7 Ocak 2020 Salı

Özlem

Hani yıllardır kullanmadığınız evinize girersiniz.Koltukların üzerindeki örtüleri bir bir açarken anılarınızla sarılırsınız ya. O misal işte.
Sanki yıllardır gelmemişim gibi.Ne anlatacağını bilemeyen ama yazmaya özlem dolu parmaklarım,kah hüzün,kah sevinçle dolanıyor klavyede.
En son ne zaman odamda tek başıma oturup,zaman geçirdim bilmiyorum.
Önce hastane,sonra halamın yokluğuna alışma süreci derken zihnimi ve bedenimi çok aşırı yordum.Peşimden atlı koşturuyor gibi,koştum durdum hayatın içinde.Onsuzluğa ancak böyle kafa tutabilirdim çünkü.
...
dün öyle çok üşüdüm ve yoruldum ki. Bugün kendime ilik suyuna sebzeli mercimek çorbası yaptım şifa niyetine; üşüyen ruhuma da iyi gelir niyetiyle.

--------------------------------------
Öyle çok özledim ki seni;gözlerinin içine bakarak konuşmayı. Yanındayken tüm saatler bozulsun,zaman dursun istedim hep,çocuk gibi.
Kadın olmak da bir nevi çocuklaşmak değil miydi ?
...
...
...


0 yorum:

Yorum Gönder