Bir Küçük Aşk Hikayesi

 Sen benim gözümün nurusun.

Bir haftadır bir konudan sebep derinden üzgünüm. Her şey geçer bu da geçecek elbet diye diye normalleştirmeye çalışırken süreci, sen gözümün nuru,senin keyfin kaçınca benim dünyam yerle bir oluyor. Tüm negatif kelime kullanma hakkımı senin keyfini kaçıranlara dair kullanıyorum. Sen gözümün nuru, aklından geçenleri sor, söyle,dök içini diye ne teknikler deniyorum sana yıllar sonra hepsini anlatacağım. Sen gözümün nuru,mutlu bir çocuksun şükürler olsun. Arkadaşımsın,dostumsun,evladımsın,hayatımı tüm dünyayı boşvererek adadığımsın. Elimde değil,senin üzülmene vesile olan her şeye küfrüm çok,sabrım yok.

Sen gözümün nuru,öyle büyüttün ki beni,dünya çok başka sen geldin geleli.  Diyorlar ki,amma adadın kendini. Pek az şey biliyorlar oysa ki. Amenna... Adanmışlıkların en güzeli.  Allah sağlıklı ömürler versin de bize, çok güzel günler göreceğiz birlikte. Sana söz yavrucuğum bir elinden annen tutarken tuttuğun elimi, ömrümce öpe koklaya avcumda sarıp sarmalayacağım. Sana hayatı en güzel,en eğlenceli,en kolay tarafından anlatacağım. Herşeye rağmen,her şeyle beraber kendi yolunu nasıl da çizebileceğini göstereceğim.  Hani bir şeyi yapamam dediğimde,sana güveniyorum ben,yapabilirsin teyzecimm diyorsun ya,güven bana güzelim,çok daha güzel günler göreceğiz.

Salondaki Misafir

 Halamın gençliğinden kalma bir kıyafet dolabım vardı.:) Artik hem yetmiyor hem de malum gündem kentsel dönüşüm dolayısı ile taşınmaya uygun değildi.  Ama tam da bu sebeple yeni dolap da almak istemiyordum çünkü kardeşimin evine taşınırsak eşyaları depoya koyup anca kendimizi götürebileceğiz. Hep bir araftaydım. Ben karar verdiğimde malum büyüklerim ama ya sonraaa diye vazgeçiriyorlardı. En sonunda aldım. Kullandığım kadar kullanırım. Hem zaten gittiğim yerde de bı dolap illa ki lazım, bir şekilde hallederiz yaaa dedim ve alışveriş yaptım. Yaptım ama babam klasik mevsimsel grip,virüs vs derken kuramadı. Bir haftadır öylece bekliyordu. Bugün kurmaya başladı ama hali gücü pek yok, yarın da devam edecek.  Hadi hayırlısı. Bu gece salona misafir oldum, çünkü neden; kapısı sökülmüş odada yatamam. İlla kapanacak o kapı :)) Tüm ev halkıyla beraber siz de güldüyseniz iyi geceler o zaman.:) 

İhtiyaç

Ben belki de ilk defa birine yanımda olsana diye mesaj gönderdim. Hepimiz zaman zaman bunu isteriz ve birileri ile buluşup hasbihal ederiz ama ben ilk defa teklif eden oldum.  Hemen program yaptık sağolsun ama son anda olamadı,buluşamadık. Zaten tek kelime edecek halim de yoktu iyi oldu bir bakıma. Yine de şaşırıyorum kendime. Kendime yetemedim bir vakitte hadi buluşalım diyebildiğime. 

Neyse işte yarın inşallah kendi başıma biraz hava alıp tüm enerjimi yenileyip pamuk gibi olurum yine. Haftaya müşterilerimiz ile yeni yıl zam görüşmelerim olacak bunun için enerjiyi yukarı çıkarmak ve motivasyonu yüksek tutmak lazım. Ee hallederiz evelallah. Bir gün biri tek başına bir ordusun sen demişti. Öyle de haklı ki. 

İyi geceler hepinize. Yarın çok başka ve pek tatlı güzellikleriyle gelecek biliyoruz değil mi?

Hatırlatanlarınız bol olsun.

Çilekli Özlem

Son iki yıldır gittiğim o pastanede, seninle oturduğum o masaya ne zaman gitsem gözüm kayar. Şimdi kim oturuyor, birbirlerine nasıl bakıyor ne konuşuyorlar gözlemlerim bir kaç saniye. Sonra çok başka bir masaya gider arkadaşımı beklerim. Nedense o masaya sen olmadan oturmak gelmez içimden. Çilekli pasta alışların gelir sonra aklıma. Derin bir iç çeker sade kahvemden içer,sohbete devam ederim.

Dinleyicilik Makamı

 Çok iyi bir dinleyiciyimdir.Aynı oranda olmasa da dinlenmek ve belki biraz anlaşılmak çok isterdim. İstediğimiz her şey olmuyor tabi. Sağlık olsun. Çok şükür ki kendime yetebilen bir ruhum. Yine de... Neyse.

Gözyaşım Pıt Pıt

 Cumartesi öğleden sonra anne-kız atölyesine gidecekler. Sen de gel dedi annesi,her yere zaten beraber gitmiyormuşuz gibi. Orada kütüphane de var,cafe de,sıkılmazsın bizi beklerken diye ekledi. Olur demiştim günler önce. Sonra gitmesem de dinlensem diye düşündüm. 

Kızım yarın annenle gideceğiniz yer var ya, ben gelmem belki derkennn arkasını hızla döndü ve 

Şaka mı yapıyorsun dedi.

Hayır gerçek söyledim dedim tüm ciddiyetimle.

O da aynı ciddiyetle devam etti. Hayır geliyorsun teyze. Sensiz gitmem. Kız annen yanında olacak ya. Hem beni zaten etkinliğe almıyorlar ki, gelsem de dışarda olacağım.

Olsun,ben senin orada beni beklediğini bileceğim. Çıkar çıkmaz yanına geleceğim. Ne demek gelmiyorum, bunu kabul edemem. 

...

Tövbeler olsun... Tamam seni ben yetiştiriyorum. Dilli bı kız olman için de çabalıyorum daaa niye her seferinde o cadolozluğunu bana kullanıyorsun ? 

----------------------------------------

Anne teyze,Elsayla fotoğraf çektirir misin?

Olur, görürsem çektiririm.

Elsa seninle tanışacağı için çok şanslı.

Neden ki?

Sen harika bir teyzesin.

....

Saatler oldu kulaklarım bu cümleleri duyalı. Hala gözyaşım pıt.

Nerede kimden bı hayır duası aldım da, Allah bana seni hediye etti. Ben bir istedim, o bin verdi. Hayatımdaki tüm güzellikler gibi.

Ortaya Karışık

 Sabah patates kızartması istiyormuş. İşin yoksa aklında tut,ondan önce kalk,mis koku evi sarsın,mutlu olup gülücükler atsın.

....

Başım dönüyor. Her baş dönmesinde stres kaynaklı olduğunu bilmeme rağmen içimde bir korku. Aşamadım bunu. 

...

Elimdeki kitaba bayıldığım halde bitiremedim ama yeni kitaplarım geleceği için de bitirmeye niyet ettim, gözler yorgun.

...

Saygı önemli azizim,çok önemli. Olmayınca bir şeyler değil çok şeyler eksik oluyor.  Anlamayan da anlamıyor.

...

Özlem hissiyle yaşamak çok zor. 

...

Bakalım işin sonu nereye varacak. Kaygıyla ve merakla bekliyorum. 

...

İşler benim cephede bitti. Yok,hiç yok. Ve dinlenmek hiç benlik değil. Ve dahası,daha böyle geçecek aylar var. Krizi fırsata çevirmeye niyet ettim. Melike ile her gün her ne olursa olsun azıcık da olsa dışarı çıkıyoruz.  Öyle bir çıkmak ki,hiç kolay olmuyor ikna etmek. Geçen gün ikna olmuştu vazgecti. Ayakkabılarımı giyip tamm 45 dk kapıda ikna etmeye çalıştım. Olmadı:) ilerde bunu ona anlatacağım. 

...

Ruhumun yüklerini hafiflet Allahım. Mutlulukları çoğalt,huzuru arttır. Güzelliklerinle sarmala lütfen beni. Sen zaten tam olarak nelere ihtiyacım olduğunu çok iyi biliyorsun. 

...

Doğan askerlik yoklamasını geciktirdiği için para cezası geldi. Evin gündemi bir anda değişti. Her şey halledilir elbet ama ama işte ne gerek vardı buna. 

...

İhtiyaç hissettiğim anda sarılamamak... Ben istediğim, özlediğim ya da ihtiyaç duyduğum şeylerden uzak kalarak sınanmak zorunda mıyım? 

...

Yaş 40 olmak üzere. Yüzüne hiç bir krem vd sürmeyen ben gözaltı serumu kullanmaya başladım. Çok da iyi geldi. İnşallah istikrarlı olabilirim.

...

İlk kez avokado aldım. Kız sever dedim ama tadına bile bakmadı. Tarife bakmış olmama rağmen tabi ki kendi ruhumu kattım ve herkes sevdi. Bir sonrakinde çok daha şahane bir tat ortaya koyacağım. Ama hiç bir meze bir havuç tarator değil bence. Ve yine tabi ki benim tarifimle.

...

Ne çok çenem düştü. İpe sapa gelmez cümlelerimi buraya kadar okuyan herkese selam ederim. 

İki Konu İki Şaşkınlık Bin Şükür

 Araştırma konusunda kendime çok güvenirim. İpe sapa gelmez bir küçük veri olsun elimde. Varmak istenen yere bağlarım konuyu. 

Yıllar önce muhasebe departmanında,isimsiz gelen banka ödemeleri herkesi delirtmişti. Gelen isim ile sistemde kayıtlı isimler uyuşmayınca borçlar düşülemiyor, görüşmeler sarpa sarıyordu. Yapılan işlerin tutarlarını tarihlere göre sıralıyor o tutarlardan beklenen havaleleri ve gelen dekontları tek tek inceletiyor gelmeyenler arasından isim benzerlikleri vs derken dekontlar ve müşteri bakiyelerini eşleştiriyordum. Bunun için de ekstra bir ödeme vs almıyordum tabi. Amme hizmeti diyelim:) 

Bir gün muhasebeden arayıp,sizi bizim kadroya alalım, destekleriniz önemli dediler. Sağolun dedim hep destek olurum da mevkiimden memnunum. Daha büyük bir sorumluluk istemem.

Takip eden yıllarda çok çeşitli konularda iğneyle kuyu kazıp meseleyi netleştirmişliğim çoktur.

Bu akşam... Ne olduysa oldu,karşıma çıktı. Ufak,çok ufak bir araştırmadan sonra gözlerimi yerinden fırlatan bir bilgiye sahip oldum. 

Konuyu anlatamıyorum burada ama çok uzun zamandır içinde olduğum bir karmaşık olaylar zincirinde bir halkayı daha netleştirmiş oldum. Hayat gerçekten çok enteresan. 

...

Ve

 o enteresanlık ki,apayrı yerlerde yaşıyor olmamıza rağmen,evimin karşısındaki dükkanda onu görmek. Yıllar sonra ve o kendine has havası ile. Neden oradaydı,beni gördü mü bilmem ama sesimi duyduğuna eminim. Ben görmemezlikten geldiğim gibi,o da ses etme gereği görmedi. Çünkü herkes ait olduğu hayatı yaşıyor ve birbirimize belli ki o hayatlarda yer yok.

Ve bu olayı yaşar yaşamaz elime telefonu alıp anlatabileceğim birinin olması lüksü ne muazzamdı. Yıllar var ki bunu yapamamış olmanın eksikliğini çok kez yaşamıştım. İnsan üzüldüğünde, şaşırdığında veyahut kendine fazla gelen bir duygu yaşadığında anlatacak birini arıyor. O biri varsa gerçekten çok şanslısınız. Olmayınca bir değil çok eksik hissediyor insan çünkü. 

Bir kez daha varlığıyla kalbimin ağırlığını hafifleten,ruhuma huzur veren herkes için bin şükür Allah'a.

Rüyalar Rüyalar

 Yatmadan hemen evvel ne görür,ne okur,ne konuşursanız rüyanızda benzer hissiyatta şeyler görürsünüz.

Öyle de oldu.  Sabah gülümseyerek gözümü açtım. Şaşkın ve mutlu bir gülümseme ile.

Rüya bile olsa iyi geldi. Rüyalar bana hep iyi gelir zaten. Zira iki alem arasında yaşadığımızı öyle farkındayım ki ve ikisinin de anlam ve kıymetini öyle iyi biliyorum ki. 

Zihin Yorgunluğu,Kalp Mutluluğu

Zihnim öyle dolu ve yorgun ki

Bu akşam eve dönerken,minibüs şoförüne parayı uzatırken ineceğim noktayı söylemek için belki bir on saniye düşündüm.

Parayı verip yerime oturunca,hayatı düşündüm. "Güzel yaşadım be dedim. Çok zor ve karmaşık şeyler oluyor evet ama pek güzel insanlarla donatılmış da bir ömür verdin Allahım,teşekkür ederim. "

Kimin Kıymetlisisin?

 Benim odamda duran bir kitabı var. Onu alıp salona gitmek istedi. O bu odanın kitabı. Burada dursun geldiğinde yine okuruz dedim. Aldı kitabı yere attı. Onu yerden al yoksa okumana izin vermeyeceğim dedim. Alıp tekrar attı. Net ve kararlı bı sesle, bağırmadan 'odamdan çık" dedim. Çıkıp salona geldi. Annesine beni şikayet etti. Anneeee,teyzem beni odasından kovdu. Odamdan çık dedi,dedi. Nolduğunu da anlat dedim. Kitap okuyodum ben, odamdan çık dedi dedi.  Bu biraz eksik oldu,tam olarak neler olduğunu anlatalım gel dedim. Yoo gerek yok sen beni kovdun dedi. 

Yani sonuçta detaylı anlatınca da gelinen nokta değişmiyor tabi. Odamdan çıkmasını istediğim doğru. Ama nedenlerin,sebeplerin o sonuca varmakta hiç mi önemi yok?

Kızlar analitiktir, detaycıdır. Ne bu şimdi teyzem bana odamdan çık dedi.  Gelip senden özür mü dileyeyim yani. Üzüleyim,dert mi olsun bana şimdi. Senin yaptığın yanlışı neden konuşmuyoruz da,benim seni üzdüğümün üzerinde duruyoruz? 

Sonra da sabah olsun gel yanıma,kıymetlim yanına gelebilir miyim de. 

Oluyor mu öyle ?

Oluyor valla. Bir söz-ün-le gönül alınıyor. Yeterki niyetler temiz olsun. Kıymet verenlerimiz çok olsun.

Eskişehirde 3 Gün

 Eskişehir her şeyinle yine ve yeniden çok güzeldin. Harika 3 gün geçirdik seninle. Birkaç olumsuzluk da oldu ama neyse.  Neyse diye geçemediklerim de var içinde ama hadi ona da neyse.  Sabah uyandığımda sadece güzel olan anıları hatırlamayı diliyorum. Zira onlar diğerlerinden çok çok daha fazla. 

Eyyy hayat eşit değilsin onu zaten biliyorum da,bu kadar da olmasan mı be tatlım. Bak seni tatlı görebilmek için ne kadar çaba harcıyorum. 

İyi yedik,çok gezdik,sağlam yorulduk,az uyuduk,çok güldük,biraz gerildik,azıcık üzüldük,çok analiz ettik ve seni çok sevdik Eskişehir. Dilerim bir gün tekrar görüşürüz. O zamana kadar nezih,masum,sakin ve daha nice güzelliklerinle kal olur mu ? 

Gündem

8 ekimdeki olayı atlatamadık. Kardeşimi bu kadar üzgün görmek çok zor zaten. Bir de her saat yeni bir bilgiyle güncellenmek... İçim kaldırmıyor valla. Dua ediyoruz sürekli. Site içi anababa günü zaten. Yüzlerce insan geliyor her akşam. Bir de hoca. Okuyor okuyor okuyor. Sonra uzun uzun vaaz veriyor. Gençlere sesleniyor,ailelere öğütler veriyor. Ve ne kadar çok dua etmek lazım ki o çocuğun ruhu huzur bulsun onu tekrar ve tekrar anlatıyor. 

Sanırım 7 gece hoca gelecek. İkramlar,koli koli sular ayranlar ve yemekler... Ailenin çökmüş psikolojisi. Evdeki küçük kardeşin ruh hali. Benzer girişimlerde bulunma eğilimi. Allahım sen koru. 

Uyku düzenimiz altüst. Haber seyretmiyoruz. Sosyal medya minimumda kullanıyoruz yine de gündemdeki malum olaylardan bir şekilde haberdarız. Sözlerim tükendi. Dua dua dua. O aile için,ülke için,hepimiz için,insanlık için. Zira elden gelen başka hiç bir şey yok gördüğümüz gibi. Aydınlık günler koşar adım gelsin hepimiz için. Hayalini kurduğumuz,planını yaptığımız vakitleri huzur içinde bir bir yaşayalım ve artık lütfen güzellikler paylaşalım. Paylaştıkça çoğalır çünkü. Güzellikler çoğalsın, hepimiz çiçek açalım. 

Farkındalık

 Bir insanı bir başkası ne kadar istese de kıramaz,yıpratamaz,canını acıtamaz. İnsana en büyük fayda da zarar da kendinden gelir. 

Bu bilinçle,kendimi çok mutlu etmeyi de,gerektiğinde 40 parçaya bölmeyi de bilirim. Sonra bir şey olur kalkar dağılmış parçalarımı yerden alır bir güzel birleştiririm ve yine bütünüyle kendimi oluştururum. Yani kimseye de bırakmam ruhumu.  Seveceksem de ben, üzeceksem de ben. Sonuçta 40 yıldır kendisini tanıyorum. En yakından ve en iyi ben tanıyorum. Haaa birini iyi tanımak demek onu en iyi üzebilecek insan olmak da demek. Bunu da pekala farkındayım.  Farkındalık güzel şey .

Ahh be

 Ah bee 

Bir nefes daha almak istememek.

Nasıl bu kadar vazgeçtin hayattan. Daha şuncacık yaşında senin kat kat büyüklerinin yüklediği sorumluluklarda nasıl ezildin de bu kararı verdin ?

Ah ki ne ah... O kadar mı  kararlıydın ki kurtarılma ihtimalini ortadan kaldırmak için herkesin uykuda olduğu bir vakti seçtin.

Ahh çocuk gören,duyan,bir şekilde haberdar olan herkesin içini yaktın geçtin.  Şimdi görüyor musun ne çok sevenin varmış. Ve o aileden çok değer verdiğin arkadaşların senin için ne çok gözyaşı döktü görebildi mi tek parça kalan ruhun. 

......

Sabah 8de bı bağrışma sesine gözümü açtım. Zihinsel engelli biri var yan blokta. Kardeşim ise çıktı mı acaba,site kapisina kadar babamla gitse diye uyandım yataktan. Meğer iş çok başkaymış. 1 polis aracı,2 itfaiye ve 2 ambulansı görünce şoke oldum. Kısa zaman sonra 7-8 polis aracı ve olay yeri ,ardından savcı gelince insanlar da sokağa döküldü. Kıyamet günü oldu buralar. Çocuk biraz daha uyusun da sesleri duymasın diye dualar ederken ne olduğunu anlamaya çalıştık. Meğer adını sıkça duyduğumuz,erkek kardeşimin arkadaşı yaşamına son vermiş gecenin yarısı. Şuan saat 20:55. Bı daha bu konuyu atlatamadık. Aileyi düşünemiyorum bile. Sitenin içi insan seli. Gelen giden,yiyen,içen,ağlayan,feryat eden insanlarla dolu. Yarın daha da zor gecek herkes için belli ki. Allah kalanlara sabır,gidene rahmet eylesin inşallah. Dilerim ki huzur bulsun genç ruhu. Ve dilerim ki onun bu ruh haline gelmesine vesile olan "büyüğü" bu büyük acıyla kendine gelsin ıslah olsun başkalarına zarar ziyan vermesin. 

Bir kalbim vardı halbuki

 Biri de desin ki; 

"bu kızın kalbi kırılır, öyle demeyeyim. Söylediklerimden incindi. Halbuki niyeti öylemiydi sahi. Bunca yaptıklarına hak etti mi bu tavrı şimdi."

...

Durum raporu

 Alerjik reaksiyondan dolayı zaten sorun yaşıyorken kır düğününe icabet edince çok kötü hale geldi durum. Günler süren savaştan galip çıktım çıkmasına da. Her sefer olduğu gibi enfeksiyon böbreklere indi orada tutundu kaldı. Cumartesi günü ağır bı kanama geçirdim. Saate baktım doktor hastaneden çıkmış. En has ilacım olan suya abandım,toparladım da. Ama bugün tam evden çıkacakken mide bulantısı,ateş vs klasik böbrek enfeksiyonu belirtileri baş gösterdi. Merve istersen gelme sen dedi ama mecburdum,gittim. Dönüş yolunda daha eve gelmeden minibüsten indim bı hava aldım,toparlandım sonrası yürüme. Eve kendimi nasıl attım bilmiyorum. Bir böbrek ilacı,bir soğuk algınlığı ilacı içtim. Anne limonatasından da büyükçe bir bardak vücuda gönderdim şifa niyetine. Yarına tüm mikroplar benden uzaklaşmış olur diye düşünüyor,pazar gününe kadar zımba gibi olmaya niyet ediyorum. Çünkü öyle uzun uzadıya hasta olmak ve naz yapmak gibi bir lüksüm yok. Yine de siz naz yapıyormuşum gibi ilgi gösterebilirsiniz tabi:) Çünkü hızlı toparlanıp daha Eskişehir e gitme moduna gireceğim. Biletler alındı,otelden yer ayırtıldı. Bir tek o moda girmek kaldı. Bir de bir kaç kıyafet siparişi veriyordum internetten yarım kaldı bugün halsizlik gelince. Hayır yani bana ateş demeyin de ne derseniz deyin. Ateşin de geliyor olma ihtimali beni düşürüyor. Bu da böyle bı tramwatik bir şey işte.  

Çok güzel bir hafta olsun hepimize. Mutluluk,huzur ve sağlık yakanıza yapışsın.

Hastalıklara Bir de Bu Açıdan Bakalım Mı?

Her hastalığın enerjisel bir karşılığı var.
Yaşanan hiçbir şey sadece fiziksel değil yani.

Ses kısılması  ve boğaz ağrısı; neyi söylemeden içine attın? sorusuna karşılık gelir.

Kulak duymuyorsa; neyi duymayı redettin? sorusunun karşılığıdır.

Gözler akıyorsa; neyi okumayı ya da görmeyi istemedin sorunun karşılığıdır.

Daha pek çok şey...

Doğru sorular sorup cevapları samimiyetle verdikten sonra,yapılması gerekeni yaparsanız iyileşirsiniz. 

Bu farkındalıkla gidip kısılan sesim için limonlu su vs içip şifalanayım. Ev yapımı anne limonatası her zaman hayat kurtarır ve tüm bilimsel ve enerjisel tavsiyelerin üstündedir.:)

Mevkiisine Yakışmayan İnsanlar

 Kendimi berbat hissettiğim bir gündeyim. Dünden kalan bir sebebi zaten vardı,bu sabahki müşteri görüşmesi üstüne tüy dikti. 

Ben şirketteki en sakin insanım. Hem ofiste hem saha ekibindeki herkes içinde en sakin,en dinleyebilme ve ortayı bulabilen kişiyim.

...

Bir çok otelden oluşan bir zincir müşteri portföyüm var. Her biri birbirinden nezih insanlar. Sorun olabiliyor, konuşarak ve hizmet kalitesini arttırarak çözüm sunuyoruz. 

Sabah telefonum çaldı. Ekranda yazan isim bir otelin sorumlu tatlı mı tatlı bayanıydı. Ama gelen ses ismini daha önce duyduğum ama hiç görüşmediğim otel müdürüydü.

Başladı sövmeye. Konuyu asla anlatmıyor. Nerede böcek gördü de neden çözüme kavuşmadı. Biz neler önerdik de kendisi bizden neler talep etti vs bunlara asla girmeden beddualar havada uçuyor. Hakaretler peşisıra...

Beni asla konuşturmuyor ki araya girmeyi ve karşımdaki haksızsa susturmayı ve kendimi dinletmeyi bilirim. Bunu da kavgaya sebep vermeyecek şekilde yaparım. Sonu genelde özür dilemeyle biter falan. Asla konuşturmadığı gibi hak etmediğim hakaretler devam ediyor. Bı ara dedi ki sizin ünvanınız nedir ?

Müşteri yöneticisiyim dedim,portföyünüzle ben ilgileniyorum.  Bırak sen işi yönetemiyorsun baksana dedi. Eğer dedim şuan bağırmak yerine sorunun ne olduğunu söyleme zahmetinde bulunursanız ben size hızlı çözüm getireceğimin garantisini veriyorum. Ama siz sorunu anlatadsn çözüm getirmediğimize dair bizi sucluyorsunuz. Bunu da çok çirkin bir üslupla yapıyorsunuz. 

Sonra yalan olduğunu anladığım bir kaç şey söyledi. Bu konuda uyarıları yapacağımızı,aynı durumla karşılaşmayağının sözünü verdim. Meğer söyledikleri yalanmış. Neyse tehditler edip,bela okuyup,hakaretler edip telefonu kapattı. 

Kapatınca bitti sandı.

Önce o müşteriye hizmet veren teknisyenimi arayip istişare ettim. Bana bunları yapan adam hakkında görüşlerini aldım. İş hakkında eksiğimiz gediğimiz var mı,sorun nereden kaynaklanıyor dinledim,öğrendim. Ardından genel müdürümüzü aradım. Konuyu,duyduğum lafların hepsini aktaramadan özetledim. Sen kapat dedi ben şimdi döneceğim sana.

Ve uzun bir görüşmeden sonra beni aradı. O adamla aralarında geçen görüşmeyi anlattı. Sen demiş benim personelimin sesi titreyerek beni aramasına sebebiyet veremezsin. O  kadın demiş en akıcı konuşan kişi iken iki lafı bir araya zor getirdi de bana durumu anlattı. Sen personelimin mevkisini nasıl yargılar da ayar verirsin. Önce talebini iletirsin, çözülmez ise beni hep aradığın gibi arar şikayet edersin. Bir kadınla hiç bir şartta o tonda konuşamazsın. 

Ama demiş ben seninle daha yüksek tondan konuşuyorum şimdi. Aynı mevkideyiz,ikimizde erkeğiz. Söyelemek istediklerin varsa dinliyorum seni. 

Kelimelerle dans hanımdan özür dilemek istiyorum demiş. Ben senin yerine dilerim sakın onu arama zaten açmaz da demiş bizim müdür. 

O zaman demiş sen ilet. Bunları,şunları da ilave et. 

Neyse sonra iş aktini iptal etmemeye,bizimle devam etmeye karar vermiş. Şimdi dedi müdürüm,sen ara oradaki kadını planlamanı yap. Olanları anlat,bı güzel konuşun. Adamla muhatap olma. 

Aradım kadını. Nasılsınız dedim. En az sizin kadar kötüyüm dedi. Siz uzaktasınız ben birlikte çalışmaya devam ediyorum. Sizden sonra canımı okudu dedi. Birbirimiz için üzüldük bir de. Sonra iş planlamamızı yaptık. Asla dedim asla sizin telefonunuzdan da olsa beni kendisi aramasın bundan sonra. Ben bu üslupla,bı ahlak seviyesinde biriyle görüşmek istemiyorum. Bunun önüne geçemez iseniz size hizmet vermeyeceğim. 

Söz verdi,özür diledi. Üzüntüsünü tekrar dile getirdi. Teknisyenin aradı,abla üzülme lütfen,isterse. Ben gidip yüz yüze görüşeyim kendisiyle dedi. Yok dedim daha da körüklemeyelim ateşi. Yeteri kadar alev aldı ortalık. Sen beni bırak da sakın tekrar gittiğinde adamla tartışmaya yol açacak bir iletişime girme. tamam dedi,söz verdi. Öte yandan bizim genel müdür arayıp,iyi misin diye yoklayıp durdu.

Sabah sabah neler oldu böyle diye ben de kendimi ve durumu yokluyorum arada. Başım ağrıyor. Geçer. Her şey geçer. Her şey ama her şey olup biter. Saygı mühim. Eğer bir mevkiiniz varsaki bence her iş, her pozisyon kıymetli. Oraya yakışmalı. Orayı hak etmeli. Neyse çok uzadı bu konu ama daha çok konuşulur gibi.

Gününüz güzel geçsin. İletişimde olduğunuz herkese iyi gelin.

Eskişehir Planı

 Ve yeniden Eskişehir tatili gündemimizde.

Tüm şartları ayarlarsak pek yakında tekrar o bize çok iyi gelen şehre yolculuk edeceğiz. Kimbilir belki bu sefer çok çok daha iyi gelir.

Başlıksız Yazı

 Yazacak hem çok fazla şey var. Hem de hiç bir şey yok aslında.

Önüm-arkam, sağım-solum Melike olmuş durumda. İyi ki öyle oldu. Hayat bu açıdan muazzam. Ve farkettim ki bu benim koruma kalkanım. Kendim için oluşturduğum zırhım. Onun dünyasında beni yıpratan çok şey var ama dış dünya da az yorucu değil. En azından diğer hiç bir şeye takılı kalmadan konfor alanında yaşayıp gitmeyi sağlıyor. Gözümün içine bakıp benim ruh halimle şekillenen bir yavrudan bahsediyoruz yahu dahası var mı ?

Dün gece mesela. Düğündeydik. Keyfimi kaçıran bir şey oldu.  Gözyaşlarım akmaya başladı. Melike gözümün içine bakıp, öpücük attı. O an da dedim,ömrümce de diyeceğim inşallah,bana sen lazımsın yavrucuğum. Sen olunca tamamım. Sen varken mutlu ve coşkulu. Ve çok sevdiğim herkes ve her şey gibi çok yorucusun. Bazen kalbim dayanmıyor ritmine yetişmeye ama sonra senin beni hayata nasıl bağladığını hatırlıyorum. Gücümü toparlıyor ve yanında,senden önde senin için koşmaya devam ediyorum. Ben zaten hep koşuyorum. Çünkü yorulunca başka bir şeyi düşünmeye fırsat bulamıyorum. Ve şimdi yine yorucu bir tatil planı yapma zamanı. Hem seni hem de kendi zihnimi bı güzel yormalı.

Küçük mutluluklar

 Geçen hafta olanlar... Kendimi toparlamakta çok zorlandım. Öyle çok üzüldüm ki haline,günler sürdü toparlanmam. Şehir dışı planına neden hevesin yok diye sordu bir arkadaşım. Nasıl olsun ki, anlatamıyorum ve atlatamıyorum o dakikaları diyemedim. Heves dediğin nedir ki dedim. Gelir illaki, çıkarırım tadını sen merak etme.

Dün gece... Yolun yarısını taksiyle devam etmek durumunda kaldık. Saniyelerle yetiştik. Siz de burada olun, ihtiyacımız olabilir dedi. Elbette dedim. Ve dakikalar içinde içerden gelen konuşma ve gülüşme sesleri. Nasıl şükrettim, nasıl... O mutluluk paha biçilemezdi. Kapı açıldı ve mutlulukla bana sarıldı. Beni o ana mumyalayabilirsiniz mesela. 

...

Sonra deniyor ki kendi hayatına bakmalısın.  Önüne,yaşamına dahil olacak insanlara,konulara,durumlara odaklanmalısın. 

Çok başka yerlerden bakıyoruz hayata (!)

Benim beklentilerim çok başka.  Anlamıyorsun. Anlık mutlulukların benim için aslında hiç de anlık olmadığını anlamıyorsun. Öyle koca koca beklentiler yerine ufacık gibi görünen ama bana dünyaları veren mutluluklara ihtiyacım olduğunu anlatamıyorum. 

Ve bir kız çocuğu büyütüyorum. Bu dünyada en çok istediğim şeylerden biri olan evlat... Ne güzel dahil oldun yaşamıma. Ne iyi geldin bana. Tüm eksikliklerimi kapattın da koca bir dünya sundun. Yeter de artar bile. Yani yetmez de yetinirim diyelim biz bence . Hayat hep bir açlık halı neticede:)

Eskişehir

 Eskişehir 

İlk kez evden uzakta,şehir dışında 1 gece,2 gün geçirme fırsatım oldu. Kız kardeşim ve kızıyla.

İlk gün planladığımı gibi olmadı. Otele gitmek için yanlış tramwaya binince 2 tramwayla bütün şehri dolaştık. 1sn bile oturmadan ve sırtımızda çok ağır sırt çantalarıyla. 10dk bile sürmeyecek yolu 2saatte tamamlayınca o gün bir yere gitmeye halimiz kalmadı. Akşam çıkıp çevrede dolaştık sadece. Bu bile çok iyi geldi. Ertesi gün yine tüm yükümüzle,çok güzel bir gezi sonrası yurdumuza geri döndük. Otel odasına girer girmez burası çok loş yahu şu perdeyi bir açayım dememle ve sadece perdeye dokunmamla üzerime düşmesi bir oldu. Ne olduğumu şaşırdım. Çok kısa süre sonra Melike'nin altın künyesi koptu neyseki odanın içinde görebileceğimiz şekildeydi. Hemen ardından çocuk yere bir düştü ki,kafasını çarptı. Çok korktuk demeye gerek yok herhalde. Hemen evi arayıp okuyup üfleyin,bize biseyler oluyor dedim. Neyse ki sonrası güzeldi. Bugün aşırı yorgun ve sırtımın tutuk olması ve bu halde tekrar dışarı çıkıp,2 araç değiştirip ilçe merkezindeki işimizi halletmek mecburiyeti dışında her şey çok güzel. AA bir de dün gece dönerken tam trenden inince kızın uykudan uyanamamasın kaynaklı bir ağlama krizi geldi ki. Minibüse binip eve gelemedik. Gecenin o saati bilmediğimiz yerlerde taksi aramak ve oralardan eve gelme çabası da yıpratıcıydı. Şükür ki taksiye binince sakinledi de biz de rahatladık. 

Bugün, dün,önceki gün ve epeydir çok yorgunum. Ne zaman böyle olsa günlerce evden çıkmadan dinleneceğim derim ve hiç de öyle olmaz. Yine olmadı. Yarın olur inşallah. Bir kaç gün evden çıkmazsam,cumartesi günkü düğüne gayet canlı kanlı hazır olurum inşallah.

Bu arada dün Eskişehir'de yemek yediğimiz belediyeye ait bir mekanda,tam kalkmak üzereyken masaya garson kız geldi. Siz dedi. Ne kadar enerjiksiniz. Bayıldım size. Böyle pozitif insan görmemiştim ne zamandır. Çok sevdim sizi dedi. Ve aşırı yorulduğum günün sonunda dedi bunu. Ahh dedim ne diyeceğimi bilemedim,teşekkür ederim. Sebebi şu olabilir; şehrini, insanlarınız öyle güzel,öyle yardımsever,öyle doğayla iç içe bir yaşam alanını var ki çok sevdim. Çok iyi geldiniz bana. Olsa olsa sizden aldığımı yansıtmışımdır. Yoksa bu yorgunluğa böyle görülmek ve hissedilmek başka türlü açıklanamaz. Kız çok mutlu oldu. Ben çok mutlu oldum. Hiç tanımadığım biri tüm güzel duygularla sarıldı sanki bana. Gerçekten çok iyi geldi Eskişehir bana. Karşılaştığınız herkes size iyi gelsin inşallah.

Değişmeyen

 Hala aynısın dedim. Hiç değişmemişsin dedi.

...

Değişmeyenlerden biri de  onun hala kimseye hesap ödetmeyişiydi.

Bu hikayede değişen tek şey,geçen yılların farklılaşan tarihleriydi belli ki. 

Hayaller Hayatlar

 Hayat öyle acayip ki.

Nice dertlerin içinde,hayaller kurdurtuyor insana.

Denge

 Muhteşem bir günün ardından,berbat geçen bir gün. 

Hayatta her şey denge tabi. Bunun böyle olması çok normal. Ama ben ne yaptım ? O olağanüstü güzellikteki zamanı aldım kalbime mühürledim. Her keyifsiz vakitte çıkarıp çıkarıp kullanır bu dengeyi de bozarım:) 

O değil de, çok kötü bir gün geçirdiğini söyledikten hemen sonra,ama burada şunu söylemiştin,şurada şunu yapmıştın deyip yargılamak ve kendini suçlu hissettirmek nedir ? 

Cevabını aramıyorum.  Sadece gerek yoktu diyorum. Hiç gerek yoktu.

Çocuk(lar)

 Minibüsü bir kaç adımla kaçırdığım ve arkadaşımı beklettiğim için içimden söverken,bir adım ötede biri seslendi. Arkadaşlarım ve henüz tanışma fırsatı bulamadığım minik yavruları. Ben seni arıyordum, müsaitsen gel diye dedi, arkadaşım. Alelacele konuşup durağa geçme gayretindeyken ahh o bal çocuk. Al beni kucağına diye açmaz mı kollarını. Oğlumu sevmeden nereye dedi. Gel bı öp kokla da öyle git. Biraz sevdim ve bolca içime çektim o güzelliğini. Çocuk dediniz mi akan sular duruyor bende, malum.  Zaaf deyin,ya da çok sevgi. Çocuklarla aram çok iyi.  Bugünüme renk katan tüm çocuklara, tüm yüreğimle teşekkür ederim. Varlığım daha da anlam kazandı. Kendimi muhteşem iyi hissettim. Tüm yorgunluğum uçtu gitti. Pamuk gibi bir insancık oluverdim. Bu günün tekrarı tez vakitte olur dilerim. Zira dünya çocuklarla çok başka güzel.

 Bı bakıyorum da;

Hayatım nerdeeen nereye gelmiş.

Bir Oda İki Uzman

 Bu gün o odada iki uzmandık aslında. Karşıt taraflar gibi görünsek de aynı cepheden bakıyorduk. Süreçten çıkarımlarımız benzerdi. Yaptığımız yorumlar birbirine eş. Öyle yükseldim ki ve öyle yoruldum ve öyle üzüldüm ki. Daha yol uzun, bakalım neler yaşayacağız. Ne deneyimler kazanacağız. 

Bu yolda bizimle birlikte yürür müsünüz diye bir teklif geldi. Elbette dedim. Sonuna kadar,sonuca kadar. Bir telefon uzağınızdayım ve hep yanınızda. Bu sürecin içine dahil olan herkese kazanımları bol olsun inşallah. Evrenin en yüksek şifasıyla.

Hayat akışı

...

Hayat öyle hızlı ve öyle acayip ve öyle kusursuz akıyor ki. Ben izlerken şaşkınlıktan şaşkınlığa koşuyorum. Mucizesi bol günler görmek dileği,duası ile

Kokuların Duygusu

 Eskiden koku hediye etmeyi çok severdim. Bı koklayıp,kesin çok sever ve çok yakışır deyip alırdım. Hep de beğendiğini ifade ederdi. Ve bence çok da yakışırdı. 

Geçenlerde erkek kardesimle bir AVM ye gittik. Marka bir parfümeriye soktu beni. Bana yardım et parfüm alacağım dedi. Hay hay dedim zevkle. Ama ben neyi sevdiysem o bir başkasıyla ilgilendi. Bu marka daha iyi,şu seri daha kalıcı vs deyip durdu. Yahu boşver markayı, kapa gözünü,seç kokunu dediysem de yok,dinlemedi. Gençlik mi,marka tutkusu mu ne derseniz deyin işte. Kendi zevkine göre bir ürün seçti çıktık. Çalışanları da epeyce güldürmüş olabiliriz. Hem sen bu işi biliyorsun deyip hem seçtigim hiç bir ürüne yönelmemesi ve benim bir şey alırken bu kadar bir dükkanda asla kalmayı tercih etmemem sebebiyle biraz didiştik tatlı tatlı. 

Bedenim oradayken aklım ve duygularım nerelere gittiiiii,geldi. Kokular önemlidir. Canlıdır, hatıraları canlandırmakta çok önemli role sahiptir. 

Ve bu yazıyı,yıllardır kullanmadığım ve çookk sevdiğim parfümümü kullandığım gün yazıyorum. Kokuları ve anıları bir tek ben mi bu kadar önemsiyorum bilmiyorum. Ama yaşanan her bir an çok kıymetli bunu biliyorum. Burnunuza hep güzel kokular gelsin ve kalbiniz ve ruhunuz hep mis koksun.

Hiç işte

 Sonra diyorlar ki; her şeyi kendi başına halletmek ve bu kadar güçlü durmak zorunda değilsin.

Destek isteyip de gelmeyecekse,boşu boşuna kalkanları indirmeye hiç gerek yokmuş.

EvvelAllah... Ben bana da, dünyaya da yeterim. 

Hepimiz yetebiliriz de işte, bazen birilerinden bı destek isteme gafletinde bulunuyoruz. Hiç gerek yok aslında. Hiç. 

Vav misali

 Her yıl doğum günüme az zaman kala kendimle muhasebe yaparım. Bu yıl bana neler kattı bı bakarım. Oh be derim çok şükür bu farkındalıklara. Yıllardır,uzun yıllardır bu böyle. Bu sene tam 3 ay kaldı doğum günüme ve sordum yine kendime; ne kazandın,ne öğrendin bu yıldan diye. 

Ve elcevap geldi hemen

Ben dimdik durmayı erdem bilirdim,belki bir çoğunuz gibi. Tüm duygular karşısında dimdik kalmayı öğretmistim kendime. Ve istikrarlıydım da bu yaşımaca. Ama gördüm ki bazen o dik duruşu eğmekte gerekiyormuş.  El tutan değil, eli uzatan olmak da lazımmış. Dimdik durmaktan yorulurmuş insan da eğiverirmiş belini,tıpkı vav gibi kendine,özüne dönüşmüş bu aslında.Dik duruşu eğerek ben geldim,elimi uzattım tutar mısın diyebilmek de erdemmiş. Belki de en büyük erdem.

Bu öğreti 40 ıncı yaşıma hediyem olsun. Nice farkındalıklar katalım ömrümüze,hep güzelliklere,iyiliklere,sevgiye hizmet etsin. 

Saç Kesme Mevzu

 4 alttaki paylaşımıma istinaden

Saçlarımı kısacık küt kestirmedim ama eski halinde de bırakmadım.  Yine uzun saç kategorisinde ama bana göre baya kısa oldu. Bı cesaret gelse küt kestireceğim ama bakalım ne zaman. Belki çok yakındır belki epeyce zamanı vardır. Hayırlısı. 

Küllerinden doğmak

 İğne atsan yere düşmez kalabalıkta yanıma yaklaştı. Kısık sesle bir şey söyledi. Teşekkürler, istemiyorum dedim gayri ihtiyari. Kadın ilerledi. Saniyeler geçti, ben gördüğümü algıladım. Aaa dedim kadın bileklik satmak istedi bana,niye geri çevirdim ki. Kumsalda zor yürüdüğümden peşinden gidemedim. Ben ah vah derken kadın iyice uzaklaştı. Bu bir mesajdı baba. O kadından alışveriş yapmalıydım. Neden öyle yaptım ki çok ayıp ettim dedim durdum. Babam anlam veremedi o kadar üzülmeme. Ben ise inşallah geri gelir de alabilirim dedim durdum. Bir yandan da kilometrelerce gidebilecekken neden hemen geri dönsünki, biz de zaten birazdan kalkarız tühh tüh diyorum içimden. Ben hayıflanırken kadın tekrar geldi. Almayacağımı bildiğinden uzaktan geçti. Çağırdım,miniminnacık lafı edilmez bı karşılıkla arkadaşlarıma bileklikler aldım. Öyle çok dua etti ki kadın şaştım kaldım. Kimbilir ne güzelliklere vesile olacak bu işaret dedim. Neden  bu durumu bir işaret olarak algıladım onu hiç sormayın ben de bilmiyorum. Gecesine yaşadığım mucize... Olmaz denenin yıllar sonra oluvermesi. Gelmez denenin bir anda sürprizle gelivermesi. Çok etkilendim ben çok. Anlatınca tuhaf biliyorum ama ben de çok normal sayılmam zaten:) 

Artık bitti diye umudumu kestiğim her şey için Allah'tan af dilerim. Ve  yaşattığı tüm mucizeler için sonsuz şükürler olsun. O isterse her şey ama her şey küllerinden doğabiliyormuş.

Alyans

 Babaannemin alyansı bendeydi. Takamıyordum tabi ve sırf bu yüzden kaybedeceğim diye aklım çıkıyordu. Buraya gelmeden bir gün önce kuyumcuya gidip bu yüzüğe bir tasarım yapsak ve kolye haline getirsek nasıl olur diye sordum. Haftaya kolyem hazır olacak inşallah. Ve ben bir sonraki hafta teslim alabileceğim ancak. Çok heyecanlıyım. Ne kadar kıymetli olduğunu,ona iyi bakmasını öyle çok vurguladım ki,adamın elinden düşen alyansla yüzündeki korkusunu görmeniz lazımdı. O sakin,çok sakin genç çocuk bir panik oldu ki... Ben tutamadım kendimi güldüm. Ama ne stresli bı gülme. Neyse şuan yapılıyor sanırım. Ve imkan olsa,dükkana geldigi an gidip almak isterim. Keşke o çevrede bunu rica edebileceğim güvendiğim biri olsa idi. Yok maalesef. 10 gün daha bekleyeceğim mecbur. Ve sonra ömrümce boynumda taşımak kısmet olur insallah. Kuyumcuya baksak,ömrümce boynumda taşımam gerekmiyor. Evlenirken aynı yüzüğü bana alyans haline getirecek. Sadece şimdilik kolye olarak takmam yeterliymis. Hı hı tamam dedim öyle yaparız.:))

Babannem, canım,senin için çok kıymetli olan hatırana çok iyi baktım. Bundan sonra da boynumda,kalp hizamda taşıyacağım inşallah.  Sen huzurla uyu,emanetin bana huzur versin. 

Tatil

Bazen diyorum ki arasam(açmaz ki)döksem içimi,ne olduysa bu süreçte bıktırana kadar anlatsam. Biliyorum ki sıkıldığını hiç hissettirmeden dinlersin. Ve eminim bu sefer,bunları mı taktın kafana,sen de çok abartıyorsun ama deyip beni rahatlatamazsın. Yani böyle demek gelmez içinden. O kadar basit olmadığını anladığında benimle birlikte dertlenirsin. Sırf bu yüzden bile anlatmak istemem aslında. Yine de bı delilik anıma bakar. Sahi keşke bu kadar delirsem be.

Ama yok çok sakinim. "tatildeyim." Bol oksijenli bir tatil. Zaten başka da bir şey yok :) 

Daha ne olsun. Eskiden de sevmezdim hareketli vakitleri. Şimdi hiç. Elimde kitabım,yanımda canımın içi aşkım kızım. Aklımda vakti zamanında huzurun dibine vurduğum özel vakitler. Kimse kusura bakmasın da ben yaşadığım hiç bir şeyi unutmuyorum.  Hele güzel olanları. Onları gönlüme bı saklıyorum,kimsecikler görmüyor,ben keyfine tekrar tekrar varıyorum.  Yoksa bunca yorgunluğun altından nasıl kalkılır hiç bilmiyorum. 

Hani geçen gün Melike gelip beni uyandırırken dedi ya; anneteyze sen her şeyi bilen bı kadınsın diye. O an şok oldum.  Çok anlamlıydı bu cümlesi. Beni koyduğu yeri,bana bakışı vs.  Ama bilmediği bir şey var. Ben elbette her şeyi bilmiyorum ama anılarımı saklamayı çok iyi bilirim. O sebeple de kolay düşmem zaten. Heybem hep dolu şükürler olsun. Hopl bı güzel anı göz kapaklarımın hemen arkasında. Keşke hayatın içine ömürlük katabilseydim bı çoğunu ama olsunnn. Yaşanan her ana sonsuz şükürler olsun. İyi ki böyle bı ömür yaşadım. İyi ki böyle bir ömür yaşattın. 

Dilerim benim için de benzer şeyler söyleyenler olur. Bilemiyorum.  Kimin hayatina katkı,kimin yaşamına zorluk oldum hiç bilmiyorum. Çabamdan ve niyetimden eminim sadece. Olduğu kadar.  Yine de keşke demekten alıkoyamıyor insan kendini. Keşke... Keşke. Keşke. Neyse. 

Çok ama çok sevdim. Çok da sevildim. Keşke bı anlık sinire yenik düşüp kalp kırmak gibi meziyetlerin olmasa idi. Ömürlük bı mutluluk çıkabilirdi.  Pekala çıkardı,tadından yenmezdi. Yoo gayette yenirdi. Her haliyle,her şekliyle,her duygusu ile bayılarak yediğim bir yemek gibiydi o 13 sene. Her anında emek/emeğimiz büyük. Şimdi hangi hayatlara emek veriyorsun kimbilir. Bildiğim ve sana hep ama hep söylediğim, aynı tadı alamayacağına eminim. Kendimden biliyorum pektabiki.  Sahi ben sonsuza kadar engelli mi kalacağım senin iletişim yollarında ?  Buna gerek var mı gerçekten. Bu kadar mı yordum seni. Bu kadar mı yani gerçekten?

Kısa saç

 Arada aklıma geliyor ve bu ara pek sık; saçımı küt kestirsem mi ?

Belime kadar olan saçlarımı tatile gitmeden evvel kısacık kestiresim var. Hem halam demiyor muydu,40 yaşından sonra öyle uzun saç güzel durmaz. Kısacık kestireceksim ne o öyle genç kız gibi,diye. Haklı belki de ne bileyim. Bı tarafim sen uzun saç insansın saçmalamaaa derken diğer yanım küt saçını da çok seviyorsun. Daha önce yaptın yine yapsana diyor. Kıyasıya kapışma var zihnimde. Dur bakalım,biraz daha düşüneyim de. Hem belki bu sayede bembeyaz olan saçlarımı siyaha boyatmaya da ikna ederim kendimi. Yok yaa iyi böyle. Hiç gerek yok bence. O doğal görüntüyü seviyorum ben,bakımsızlık gibi gelmiyor. Öyle geldiğinde boyuyorum zaten. Öyle her ay saç boyayanlardan olmadım hiç bir zaman.  Neyse ben saç kestirme konusunu bir düşüneyim gerçekten. 

Ağustos

 Ağustos

Öyle çok bekleniyorsun ki...

Sıcaklar beni mahfettiği için pek dışarı çıkamıyorum. İhtiyaçlarımın neredeyse hepsini internetten almaya alıştım bu sayede. 

Omzu açık tişörtler ✅

Güneş kremi-güneş gözlüğü ✅

Son olarak da az önce bikini ✅

Arada ufak tefek detaylar da halledildi. ✅

Kitap alışverişi de yapacağım ama ona henüz kaliteli zaman ayıramadım.

Gönül isterdi ki kendi evimde,çok daha farklı şekilde tatil yapmış olayım amma çok şükür ki tüm konforuyla baba evinin kapısı hepimize açık.  Zamanın çok büyük kısmını bahçede geçireceğim belliki. Ara sıra belki güneşlenmek için denize giderim. Geçen yıl yaşadığım ayağımdaki yarayı bu yıl yaşamamak icin bahçeden dışarı çıkma dese biri vallahi çıkmam yani. Öte yandan yan komşular... Diliyorum ki bu yıl çirkefliklerinden eser kalmamış olsun ve bizi kendi halimize bıraksınlar. Zira geçen sene çocuk küçüktü her şey çok daha kolaydı. Şimdi en ufak bir gerginlik istemiyorum. Onun kafasını karıştıracak zerre bir görüntü,zerre bir söz karşısında korumacı iç güdüm şahlanıyor. Dua dua dua. Allah'ım herkese hidayet ver. Ve herkesin kendi hayatına odaklanıp oralarda gezinmesini, başkalarının hayatına burnunu sokmaması gerektiğini idrak etmelerini nasip eyle.

....

Anneteyzee yok öyle denize gelmem falan. Annem bana yeni bikiniler aldı sana onları göstericem,beraber yüzücez,gelicekssiiiinnn.

Oldu canım tamam bakarız.

Olmazz oylee geliceksiinnnn

 Hıhı tamam oldu. 

Annne,teyzem denize gelicekmiş yaşasııın

(Kızım sen bana fizana gidelim de, ben nasıl gidildiğini araştırmaya başlarım.)

.......

Ağustos

İlk karşılaşmaların ayı. Birlikte ilk ve son kez gidilen tatillerin ruha mühürlendiği tarih. 

BİTTİ

 Bitti...

Tam da bitmesi gereken zamanda bitti.

Nişan Ertesi

Dün ilk defa kendimi tam 40 yaşında hissettim. Ne daha az,ne daha çok. 

Ve artık her nedense herkes benden küçükmüş gibi geliyor. Size de öyle oluyor mu?

Dün gece nişan vardı.  Uzun zamandır tüm ailenin,akrabaların ortak konusu idi. Oldu,bitti. 

Her şey gibi...

Her şeyi ne hızlı tüketiyoruz öyle değil mi?

Acılar hızlı geçiyor bin şükür de güzel günler,tadı damakta kalan o harika zamanlar da hızlı geçmiyor mu,hem de çok hızlı ?

Bazı güzel ve özel anları yaşarken içime çektiğimi,bı gün lazım olursa tam da bu anı,bu hissi hatırlarım dediğimi hatırlıyorum. Öyle de oluyor ama aynı tadı vermiyor. Yine de iyi ki... Yaşadığımız her şeye iyi ki... Bugunümüzden razıysak o günler,o anların payı olduğunu da kabul etmeliyiz.  Neyse amaann bir nişandan nerelere geldik. Ne gerek var hadi uyuyalım. Yeni hafta yepyeni tatlılıklarıyla gelsin. Ağzımızı, gönlümüzü, ruhumuzu tatlandırsın inşallah. Tüm mucizelere açtım ben kalbimi; sizi bilemeyeceğim:)

Saygısız Komşu

 Tam uyku saatiydi eve girdiğimizde. Odama geçtim üzerimi değiştiriyorum, içerden bı ağlama sesi. Ağlıyormusun sen bana mı öyle geliyor dedim espiriyle. Uykusu geldi ondan diye düşündüm. Evet dedi annesi aşağıdakinin sesinden korktu. 

...

Bakın ben çok sakin bir insanım. Vallahi billahi çok sakin. Kıyamet kopsa ortamı idare edecek sabrım da soğuk kanlılığımda var.  İlişkilerdeki arabulma halı, birebir ilişkilerimdeki çözüm odaklı tavrım pek iyi bilinir. Beni sinirlendirmek çaba ister. Çok bam telime basılması lazım.

....

Alt kattaki şuursuz gece,sabaha kadar ses yapıyor. Ben diyeyim koltuk fırlatıyor. Siz deyin dambıl,halter kaldırıyor. Saatlerce ve tahammül ötesi sesle.  Yönetici vasıfsız. Kapısına gitmek çözüm getirmiyor. Çaresiz kaldık. Her gece böyle ve çocuk etkileniyor. Tek yapabildiğimiz çocukla konuşup, saygısız insanların da var olduğunu ve kendisinin güvende olduğunu anlatmak. 

Ama bu gece.

İlk kez o seslerin korkusundan ağladı ya. Öfkemi anlatamam size. Ve bu öfkeyle dahi çocuğu sakinleştirmek durumunda kalmak. Annesi sinirimden napacağını bilemez haldeydi. 

Bak dedim beni dinle.  Bu adam saygısız. Sen bunu biliyorsun. Eğer biri bir başkasını rahatsız ederse saygısız demektir. Bu bizi rahatsız ediyor çünkü saygısız. (Konuyu da bile isteye uzatıyorum da dinlerken ağlaması dursun:) )

Ben buna ses yapma diyorum yine yapıyor. Deden konuşuyor yine yapıyor. Yöneticiye şikayet ediyoruz yine yapıyor, çünkü saygısız. 

Ama sen şunu bilmelisin. Ses de olsa,korksan da,ağlamak istesen de biz yanındayız ve sen güvendesin. O adam buraya gelemez. Yaa gelemez mi gerçekten dedi. Ondan korkmuş belli. Düşünün ses nasıl bizim evin içindeydi.

Tek tek aile bireylerini saydım. Bizimle güvendesin. Asla kapıyı o adama açmam ben. Evimize gelemez.  Bize zarar veremez. Sadece saygısız olduğu için gece bu saatte evinde bir eşyayı çekiyor olmalı. O bizi ilgilendirmez.  Ben yine de rahatsız olduğumuz için polisi arayacağım. 

Hani sana diyorum ya hep,dışarıda bizi kaybetsen ,korksan,hemen bı polis abi ya da ablanın yanına gitmelisin. Onlar çocukları çok sever seni hemen evine getirir diye. Heh işte bak şimdi polisi arıyorum gelip komşuyla konuşuyor. Dinle şimdi beni. 

Şaka yapıyosun,şakadan arıyorsun.

Yoo gayette gerçekten arıyorum. Dinle bak bekle şimdi.

Ve sonrası bı polis abiyle diyalog hikayesi... Onun da çocuğu varmış:) onun çocuğu da alt komşunun gürültüsünden korkmuş. Gidip uyarmış ve ses bitmiş. Yarın da gelip bizim komşuyu uyaracakmış. Bu gecelik idare etmeliymişiz. Uykuda ses duysak bile gözümüzü kapayıp uyumaya devam etmeliymişiz. Yarın o,gürültü yapan komşuyla konusacakmış. AA bir de çocukları çok sevdiğini mutlaka söylemeliymişim.

Çocuk sustu, sakinledi. Annesi sakinledi. Ben bittim. Derin bir nefes verdim. Tamam sakin,her şey yolunda. İnşallah bı atak daha yapmazsın dedim içimden. 

Yarın ola hayrola. Yarın ki seslerde çocuk diyecek ki hani halledecektin. Ve ben 2. Etapa hiç hazır değilim.  Allah herkesi ıslah etsin. İnsaf,merhamet versin. Olmayınca olmuyor çünkü. Yarın annemler burada olur,biraz da onlar hikaye uydurur.

Kalbini Sevdiğim

 Bugün tarihte bir ilktir,belki iki. Cüzdanımı evde unuttum. Kardeşimle ve tabi ki kızımla kahve içmeye çıktık. Uygulamadaki hediye sayesinde kahve bedavaydi zaten de kıza bı dondurma almak için yanındaki dükkana girdik. Amannn Allah'ım cüzdanım evde kalmış. Neyse Merve halletti çıktık,kahveciye girdik oturduk. Çok da canım sıkıldı. Bı dondurmadan n'olacak tabi ama hiç alışık değilim aldığım birşeyi başkası ödesin. Ee daha da almak istediğim bir kaç şey vardı. 

Neyse gece oldu eve geldik. Tam annesinin ayağında uyuyacakken,kaldırdı kafasını. Anneteyze sabah kalkınca kumbaramdan para alıp sana vereceğim,paran yok ya hani. (Kalkınca fırından simit alıp onların evine kahvaltıya gidecektik.ee parasız da dışarı çıkılmaz ya hani. Kimbilir neler düşündü benim papatyam. )

Çok teşekkür ederim güzel kızım çok mutlu oldum ama benim param var. Cüzdanımı evde unutmuştum gelir gelmez çantama koydum. Beni düşündüğün için çokkk teşekkür ederim,iyi ki varsın dedim. Nasıl mutlu oldu nasıl. Az öncesinde alt komşudan korktuğu için ağlayan çocuk,onu sakinlestirmek için 40 değil 40milyon takla atan ben... Heppsi yerini birbirimize olan düşünceli hale ve sevgi bağına bıraktı. Hep diyorum şu çocuk kadar sevse biri beni. Beklentisiz,saf,derin... Daha ne isterim. Vallahi bir şey istemem.  Neyese ben yatayım artık, pazar sabahı çok erken kalkma fikrini sevmiyorum. O sebeple erken yatıp uykumu iyice almak bir nebze iyi oluyor. 

Sen nasıl bişeysin?

 Anneteyze sen ne güzel kadınsın

Kadın ? Ve güzel bulmak. 

Anneteyzeeee seni çok seviyorum. 

Ben de seniii dünyalar kadar 

Hayıııyy ben seni bisürü dünya kadar.

Anneteyzee sen benim kıymetlimsin

Kıymetli ?

Anneteyzeee senin çocuğun var mı ?

Çocuk ?

Yanii şeyy kızın var tabi yani ben varım daaaa çocugun var mı senin ?

Benim bı tane yeğenim var. O benim kızım. Onu her şeyden çok seviyorum. Başka çocuğum yok. Bı tek sen varsın. Dayının çocukları olduğunda onları da çok seveceğim. Beraber onları büyütürüz olur mu?

 Ayy cokk güzel olurr. Peki ne zaman?

Çok sonra. Sen büyüdüğün zaman.

Tamam peki,hadi oyun oynayalım. 

Hadi...

Ne olmuştu ki

Ne olmuştu sahi? Hatırlıyor musun o günü? Bana nasıl kızdığını. Üstelik ne yaptığımı anlamam pek bi zaman almıştı. O öfkene günlerce anlam verememiştim.Sırf kendi ruhumu korumak, daha çok üzülmemek için senden uzaklaştığımda sanki seni terk etmişim gibi davrandığını hatırlıyor musun? ya peki unuttu isen neden bir şey yapma gereği görmedin. Ben hiç bir şeyi hiç kimseye anlatamazken sen kaç kişiye kendini açtın da bana ihtiyaç hissetmedin.  Hayır yani  ben hala sana anlatamadıklarımı kimseye anlatmıyorum da merak ettim. Neyse ben kalkıp çocukla oyun oynayayım. Çocukla çocuk olayım. 

Kıymetlim

Doğum günüydü ayın 7.si
annesi,dayısı,ben,annem ve babam bir pasta kesip kutladık. Sevdiği hediyeleri hazırladık. O bayıldığı omzu açık bluzlardan birini aldım ona. Neden çünkü bana hayran. Benim sevdiğimi sevecek illa. 

Hediyelerini verince biz hiç bir şey söylemeden kendiliğinden bir konuşma yaptı.

"Arkadaşlar bugün aldığınız hediyelerle beni çok mutlu ettiniz,teşekkür ederim"dedi. Gözlerimizden yaşlar aktı. Şaşkınlıkla birbirimize baktık. Her birimizin dilinde şükürle karışık bir iç çekiş.

ertesi gün

Melike geldi,sarıldı seni çok seviyorum anneteyze,sen benim kıymetlimsin dedi. 

Gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Sevilmek,sevgiyi göstermek ne harika bir şeydi.Keşke tanısan sende onu. Keşke herkes tanısa. Onun masumiyetinden kendine pay alsa. Ruhunu sevdiğim,hassasiyetine sarıldığım,azıcık yüzümü düşmüş görse çırpınıyor tüm gönlüyle,beni hoş etmeye. 
Sevdiğim ve iletişimde olduğum kim varsa onu anlatıyorum herkese. Öyle keyifli ki onun dünyasından bakmak hayata. Onun evreninin bir parçası olmak.  Keşke diyorum sıklıkla,keşke sana da anlatabilseydim Melikeyi. Bugün şöyle dedi biliyor musun. Yine ağzımı açık bıraktıran laflar etti.Şöyle yaptı inanabiliyor musunn diye arasam seni. Ya da müsait değildir belki diye çekinip durmadan yazsam dursam. Deli miyim neyim,anlatsam nolacak ki. Benim yerimden bakamaz ki kimse,benim kadar sevemez ki onu. Laf olsun işte. Yine de bir keşkedir gidiyor dilimde.
Bu hayatta en çok istediğim şeylerden biriydi anne olmak. Hiiç hayalini kurmadığım bir muazzamlık noktasından anneteyzelikten geldi buldu beni. Nasıl şükrettiğim belli değil. Keşke bu halimi görseydi dediğimde içimin sızlamasını tam oradan hissedebilirsin şüphesiz. Gerçi her şeye şüpheyle yaklaşan bu ruhum nasıl bundan şüphe etmedi o da enteresan. 

Tarator Tadında

 Eskiden ne güzel sofralar kurar,ne çok emek verirdim. Biliyor musun dolapta duran havuçlar bozulacak. İçimden tarator yapmak bile gelmiyor epeydir. Hele patates kızartmasının tadı. Pardon tatsızlığı... Şeyy zaten nerde o eski patatesler. Artık hiç birinin tadı yok. Ben yapamıyor değilim yoksa. :)

Şaka bir yana. Yemek yapmayı hala çok seviyorum ama gerçekten o eski hevesim yok valla.

,.....

Bu gün Melike tam 3 yaşında oldu. 3 yaş. 3 yıl. Tam tamına 3 yıl. 3 koca sene. İçime içime konustugum,içten içe yandığım 3 sene.

Anneteyze oluşumun 3.yıl dönümü bir de.

Binşükür onu bana verene.  Hayatımda olan,gelip geçmiş,kalbimde belli vakit güzel yer etmiş herkes için bin şükür Rabbe.

Hayat...

 Yorgunum...

gece 02 gibi yatarken telefonu elimden bırakıyorum. Sabaha karşı 645 gibi uyanıp bir kaç whatsap mesajı cevaplıyorum. 845 de yataktan kalkmadan hemen önce biraz daha mesaj cevaplayıp güne kızımın gelip beni öpmesiyle başlıyorum. Pardon ben güne ne zaman başlıyorum ? 
Telefonla konuşmaktan kulağım tıkandı. Yazışmaktan ve ikna edici olmaktan dilip dolanır oldu.Çok ama çok yorgunum. Elhamdülillah şikayetçi değilim. Bu insanlarla çalışmayı ben seçtim. Bu yolda bu denli delice yürümek benim tercihim(kısmen).Ne karnımı doyurmaya,ne bir bardak su içmeye fırsatım yok ama çocuk eğlemek birinci vazifem. Telefonla konuşurken oyun hamuru yoğuruyorum. Mesaj yazarken çalan müzikte onunla birlikte oynuyorum.  Çünkü neden teyzelik dedilik,anneteyzelik aşırı dedilik.

Kısacası fiziken yorgunluğumu boşverin de ruhum yorgun. Çünkü neden yaşadığım,hissettiğim neredeyse hiç bir şeyi kimseyle paylaşmıyorum. Ne gerek var şimdi modundayım. Bilse ne olacak ki. Anlattım hadi,eee ? diye düşünüp vazgeçiyorum. Sonrası derin iç çekişler...

Dün teknisyenim seni sordu. Yani o seni sorduğunu bilmiyor da,iş yürüsün diye sana ihtiyaç duyuldu. Aramam gerekti seni arayamadım. Kılı kırk yardım,konuyu evirdim çevirdim teknisyeni kapalı kapılar ardından geri döndürdüm. Tam da karşıdan karşıya geçiyordum. elimde 2 telefon,çanta,su şisesi. Sıcaktan fenalık gelmiş. Oracıkta yolun ortasında tüm içimi boşaltmak istedim. Ulaşabileceğimiz bir başkası yok mu dedi,teknisyenim. Var var ama şimdi rahatsız etmeyelim hem zaten arayacak uygunlukta da değilim dedim. Tüm gücümü toplayıp bu işi yarına alalım ben müdürüne izahat veririm dedim. Öylece geçti gitti konu. Benim derinlerime işledi ama olsun. Bir telefon bile edemiyor olmak çünkü açılacağından şüphe duymak. Açsa bi hatır bile sormaktan çekinmek. Canı sağolsun da ben işi her türlü hallederim diye kendi içimde kendi kendime toparlanıp,gücüme güç katmaya çalışmalar. Bu sayede bir kez daha koskocaman yorulmalar. 

Hayat... 

Her zamanki gibi

 O kadar haklısın ki

...

Bayram Tadında

 Çok şey olup bitiyor hayatta. Ve çok hırpalanıyor kalbim. Çok ama çok.  Bunun hiç bir önemi yok. Bugün bayram ve ben önceki bayram gibi önce stikerlarla süslediğim zarfinı,sonra da hediyeni hazırladım. Sabah sana söz verdiğim gibi pancake de yapacağım inşallah. Hep diyorum ya seni mutlu bir şekilde büyütmek boynumuzun borcu.  Sen öyle kusursuz,öyle bilge,öyle muazzam bir varlıksın ki. Ben ve tüm ailen,dünyayı bir kenara bırakıp sana sarılmayı ve her baktığında en canlı,en pozitif ve sana faydalı halimizle karşında olmayı bir borç biliriz. Gelecekteki kuzenlerin içinde bu böyle olacak. Amma sen ilksin ve laf aramızda benim için teksin. Meleğim, büyüdüm mü,yaşlandım mı bunun ayrımına varamayacak kadar çok şey yaşadık şu bir bucuk yılda. Fazla hırpalandık. Oollsuunnn hepsi geçer. Sana söz geçecek. Sen benim bu hayattaki hediyemsin. Senin hediyelerin de en az senin bana gelişin kadar muazzam olsun.

İyi bayramlaarrrr

Ve nolur bayram tadinda geçsin günlerimiz

 Zira son bir hafta iş yoğunluğunda zirveydi. Zirvenin zirvesi. Gece 2de son whatsap mesajını yatağın icinde cevaplayıp,sabah 7de gözümü açmadan mesaj yazmaya başladığım bir hafta. Kulağım günde yaklaşık 50 görüşmeden dolayı duymuyor şu an:)))) Zihnim insanları ikna etmeye odaklı olduğundan günlük yaşam konuşmalarında dilim tekliyor, konuşulanları anlamıyorum falan. Aayyy çok komik bı hal. Aslında ağlanacak hal de biz gülelim neyse.

Yani demem o ki bu bayramı çok hakettim. O ki ağzıma da etmiş olsa,canımı da çıkarmış olsa,sarılırım kızıma dinlenirim bı güzel. Yeter. Her şey yeter. Fazlasıyla geldi,oldu,bitti. Şimdi sakinliği duyma ve özümseme vakti. Haydi bismillah.

Bayram Cenazesi

 Bayram sabahı gözümü bir WhatsApp messjı ile açtım. Telefon kullanmayı pek de bilmeyen,babamdan 2 yaş büyük kuzeninden geliyordu mesaj. Yanlış yazdı diye düşündüm ilk kelimeleri okurken. Bayram mesajı yazacakken kimbilir ne anlatıyordu. Merhum diye başlamış babasının adı,merhume diye annesinin adıyla devam edip kendi ismini yazmış. Öğle ezanına mutakip cenaze namazı duyurusu ile en son mezarlık ismi yer alan bir mesaj. İki ya da üç kez okuduktan sonra vefaat ettiğini,mesajı da yeğenlerinden birinin yazdığını idrak ettim. Önce annemimi uyandırsam,babamı mı diye düşündüm. Annemin telefonu çaldı. Mesaj gönderen kuzen,büyükler görmez belki diye aramış bile annemi. Kısa sürede hepimiz durumu idrak ettik. Bayram sabahımız taziye evine ne zaman geçeceğimiz,çocuğu kime bırakacağımız,camiye kim gider,evde kim kalır biz ne yapabiliriz nasıl destek oluruz vs gibi plan programla ve çok hızlı hareket etmekle yön değiştirdi. 

Bengü abla. Canım bengu abla. Halamın vefaatında eli hep üstümdeydi.  Şimdi onun halası gitti ve ben yanıbaşında olmalıydım. İlk yapabileceğim aramaktı. Yanına geliyorum nerdesin dedim. Yan sitede babasının evinde olduğunu söyledi. Hala da zaten o evde vefaat etmiş bir kaç saat önce.  Dün yatmadan melikeye pankek sözü vermiştim. O kafayla pankeki de yaptım,yedirdim. Bayramlaştık. Özenle hazırladığım zarfın içinde harçlığını ve oyuncağını verdim. Ben gidiyorum hadi dedim. Ve annemle babamı alıp amcamlara geçtik. Elden hiç bir şey gelmiyor elbet ama Bengü ablaya destek, kardeşi Sarper abime destek tek yapabildiğimdi. Halamdan tecrübe ettiğim bir kaç detayı aktardım. Banka, borçlar,prosedürler vs vs nasıl yol izleyeceğini,zaman kaybetmeden neler yapılması gerektiğini,bugün için bir kaç şey konuştuk,dik duruşlarına gıpta ederek ayrıldım. Ve içimden dedim ki,aynı kandan olduğumuz nasıl da belli. Gücüm,dirayetim sizden geliyormuş demek ki.  Babam onlarla birlikte cami,mezarlık vs giderken biz annemle eve geldik. Bizde kadınlar camiye,mezarlığa gitmez çünkü. Babam öyle ister bize de saygı duymak düşer. Akşam duaya annem babamla Merve gitti ben kıza baktım. Hem oyun oynadık hem tesbih çektim.  Hayat ne getirirse getirsin o çocuğun ruhunu korumak ve bayram mutluluğunu yaşatmak da boynumuzun borcu.  Bu farkındalıkla günümüzü ve zihnimizi ikiye böldük. Hem ölüme üzüldük, hem çocuk eğlendirdik. Oldukça zor bir gündü. Pek çok zor. Bu gün Merve'nin doğum günü olduğundan dünden o en sevdikleri tavuklu patatesli börekten yapmıştım. Bu gün kutlama yapamayacağız ama börekler bozulmasın pişirelim bari dedim. Babam gelene kadar biz yedik bile akşam da dünden alınan ve Melike'nin gördüğü pastayı kestik.  Ne bayram,ne doğum günü kutlamadık aslında. Öyle arada derede birşeyler oldu. Beyinler yandı,asaplar bozuldu,çok tuhaf bir gündü. Yaş kaç olursa olsun ani ölümler bir hayli zor.  Yıllardır görmediğim bir insan olmasına rağmen,geride kalanlara olan sevgim ve saygım ziyadesiyle üzülmeye ve zor bir gün yaşamaya sebep oldu. Halbuki biz bugün Merve'nin doğum gününü piknik yaparak envai çeşit yiyecekle kutlayacaktık. Bir kez daha kul plan yaparmış,kader gülermiş sözünü iliklerimize kadar yaşamış bulunuyoruz. 

Yarınlar hepimize tatlı sürprizler getirsin. Bizi de ailecek dinlendirsin inşallah.

Nasılsın ?

 Öyle bir an geliyor ki,bir şey duyuyorum ve yahut bir cümle okuyorum,başlıyorum ağlamaya. Elimden hiç bir şeyin gelmediğini düşündüğümde gözyaşımı tutamıyorum. Tutmuyorum da. Sonra aklıma geliyor; REİKİ.

O bilmese de Allah bilir. Sen elinden geleni yap,gönlün rahat olsun diyorum. Çünkü biz insanlığa hizmet etmek için MASTER olduk. Nerede bir ihtiyaç olduğunu bilsek,arkamızı dönmemeye söz verdik. Kimseyi zorlamadan,kabulde olduğuna emin olduklarının yanında olarak elbette.

Neyse işte,bu gün kendime arınma günü ilan ettim. Nefes,meditasyon,Reiki vs vs vs 

Kendime ve sevdiklerime ne iyi gelecekse,bir çok metodla çalıştım,evrenin en yüksek hayrına niyetiyle.

Umarım iyisinizdir. Ben işe yarar şeyler yaptığımda ekstra iyi hissediyorum kendimi.

Algını değiştirsen neler olur ?

Son 1 ayda yaşadıklarımı anlatmam mümkün 

değil; güzel şeylerden bahsedelim.

Benim tatlı kızım iki buçuk yaşında oldu. Pek tatlı,pek sevimli pek bana düşkün oldu. Zaten öyleydi de arttıkça arttı. Az önce yeni tanıştığım biri cocugun var mı diye sordu.  Hem var hem yok dedim güldüm. Nasıl yani dedi. 

Valla dogurmadım,anne değilim. Ama yeğenime anne teyze oldum,ben büyütüyorum dedim. 

Gerçekten de bazen düşünüyorum da doğurmadan anne oldum ya ben.

Hayat sınırsız ihtimallerden ibaret. Hep içimden geçirirdim; bir gün cocuk doğurmayacağımdan emin olursam evlat edinirim diye. İlla ki anne olmalıyım. İçimdeki o sonsuz sevgiyi bir evlada aktarmalıyım diye düşünürdüm. Hiç biri olmadı. Çok daha harikası oldu. Ben anneteyze oldum. Dünyalar tatlısı bir evladım oldu. 

Geçen gün dedim ki,ben biraz odama gideyim,çalışayım geleyim. Ben de gelicem dedi.  Yok dedim yalnız gideceğim. Ben seni assssla bırakmam,hiç bir zaman bırakmam dedi. Şaştım kaldım o tepkisine. Kızım bı yere gitmiyorum zaten dedim ve birbirimize sarıldık. 

Bugün,annesi ve anneannesiyle birlikte gezmeye gitmeye hazırlanırken dönüp dedi ki teyzee iyi ki varsın.  Yine koşup sarıldık. 

Çünkü ben onu öyle seviyorum. İyi ki varsın kızım,seni veren Allah'a şükürler olsun. Seni bana hediye gönderdi. Al sana bı kız evlat dedi. Teşekkür ederim Allahım. Amin Allahım. Diye diye ballandırarak uzun uzun seviyorum onu. Onun beni sevme şekli annesi dahil herkesi şaşırttığında,bizde böyle. Biz böyleyiz. Birbirimizi böyle seviyoruz diyorum. 

Neyse işte. Bir hayli zor bir süreç geçti. Yani sukurler olsun ki geçti diyebiliyorum. Ben geçti diyeyim siz deldi geçti anlayın. Sonuçta elimizde hep varolan koskocamab uçsuz bucaksız sevgiler öyle değil mi ? 

Neyi,kimi severseniz ona tutunuyorsunuz zor günlerde. Onların varlığına şükrediyor,onlarla iyileşiyorsunuz. O sebeple her daim algımızda sevdiklerimizde olmalı. Çocuklar büyüyor,aşklar bitiyor,güzel olan şeyler bile sonsuza dek sürmeyebiliyor. O yüzden kıymet bilelim,iyi olana,iyilik verene dönelim yüzümüzü. Huzur neredeyse algı orada olsun. Kim size samimiyetle el uzatıyorsa kucak açın,sarın sarmalayın ve şifalanın. Gerisi boş dünya. İş,güç,para,hırs,sonsuz dert,taşa heppsi sizi seven ve samimiyetle gözlerinizin içine bakıp size dokunduğunda kendinizi iyi hissettiğiniz insanların yanında bomboş. 

Kıymet bilin. Kiymet verenleri görün,seçin,keyfine varın.

Bir Anlatsam, Bin Anlasan

 Günlerdir onca şeyi yaşarken,tek bir şey düşünüyorum; onu aramak.

Arasam ve her şeyi anlatsam. Döksem içimi. Ne olduysa tek tek,bir bir,eksiksiz anlatsam. Dinler biliyorum. Vereceği cevaplara kadar biliyorum. Beni nasıl sakinleştireceğini,nasıl yükselteceğini,nasıl modumu değiştireceğini... Çok iyi biliyorum. Peki beni tutan ne ? Zayıf görünmekten korkmak. Bazı şeylerin altında kaldığımın farkedilmesi ve bir ele ihtiyaç duymuş olmanın zayıflığı. Halbuki tüm zayıflıklarımı zerre çekinmeden açabilirdim eski zamanlarda. Ne düşünülür diye bir an düşünmez ruhumu bırakıverirdim. Şimdi... Çırpınıp duruyorum biri kendiliğinden ve söylenmeyenlerimden de anlasın ve omuz versin diye.  Eyy hayat... Seni çok seviyorum,biliyorsun. 3-5-10-100 kere seviyorum. 

Melike olsaydı şimdi yanımda

Durup durup anne teyzeee seni çok seviyorum derdi. Ne kadar desem 1-2-5-10 falan derdi. Abartma sırası bana geçince ben seni 3-5-100-1000,çok çok çok seviyorum derdim. Sarılmayla mühürlerdik aşkımızı.

Allah'ım tüm verdiklerin için,en çok da beni harika bı kız çocuğu teyzesi yaptığın için sonsuz teşekkür ederim. Anneliği teyze boyutundan tadabilmek kısmet oldu, daha ne isterim. Diğer her şey ufalarak anlamını yitiriyor o söz konusu olunca. Tüm çocuklarla birlikte onun bahtını güzel eyle. Gerisi hallolur bir şekilde.

Harika bir pazar olsun hepimize. 

Kendinize iyi gelecek şeylerle geçen, bir dinlenme günü olması dileğimle.

Yaman Çelişki

 Söylediğiniz ile yaptığınız neden birbirine ters düşüyor ?

İnsana, bu ne yaman çelişki dedirtiyor.