
Bir de doganin ablasi olmayi. 
Bir de annemin ve babamin evladi olmak var tabi. 
Tum bunlar iyi ki var. Hep olsalar...
Benimle yașasalar... 
... 

16 Temmuz 2020 Perşembe

Dertleșme

Hadi biraz dertleșelim mi? Çok ihtiyacım var buna.
Ama yok ya boșverin. Herșeyi boșverelim. Canı cehenneme birçok șeyin. 

8 Temmuz 2020 Çarşamba

Kalabalık Yalnızlığım




Hem fiziksel hem de zihinsel olarak öyle aktifim ki nereden başlayıp neyi anlatsam bilemedim.


Yalnız kalmak çok iyi geldi. Kendime ve gerçekten zaman ayırmak istediklerime odaklanmak pek iyi geldi.

Sürekli misafir ağırlar durumdayım.Bu nasıl yalnızlık demeyin. Tam da istediği gibi aslında.
Benim istediğim kadar, benim istediğim ölçüde.
Sadece en sevdiklerimin etrafımı sardığı,birlikte yiyip içip hoşsohbetlerin damakta bambaşka tat bıraktığı günler. Reikiyle noktaladığımız geceler,günler,haftasonları.
Gidenlerin ardından evime bıraktıkları o tatlı huzura bin şükürle uykuya dalmak...

Tüm verdiklerine minnettarım Allah'ım. İyi ki beni yarattın.

5 Temmuz 2020 Pazar

Çilekli Pasta Mutluluğu

Çilekli pasta mutluluğunda bir haftaya bașlayalım inșallah. 
Amin... Çok amin...
................... 
Bugun doğum günündü. Ilk kez kutlamadım. Her an seni düșündüm ama aramadım. Neden bu hale gelmemize fırsat verdin ki? Çok yazık değil mi? 

4 Temmuz 2020 Cumartesi

Duygusal Blogger



Ayy ben ne ağlak bir insan oldum yaa...

Sevin ağla,üzül ağla,özle ağla,geldi ağla,gitti ağla. 
İyi mi,kötü mü bilemedim valla.
İnsan olduğumu hatırlatıyor tabi bi bakıma da,ee önceden neydim ki ben yaa ?

Varol

Allah'tan ne istediysem verdi.
Ama neredeyse hiç biri kolay yol ile gelmedi.
Çok çalışmam,çok çabalamam,çok istemem,bazen çok ağlamam,bazen de çok beklemem gerekti.
Öyle çok ki...Umudumun dili olsa yeter artık,olmuyor işte bırak bu işin peşini derdi.
Demedi. Dediyse de duymadım,kulak vermedim.
Bu hafta sonu...
Sıradan bir cumartesi-pazardı.Yani öyle olacaktı.
Bir şeyi çok istedim falan demeyeceğim.Çünkü çoklukla anlatılabilecek kadar az değildi isteğim.
İnanılmaz çok istedim.
Çok dua ettim; Allah'ım olmazı oldur,bu haftasonu bambaşka olsun her şey diye.Olacağı yoktu ya,neyse.
Bir anda oldu her şey. 
Bir anda mükemmel oldu her şey.
Bir anda değişti dünyam.
...

Belki 15 yıldır yaptığım tavuklu böreklerim ilk kez yandı.
Öyle bir heyecan. 20-30 dk pişmesi gerektiğini çok iyi bilirken, fırını 1 saate kurmak gibi salaklaşmışım birden.
Ben zaten öyle aklımı başımdan alacak heyecanlar bilmem.
Oto kontrol seviyem gayet iyidir. Ta ki o börekleri yaktığım,gözlerinin içinde mühürlendiğim o anlara dek.
Şu küçücük dünyada,minicik bedenimi aşan sorunlarla boğuştum son iki senedir.

Ve sen bilmiyorsun ama deniz fenerimdin benim.
Bir cümlene tutunup ayaklandığım,aynı şekilde yerle yeksan olduğum çok zaman oldu,oluyor da hala. Amenna. Tüm zaaflarımı verdim sana. Tüm can kırıklarımı teslim ettim avuçlarına.Umutlarımı,heyecanımı,yaşama sevincimi ve sana olan sevgimi.
Beni ben yapan her ne ise, biliyorsun. Bilmemezlikten geldiklerinden dahi eminsin.
Yani uzun lafın kısası, Bana hediye ettiğin haftasonu için,en az o gün cenazede yanımda olduğun kadar minettarım ki o günü unutmamı bekleme benden.
En yakınımdakiler bir bahane bulup gelemezken,dünyanın öbür ucundan geldin ya,iyi ki varsın gerçekten.Hep varolur musun lütfen . 




3 Temmuz 2020 Cuma

Çok İsteyince



Bir şeyi çok isteyince, evren senin için çalışmaya başlıyor ve bir bakıyorsun ki olmaz denen olmuş, gitmez denen gitmiş,gelmez denen gelmiş. Dünya olağanüstü bir yer oluvermiş.

Sonsuz şükür,çok teşekkür.

30 Nisan 2020 Perşembe

Önceden ve Şimdi ki Ben



Halamın gidişinden sonra,duygularımı ifade etmek için uzun uzun yazmak gelmiyor içimden.
ve Reiki Master olduktan sonra da çok derin üzülemiyorum karşılaştığım durumlara.

Tüm bunlar olmasa şuan bağıra çağıra ağlamak isterdim mesela.
Ama şimdi,yapamıyorum. İçimden gelmiyor.
Allahım güç kuvvet ver diyorum sadece.
Yanımda ol,elimi tut. Beni,kalbimi,duygularımı iyileştir.

Derin bir nefes alıyorum ve hayata devam...
Çünkü bir başka yaşam yok ve ben ziyan edemeyecek kadar önemsiyorum bana verilen her saniyeyi.
Duygularımı da tabi. Onları bu denli yoğun hissetmemi sağlayan insanları da hatta.
Ama görüyorum ki,hepsi geçici.

Kalıcı olan ne var ki? !


1 Nisan 2020 Çarşamba

Reikiyi Duy :)

Nerede kalmıştık?

Epey oldu yine yazmayalı dimi? Öyle aktif,öyle yoğunum ki...
Bildiğiniz üzre bir ilaçlama firmasında müşteri yöneticisi olarak çalışmaktayım uzun yıllardır.
Ve malum korona virüsü sebebiyle akıl almaz yoğunlukta günler geçirdik. Şimdi ise bir çok sektörün kapanmasıyla dinlenmeye geçtik denilebilir. Ama hala hizmet vermeye devam ediyoruz.

Bunun dışındaaa

Dün akşam saatlerinde,aslında uzun zamandır üzerinde düşündüğüm,oradan alıp oraya koyduğum fikrimi hayata geçirdim.
Bir instagram sayfası açıp reiki master olarak seans taleplerimi bu kanal üzerinden yürütmeye karar verdim. Vee işte @reikiyiduy sayfam artık yayında.
Reikiye ihtiyacı olan,reikiyi tanımak isteyen,bu yumuşacık enerjinin şifasını hayatına katmak isteyen herkesi beklerim efenim.

Artık profosyonel bir sayfaya ihtiyacım vardı. Gelen talepler sonrası,bu çok soruluyordu.Tam da bu günlerde iyi oldu bence,şifa olsun hepimize :)
Onun dışında evdeyiz malum. Ben karantina sürecinden bir kaç gün daha önce kapatmıştım tüm ailemi ve kendimi. Bir kaç gün sonra da evde kal diye uyarıldık zaten milletçe.
Hakkımızda hayırlısı olacaktır elbette ama en yüksek şekilde korumak zorundayız bedenimizi ve ruhumuzu. 
Diğer yandan elbette ki bende ne kadar huzur içinde ve kendimi sürece teslim etmiş şekilde yaşasam da,yapmak isteyip yapamadıklarıma hayıflanıyorum arada.
Derin bir iç çekiyor,sağlıkla,huzurla atlatalım bu süreci inşallah diyor ve reikiye sığınıyorum.
Sonrası ferahlık,hoşluk,dinginlik,tazelik zaten.Vee gelsin seanslar,mucizeler...
Öyle yani. Zaman geçiyor bir şekilde.Sürecin sonunda elimizde nasıl bir ruh haliyle,nasıl bir sabırla ve farkındalıkla bu süreci geçirdiğimiz kalacak sadece. Bu mimvalde her günün şükrüne varmak dileğimle.

Sizde ne var ne yok ?



24 Şubat 2020 Pazartesi

Nasılsınız?



Liflerim çok seviliyor. Sıradan bir iş çıkarmadığım aşikar. Karşılaştığım tepkiler de bunu doğrular nitelikte.

Reiki master oldum. Seanslar tam gaz devam...

Halamsız hayata alışmaya çalışıyorum.
Onun arkasından halletmem gereken neredeyse hiç bir şeyi yoluna koyamadım.
Bankalar,mahkeme, sgk, krediler vs vs vs  hala koşturuyorum.Yılan hikayesine döndü her şey. Çok yıprandım, çok yoruldum ama geçecek biliyorum.

o yüzden yazıp çizip içimi dökmek istemiyorum. Ama buralara uğradığımı da bi belli etmek istedim işte.
İyisiniz,hoşsunuz inşallah.

Ben bir kaç gün her şeyden uzaklaşıp dinlenebilsem çok iyi olacağım eminim.

7 Ocak 2020 Salı

Özlem

Hani yıllardır kullanmadığınız evinize girersiniz.Koltukların üzerindeki örtüleri bir bir açarken anılarınızla sarılırsınız ya. O misal işte.
Sanki yıllardır gelmemişim gibi.Ne anlatacağını bilemeyen ama yazmaya özlem dolu parmaklarım,kah hüzün,kah sevinçle dolanıyor klavyede.
En son ne zaman odamda tek başıma oturup,zaman geçirdim bilmiyorum.
Önce hastane,sonra halamın yokluğuna alışma süreci derken zihnimi ve bedenimi çok aşırı yordum.Peşimden atlı koşturuyor gibi,koştum durdum hayatın içinde.Onsuzluğa ancak böyle kafa tutabilirdim çünkü.
...
dün öyle çok üşüdüm ve yoruldum ki. Bugün kendime ilik suyuna sebzeli mercimek çorbası yaptım şifa niyetine; üşüyen ruhuma da iyi gelir niyetiyle.

--------------------------------------
Öyle çok özledim ki seni;gözlerinin içine bakarak konuşmayı. Yanındayken tüm saatler bozulsun,zaman dursun istedim hep,çocuk gibi.
Kadın olmak da bir nevi çocuklaşmak değil miydi ?
...
...
...