10 Aralık 2014 Çarşamba

Hayattan Notlar


Ben yazmayı sevenlerden değilim.Kendisinden ancak eşsiz bir aşk ile bahsedebilirim.Sanılmasın ki sessiz biriyim.En az yazmak kadar konuşarak da kendimi pekala ifade ederim.
Ama ben daha küçücükken dedemin söylediği söz aklıma kazınmıştır."Söz uçar kızım,yazılar kalır."
Bu yüzden belki de bulduğum her boşluğa yazma isteğim.Her işi yazarak halletme çabam,ve insanlarla yazarak anlaşabiliyor olmam.Zordur yazmak.İçimdeki iyi-kötü tüm duyguları bir kaç cümleye sığdırmak.Maharet mi bilmem ama zor olduğu besbelli.
Ben zoru severim.Yaşamım bunu gerektirir benim.sırf bu yüzden bile yazabilirim. Nefes almak gibi benim yazmaya olan isteğim.Ve bu bir etken midir bilmem ama kalbime en yakındaki insanlar bana hep yazıyla ulaşırlar. Bir not,bir mesaj,herhangi bir yürekten kopan cümle,bilmeden de olsa alır üzerimdeki negatif enerjiyi.
Düşünürüm bazen,nasıl olur da hiç bilmeden deva olurlar derdime yazılarıyla.? !
Hastalanırsınız,çiçekler gelir evinize üzerlerinde birer cümlelik kalbe sığmakta zorlanan etkide cümleler ile.
Doğum gününüz olur,hediyelerin arasına notlar iliştirilir en kalbi duyguları içerisine hapseder şekilde.
İnanamazsınız bunların hepsinin beni ne kadar mutlu ettiğine.
Ve öyle zamanlarda gelmiştir ki her biri,bilse o cümlelerin sahipleri,kalbime nasıl dokunduklarını,ancak o zaman anlayabilirler bu yazının anlamını.
Hediyeler özeldir elbet benim aldığım hediyeler daha da özeldir çünkü her biri tamamı ile beni tanıyan insanlar tarafından en sevdiğim şekilde hazırlanmıştır.Lakin notlar hepsinden daha ayrıcalıklıdır.
Kendimi özel hissettirir.Değerli kılar aciz benliğimi.
Geri kalmışlığımdan belki,mektup yazmayı da pek severim çünkü.Yani demem o ki,son zamanlarda fark ettim ki ne çok mutlu edenim varmış benim,ne çok kart olmuş odamdaki panoya takılı duran.Bugün artık yer bulamayıp önüme düştüğnde farkettim de bu yazıyı yazmaya ihtiyaç duydum.Çokluğu kadar değeri var her birinin.
Bugün öyle bir zaman ki,göklerden yere çakıldığım olur benim.Bir anda yerlerde kertenkele gibi emeklerim.O zaman kendimi ayağa kaldıracak formüllerim vardır.
Önce karşımda duran çiçeğime baktım,gittim yanına allerjime rağmen kokladım.Sonra odamdaki notları tek tek okudum.Kendimi bir şey zannetmeye yetmez belki,ama ben o yazıların her birinde bir kalbe sığındım.Aklımı,fikrimi,hislerimi,tüm sıkıntılarımı böldüm bölüştürdüm notların arasına sakladım.Şimdi hafiflemiş ruhumla,koltuğuma oturup,kalemimle demlenmekteyim.
Demem o ki;kendinizi özel hissedecek sebepler bulun.Mutlaka vardır,arayın,bulun ruhunuzu okşayın...Başkalarının size verdiği değeri siz kendinizden eksiltmeyin...


6 yorum:

atesinsesi dedi ki...

Şiir okuduğumda yani yeni bir şairden yeni bir sesi keşfettiğimde mutlu olurum çok

Kelimelerle Dans dedi ki...

ateşinsesi; şiir başkadır.bambaşkadır benim içinde...

maviye iz süren dedi ki...

yazının açtığı yollar veya çağrıştırdıkları, kalıcılığı onun gücünü gösteren birkaç neden..
bilmiyorum küçücük bir not o günümü bambaşka bir surete dönüştürebilir tıpkı senin anlattığın özel duygular gibi.. hep yazarak ortak duraklarda buluşmaya.. :)

Kelimelerle Dans dedi ki...

Maviye iz suren;ne guzel anlatmissin.bana bir sey kalmamis:) insallah nice yazilarda bulusalim,ayni hislerde...

Unknown dedi ki...

ben de çok severim kendimi yazarak ifade etmeyi,bana da güzel notlar yazılmasın.çok mutlu olurum:)

Kelimelerle Dans dedi ki...

havva peynirci;aynı dilden konuşabilmek ne kadar keyifli :)

Yorum Gönder