İç Dökmeye Geldim

Hadi biraz yazayım
...

annem bir kaç gündür soğuk algınlığından yatıyordu.Biz de onu rahatsız etmeyelim diye diğer odada oturuyorduk.Ara sıra yanına gidip geliyordum. O gün uzun saatler gitmedim.Dinlensin,uyusun,toparlansın istedim.
Gece yanına gittim baktım bir tuhaflık var. Şeker tansiyon aletlerimi alıp geldim.Şeker yüksek...Tansiyon... 12-23 . Tansiyon ve şeker ilaçlarını bırakalı aylar olmuştu. İyiyim ben deyip içmiyordu. Hemen içti.Limonlu sular,sıvılar,daha neler neler yaptım.
Şekeri aşırı değildi onu düşürmek te kolaydı da tansiyon beni ürküttü.
1 saat kadar uğraştıktan sonra baktım ki düşmek şöyle dursun çıkmaya devam ediyor ve gözlerim görmüyor diyo,üzerimi nasıl giyindiğimi bilmeden hastaneye gittik.
Sabah 03.30 a kadar  serumlar,ilaçlar,dil altı vs vs haa bu arada hastaneye gittiğimizde büyük tansiyon 25 idi !
Büyük tansiyon 18 e düşünce eve gönderdiler.Gözler hala açılmamıştı,tansiyon yavaş yavaş düşecek,dinlen dediler.
Ertesi akşam aynı şikayetlerle tekrar gittik. O süreçte görmüyor,görmediği içn moraller yerlerde sürünüyor. Dolayısı ile tansiyon daha da çok çıkıyordu.
Cumartesi gecesi 16 ya 21 tansiyonla yine acildeydik.Bu sefer iki dil altı,2 serum ve ilaçlarla gece 01:30 a kadar kaldık. her 15-20 dk da bir ölçümler yapıldı. Göz hala görmüyor.
Büyük oranda tansiyon düştü ve eve gönderildik.Ertesi sabah göze randevu almıştım zaten kalıcı bir hasar mı oluştu diye bakınacaktık. Mutlaka sabah dahiliyeye de gelmemizi söyledi,acil doktoru.
Sabah erkenden gözümüzü yine hastanede açtık.
Tahsiller,tetkikler vs vs vs Tansiyon ilacı değişti,rapor çıkarıldı.Gözde kalıcı hasar olmadığını,tansiyon düştükçe görmenin düzeleceğini,sadece göz damarlarının büzüştüğünü ama açılacağın öğrendik.
Cumartesi akşam üstü eve geldik.
2 ayrı göz damlası günde 4 kez,tansiyon ve şeker takibi günün farklı saatlerinde,çizelgeye uygun şekilde ölçüyorum.Gıdası,sinir stres yapmaması,gelen giden olur diye evin temizliği,ev halkının yemesi,içmesi ile ilgileniyorum. Biraz da olsa gözü açılmaya başladı. Tansiyon hala yüksek olsa da acillik durum kadar değil çok şükür.
Dün gece halamın çok halsiz olduğunu fark ettim. Bugün benim mesaimin bitmesini bekliyor. Onu da marmaraya götürüp kan aldıracağım acilde. Cuma günü rutin doktor kontrolü var.Annem rahatsız olduğu için ben götüreceğim. cumartesi günü de annemin kontrolü var yine yanında gideceğim.
Tabiki bu süreçte babam da hep benimle birlikte. Tekerlekli sandalyeyi o yürütüyor. Ben rapor,ilaç vs prosedürler için koşturuyorum. 
Şimdi çalışıyorum işte. Bir kaç saat sonra halam için hazırlanacağım.Annemin ilaçlarını organize edip akşam işten gelecek kardeşime emanet edeceğim.
Bu süreçte ciddi yoruldum.Uykusuzluk ve stres bir araya gelince koordinasyonum bozuldu.Neyi nasıl yapacağım durup düşünüyorum bazen. Göz altlarım çöktü,bacaklarım sızlıyor vs vs. Amma bunların hiç biri önemli değil. Onlar iyi olsunlar ben beni hallederim,evimi de çekip çevirir onlara da yetişirim.
Kalabalık aile olmak ama bir o kadar da yalnız bırakılmak...Sadece içerlediğim bu. O da geçer. Şimdi sadece annem ve halamın sağlığına odaklanmalıyım. Bir başka şeyi düşünecek zaman değil.
Sağlığınıza iyi bakın. Kendiniz için değil,aileniz ve sevdikleriniz için. Gerçekten sizi sevenlerin ne kadar zorlanabileceklerini düşünerek,kendinize iyi bakın. Siz sevdiklerinize lazımsınız,bunu heppp hatırlayın.