16 Kasım 2015 Pazartesi

Renk Cümbüşü/Çocuk Gülüşü



Bilen bilir beni. Uzun yıllardır yardıma ihtiyacı olan çocuklar için köy okullarına bir takım yardımlar yaparım. Bazen arkadaşlarla para toplar büyük yardımlar yaparız. Her yıl eylül ayında ucuz,toptan bot satan,toptan çorap alabileceğimiz,çok ucuza hikaye kitabı verebilecek yerler arayışına girerim. Bu yıl birlikte 200 çorap,200 masal kitabı almıştık. bir de yanına bere örüyorum çocuklarım ısınsın diye. Terapi gibi geliyor bana. Pek anladığım da söylenemez örgüden ama bildiğim kadarı ile bir şeyler yapıyorum işte.
Hatta öyle abarttım ki durumu halamla beraber atolye kurduk evin içinde neredeyse. Sırf bereler için bir sponsorum bile var artık. Sen yeter ki ör ve gönder yünler benden dedi sağolsun.

İşlerimin mevsim gereği bitme noktasında olmasını da fırsat bilerek dur durak bilmeden üretiyoruz halamla beraber. Sonra okullardan fotoğraflar geliyor. Yaslanıp arkama izliyorum gülen gözleri... Öyle alıştım ki çocukların gülümseyen yüzlerine,hayatımın hep içinde olsunlar hep bir şekilde onlara dokunabileyim,elim,kolum uzansın üstlerini örtsün,eğitimlerine,hayatlarına dokunsun istiyorum.Ne mümkün... O kadar çoklar ki... Ben o kadar küçücüğüm ki...

Olduğu kadar... Uzandığım kadar,seslerini duyabildiğim kadar,yetişebildiğim kadar işte.

Aşağıda bir kaç örnek size. Ben bu günlerde bunlarla mutlu oluyorum yani. Çocukların fotoğrafını ise ifşa etmek istemedim nedense. Belki de siz de kendi güldürdüğünüz çocukların fotoğrafına bakmak istersiniz kimbilir... İsteğim bu mutluluğu tez vakitte yaşamanızdır.

Amma dayanamadım maraştaki çocuklarımın daha koliyi açmadan yüzlerinde beliren sevinci paylaşmak istedim. İçinden çıkan bereleri görünce demişler ki; bizim için mi yaptı yani,bize bu kadar değer verip kendi elleriyle mi örmüş şimdi. Kelimelerle Dans abla bizi çok mu seviyor öğretmenim.  Duygulanmamak mümkün mü şimdi?
 Bu renk cümbüşünün içinde kaybolmamak mümkün mü peki? 

bu yünleri de aldık ama hiç beğenmedik. cıks çocuğumuza giydirmezdik güzel olmadı hemen değiştirildi,işte aşağıdaki renkler alınıp bere haline getirildi.
 Bunlar da aynı kareye sığmayan ve hatta kargo sırasını bekleyen berelerimden bir kaçı.

Bu çocuklar Ağrıdan bize göz kırpıyor efendim. Doğu kökenli olmadığım halde bu çocuklar benim için çok ayrı.Ağrı dediniz mi kollarımı açar koşarım o çocukların okuma ve eğitime verdiği gayrete hayranım. Orada çok çocuğum var bana söz verdiği için sınavlardan iyi not almak adına gecelerce ders çalışan. bu görüntü ise geçen yıl kütüphane kurduğumuz bir köy okulu. 3 arkadaş elden geldiğinde bir şeyler yapmıştık Bu yıl abla biz bütün kitapları okuduk yok mu başka dediler. Yeni kitaplarına kavuşunca da işte böyle güzel bir hediye verdiler bana.


2 yorum:

Handan dedi ki...

Harika işler bunlar :)

Kelimelerle Dans dedi ki...

handan abla; gerçekten öyle :)

Yorum Gönder