4 Nisan 2014 Cuma

Kendini Tanıyamazsın.../Seni Seveni Tanı




Aylar önce Üsküdar'da arkadaşlarla birlikte tiyatroya girmeden hemen önce,camînin bahçesinde oturmuş bekliyordum.İşte o zaman oturduğum banktan bu güzel ağacı çekmiş o günü hatırlamak için cebimde saklıyordum.
Aynı gökyüzünü paylaşırken,ayrı düşer bazen insan.Zaman,mekan kavramını yitirir.Bir kaç kuru dal arasından sızarsın onun gökyüzüne.Kuş olup camının önünde bitiversem dediğin gün gibi şimdi aynı gökyüzünü paylaşmanın sevinci ile nefes alırsın...Bu da güzeldir.En azından hâlâ varlığından haberdarsın_dır.

Ey sevgili,dalların arasından görebildiğim gökyüzüne aynı anda birlikte bakabilmek ne büyük mutluluk.Birlikte nefes alabilmek,aldığın nefesi hissedebilmek,kalp atışlarının hızını takip etmek,sinirlendiğinde yanında olup sakinleştirmek,kalp kırıklıklarında,yer yüzündeki güzel şeylerden bahsedip umut olmak o güzel yüreğine,bilsen ne güzel şeyler bunlar.Yanında olmak senin...Hayatında bir parça olmak...Puzzle misali yaşamında,köşe parçalardan biri olup tüm puzzle ı birleştirmek...Onsuz olmayacak bir temanın en özel bölümünü oluşturmak...Bilsen ne güzel seninle kurulan hayaller...Sen ahh bilsen sevgili,olmayışının zedelediği yüreğimi...Sensiz virane olan gönlümün,gelişinle çiçeklendiğini...
ahh sevgili sen bilsen,senin için her gün yeniden yeşeren sevginin,nasıl ipekler  içinde saklanıp,gün ışığından bile korunduğunu...
Eyy sevgili...Sen bilsen tüm yürek çarpıntılarımın sana ahenkle dans ettiğini...Bir bilsen ki senin için senden çok,seni Yaradana duacı olan bir kalbin varlığını...Bilsen ki,sen varsın diye umutla yaşayan bir gönlün,yokluğunla kan revan olduğunu...
Sen sevgili bilsen ki yokluğun lügattan silineli çok oldu.Varlığın bu bedende can bulunca,bir başka kişilik bir başka insan doğdu...Seninle büyüdü.
Sen bilsen ki senin değerin pırlantaların,elmasların karşılık olamayacağı kadar pahalı.Paha biçilemeyecek kadar değer dışı.
Bilsen ne değişir ki...Sen kendi kıymetini bilemezsin...İnsan kendini ne kadar tanıyabilir ve ne kadar sevebilir ki...Hep bir başkasına olan sevgimiz değil midir dillendirdiğimiz...Kendimize ne kadar değer biçebiliriz...
Bu yüzden sevgili,anlayamazsın bahsettiklerimi...Latifelerimdir,senli kelamlarım...Kalemimin can oluşudur,yüreğimdeki susuşlara.Susmaktan kurumuş yürek kapılarımın dillerinin çözümüdür.Kelimelerimin son nefeslerini verirken döktüğü gözyaşlarıdır...
Sen anlayamazsın ne demek istediğimi ve aslında neden bahsettiğimi.Çünkü sen ey sevgili,bilemezsin hiç bir zaman esas değerini.
Ancak birileri anlatır,sen dinlersin.Lakin tam anlamıyla bilmen için,bir başka gönle seyahat etmen gerekir ki onu da iyi seçmelisin.Doğru kapının anahtarı paspasın altındadır fakat yanlış kapıya gittiğinde elinde anahtar olsa ne çare.Pas tutmuştur kilidi açamazsın.


24 saat önce tanıştım aşağıdaki şarkı ile.Aramızda çok sıkı bir bağ oldu.siz de dinleyin isterim,aynı duygularda buluşmayalım lakin müziğin evrenselliği sarsın hücrelerimizi.

tıklayınızz...




8 yorum:

Bir hayal kur dedi ki...

Ne güzel fotoğrafmış ;)
Yazı da bir harika vallahi. Ne kadar güzel anlatmışsın.
Yüreğine sağlık canım benim.

Kelimelerle Dans dedi ki...

bir hayal kur;fotoğraf benim doğum günümden bir gün önce bir cami avlusunda çekildi.sana da hiç yabancı gelmemiştir eminim:) yazımı beğenmene çok sevindim.

Bir hayal kur dedi ki...

Gelmedi elbet:)) Bildim başından beri;)

Kelimelerle Dans dedi ki...

bir hayal kur;;)

Unknown dedi ki...

Yine kelimelerle dans etmişsin cimcime...Hatta bu dans ödül alacak kadar güzel:) Ruhuna sağlık. Sevgiler ufaklık.:)

Kelimelerle Dans dedi ki...

nilgün abla;beğenmene çok mutlu oldum.iltifatın için de çok ama çok teşekkür ederim.hak etmiyorum ama inşallah bir gün ödüllük bir yazı yazabilirim...

Unknown dedi ki...

Sen ödüllük bir yaşam sevinci yayıyorsun farkında değilsin ufaklık:))

Kelimelerle Dans dedi ki...

nilgün abla; bak onu farkındayım işte:) bir ödülü hak ediyorsam hayata bağlılıım sebebi iledir:)

Yorum Gönder