Güzel Günlere Doğru...

Bugün rutin dr kontrolü için hastaneye gidildi. Ama alınan kanlar yeterli gelmediği için bir paket daha verilmiş. Haftaya tekrar gidilecek ama bu sefer kan verilir mi bilmiyoruz. Şuana kadar olan biteni,hocaları değerlendirecekmiş. Bu sebeple ilacımızı almak için bir hafta beklemeliymişiz.Bekleriz...Bu sefer babam koşturmuş,annem halamla kalmış. Öyle kaygılı ve üzgünüm ki.
Bizi neler bekliyor habersiziz tabi. Bilinmeyenden korkar ya insan o misal bende ki.
Ne ağır durumlardan çıkan insanlar var ki bunun en önemli örneklerinden biriyim ben de. Allah ol derse olur bilirim. biz inanırsak toparlanırız çok inanırım.
Güç kuvvet,sabır diliyorum bu yüzden. Yüzümü güldüren sebepler oluşturuyorum kendime. Ayakta olmalıyım.Anneme ev içinde destek,kardeşlerime ve babama güler yüzümle,güzel günlerin geleceğine inanç olmalıyım.
Zira onca insan içinde bir avuç dolu küçücük bir aileyiz.
Diğer herkes kendi hayatını yaşama peşinde.

Neyse.Sağlık olsun. Gerçekten gerisi öyle boş ki...Bomboşş...