20 Şubat 2016 Cumartesi

İyi Mi Geceleriniz ?

Yazmak rahatlatır mı bu defa,bilmiyorum.
Keşke bu yazıdaki yorum yapma seçeneğini kapatabilseydim. Öyle rahat içimi dökerdim ki.
...
*Bu ara asansörlerimizin sık sık arızalandığını,
*bugün 10 kat yürümek zorundayken karnımdaki şantın çok acıdığını,kasıldığını,yürütmediği için merdivenlere otura otura bir kaç adım attığımı,canımın çok yandığını,
*yaşadığım hayal kırıklığını,
*telefonumla ilgili problemin ne zaman çözüleceğine olan inancımın azalmasını, bu konuda ciddi sıkıntı yaşadığımı,
*bu ve benzer sebeplerle halamın evini satmak istediğini,o satarsa bizim de evi satıp hep birlikte bir başka yere gitmemiz gerektiğini ama bu şekilde iki daireyi yan yana bulmanın çok zor olduğunu bu sebeple düzenimizin tamamen değişmek zorunda olduğunu,
*kimse yerinden oynamadan tüm sıkıntı veren sebeplerin çözüme ulaşması için hiç bir şeyin elimden gelmemesinin verdiği sıkıntıyı,
*iş ile ilgili kafama takılan bazı detayları patronum dahil hiç kimseyle paylaşamadığım için içimde oluşan kaygıyı,
*2 gün sonra zaten işe başlayacağım için hep evde olmak zorundayken önümdeki iki günü bir türlü planlayıp dışarda bir şeyler yapamayacak olmanın üzüntüsünü,
gece gündüz demeden ördüğüm liflerin bir kısmını nasıl pazarlasam diye düşünüp strese girdiğimi,
*ben çok mutlu görünürken insanlara,etrafımdaki insanların son derece mutsuz oluşlarına çare olamadığım için ağrıyan başımı,
*geçenlerde anlattığım mide bulantısından dolayı ilacı bıraktığım için 1 haftadır ağrıyan böbreğimin 1 hafta daha doktora gitmeyi beklemesi gerektiğini ve bu süreci nasıl geçireceğimi bilmediğimi,
*sonrasında ne ilaç verirse bana nasıl etki yapar diye girdiğim telaşı ve kendini bilme-tanıma halinin sıkıntısını,
*bu ara çok sık başım ağrıyınca,acabaların içinde boğulduğumu,korkularımın debreştiğini,kimseye anlatmadığım için kendi kendime moral verip iyisin,bir şey olduğu yok,vesvese yapma dediğimi ve bundan duyduğum kaygıyı,
*bugün konuşulan bir konudan sonra yine aklıma gelen,o korkunç meseleyi zihnimde canlandırma halimden hoşnutsuzluğumu,
*dün konuştuğumuz konudan sonra içime yeniden düşen gelecek kaygımı,
tüm bunlara ve daha fazlasına rağmen içimde bitmeyen,tükenmeyen pozitif enerjimi anlamaya çalışma halimi,nasıl bu kadar iyi olabiliyorum ben diye kendimi *sorgulamalarımı, gerçekten iyimiyim yoksa bu bir yanılsama mı diye düşünürken uykumun kaçmasını,

*bir bakmışım ki sabah olmuş diyebileceğim vakitte uykuya dalışımı, öğlen olduğunda zorla yataktan kalkışımı, bu döngünün nasıl normale döneceğini,
*tüm bunların ve daha fazlasının üzerimde yarattığı ve kimsenin anlayamadığı sinir halini nasıl atacağımı bilmediğim,arkadaşlarımın bu halimin sebebinin üzerinde her nedense pek durmadığı ve kendi hallerine geri dönüp beni bir kenarda bıraktığı,nasılsa kendine gelir diye düşünmek şöyle dursun,bir şeyim olduğunu bile anlamadığı, çünkü kendini bile tanımlarken neyi neden söylediğini farkında olmadığı,olsa o kırıcı cümleleri kullanmayacağı, doktora git hemen diyip başından savdığı,doktora gitsem duyacaklarımdan oluşan korkumu anlayamadığı,doktora gidecek koma haline gelmediğimi ancak stresten bu halde oluşumu farkedemediği,
*yorucu, birbirinin aynı, umuda ihtiyacı olan,üzüntüsünün içinden her halde neşe çıkarabilen,fakat yetinmeyen,daha iyi olmak isteyen bir insancık var bugün,şu an burada.
avutulmak istemeyen,sadece anlatmak için anlatan bir insan...
*Sen istersen her şeyi halledersin diyen annenin,aslında istediği bir çok şeyi halledemeyen ama buna rağmen mutlu olmayı başarabilen,arada bu türlü çeşitli sebeplerden etkilenip enerjisini düşüren yerini sinire hakim kılan bir insancığın psikolojisinden damlayan cümlelerdir okuduklarınız.
İyi geceler diler,uykuya dalabilmek için kitabıma dönerim.Yarın çok daha güzel bir gün olsun lütfen...Bunun sinerjisi için emek verelim...

0 yorum:

Yorum Gönder