Eller Havaya

 Hadi biraz dertleşelim.

Kardeşimin boşanma davası devam ediyor. Gerçi siz başladığını da bilmiyorsunuz. 5 ay oldu. Daha kaç ay ya da yıla yayılacak konu,belirsiz.

Kolaylıkla atlatabilmek duasıyla yaşıyoruz her günümüzü. Yavrucuğumuzu pamuklara sardık bu süreçte. Zaten öyleydi de biraz daha fazlası oldu işte.  Anlatacaklarımı okumanız, gününüzden büyük bir zaman dilimini çalar. O yüzden gerek yok. Ama şunu söyleyebilirim ki,büyük bir sınav... Hangimiz için ? Hepimiz için. Şüphesiz hepimiz için. Kendimi zerrece düşünmeden,tüm enerjimi eve,olaylara,çocuğa aktardığım bir süreç oluyor. Öyle ki kendimi şarj edecek sebeplere ihtiyaç duymaya başladım. 

Allah iyilerle karşılaştırsın duasının ne kadar önemli olduğunu her gün daha da idrak ettigim bir süreçten bahsediyorum. Etimle,kemigimle,ruhumla üzülmekten yoruldugum vakitler. Öte yandan şarki accc,oynayalım diyen 20 aylık bı çocuk. Tek başına da oynamıyor. Geç karşıma diye yalvarıyor. :) Eyy hayat ne muazzamsın asla derdin içine düşüp orada kaybolmamiza izin vermiyorsun derken buluyorum kendimi. 

Hadi eller havaya diye fırlıyorum ortaya. Kahkahaları havada uçuşuyor. Hadi birbirimizin yerine geçelim teyze biraz da öyle oynayalım diyor. Hay hayyy... Hayatta bir oyun zaten. Biraz eğlence,müzik bitince de dinlenmece. Yorgunluk kısmını boşver. Dinlenince geçecek nasılsa.

Dinlenmeye de zaman gelecek,inan gelicek.