Bitti...
Yılın en sıcak gününde 70 yaşındaki avukatımla birlikte ofislerinde buluşmayı istediler,imza atmak için. Hay hay dedik son kalan sabrımızla.
Güler yüzle gittik, lakin öyle karşılanmadık. O güne dair yaşadıklarım,inanır mısınız flu şekilde. Dilaraya kocaman sarılıp nasılsın dediğinde çok iyiyim dediğim ve inansın diye kocaman da gülümsediğim an dışında çok az şeyi hatırlıyorum. Keşke girerken ve çıkarken yüzüme bakılmadığını,bir helallik almaya bile gerek görülmediğini de unutsam... Haa bir de haftalar önce yüzüme söylenen ve sonra arkamdan herkesin duyacağı şekilde hakaretlerini...
Neyse işte bitti. Her şey bitti. Güzel bitmedi. Hatta pek kötü bitti ama sonuca bakalım biz ki bitti.
İçimi kaplayan tarifsiz bir huzur var şimdi. Dinlenmeler doyamıyorum. şükrüm sonsuz. Allahım yanımda olduğun için minnettarım.
2 yorum:
Aynen bu duygularla; dün (3 Ağustos 2025) ben de bir yazı yazacaktım, yazmadım-yazamadım. Hissettiklerinizi ta derinden, öyle iyi anlıyorum ki...
Vicdanlarımız rahat. "Tarifsiz huzur" çok yerinde bir deyiş.
Üzüntünüzü paylaşmak istedim, sadece kelimelerle olsa bile...
Makbule Abalı
Benzer hissiyatta olanlar çok iyi anlar birbirini. Gönülden sarıldım size. Çok teşekkürlerimle
Yorum Gönder