1 Ocak 2015 Perşembe

Denge Yasası /Mutluluk Orantısı

Denge yasasından bahsetmiştik...Üzerine konuşalım en kısa zamanda, olmaz böyle demiştik.Öyle pozitif bulmuştu ki beni,doğana aykırı demişti.Yaşadıklarımı böylesi sindirmiş olmamım doğal olmadığını söylemişti.
Evet fazla sakinim.Fazla tepkisizim...Yaşamsal duygularım yok benim...
...
Denge yasasını ruhumda kurduğumda ne oluyor biliyor musunuz? Tepkiler veriyorum yaşadıklarıma.Kızıyorum umursanmayan tavırlara,verilen sözler gerçekleştirilmediğinde mesela.Fikirlerim kale alınmadığında güceniyorum insanlara.Kıskanıyorum çok sevdiklerimi.Ve geliyor problemler peşi sıra.
Susuyorum hepsine.Bir şey olmuyormuş gibi,Hiç bir şey hissetmiyormuş gibi yapmak istiyorum.Çünkü böyle huzur buluyorum.Aksi taktirde bıkmadan usanmadan anlatsam kendimi ne fayda.O öyle değil böyle desem muhatap yok karşımda.
Herkes davranışını sergiliyor ve kendi eksenine çekiliyor.Kelimelerle dans eden bu hatun ise kalıyor kendi ile baş başa. Farkındalığı artmak zorunda hayata.Duygularını kelimeleri dans ettirmeden sindirmek,huzuru kendi kalbinden çıkarıp zihnine yerleştirmek zorunda.
Aksi halde ne oluyor biliyor musunuz? Üzülüyor...Çok üzülüyor...Yıpranıyor; kendini,fikirlerini,kalbini,zihnini anlatmaktan...Yorgunluk gözyaşlarına dönüyor ve başlıyor akmaya,dur durak bilmeden...Mütemadiyen...
Böyle olsun istemiyor yazar,Otobüste, evine dönerken,gözünde güneş gözlüğü de yok iken yaşlar akmasın mesela.Okuduğu kitabı bırakmak zorunda kalmasın bu sebeple.Uykusundan uyanıp göz yaşlarını silmesi gerekmesin...Her şeyi içine atsın ve oradaki mezara gömsün...Hangi ölü toprak altından çıkmış ki gün yüzüne.Duyguları da hapsediyor işte yazar bu sebeple.Hiç bir şey yokmuş gibi...Her şey mükemmelmiş gibi yapması bundan kaynaklı...Tek çılgınlığı turuncu ojeleri,tek isyanı baş ağrıları...Gerisi sular seller gibi yaşanıyor...Geliyor ve geçiyor..Geçmesi gerekiyor...Yoksa yorulan bu ruh,artık hayattan zevk almaz hale gelmekten korkuyor...Madem bir şeyler düzelmiyor,madem her şey daha kötüye gitmek için fırsat kolluyor,korunma mekanizması da boş durmuyor...Kişiyi mutluluk esir alıyor ve hayat denge yasasına inat mutlu ilerliyor. 
Kişi gider kötü girdiği 2015 yılına inat ödevine çalışır.Evrenin yasalarından kendine pay çıkarmak için canhıraş uğraşır.Ve diler ki verdiği çabalar onu mutluluk yolunda yalnız bırakmasın... 2015 yılı herkes için/kötü başlayanlara bile mutluluklar bahhşetsin...Bizi gözümüzü açtığımız günlere pişman etmesin,şükür ile nefes alabilmemize imkan versin. 2015 yılı hepimiz için uğur getirsin...

4 yorum:

silence dedi ki...

,,sevdim bu yazıyı hatta yazarken gördüm seni dudaklarını büzmüştün... 2015 iyi olacak ....

Kelimelerle Dans dedi ki...

Kadife zamanlar; evet yazarken yuzum sekilden sekile girmisti.sevmene sevindim...umarim guzel bir yil olur hepimize...

Adsız dedi ki...

:):) umursama ......mutluluğun ve kendini iyi hissedebilmenin ilk formüllerinden birisi..:):)

Kelimelerle Dans dedi ki...

sessiz prenses; aynen öyle yapıyorum...:)

Yorum Gönder