Çok sevdiklerimin fotoğraflarına ihtiyaç duymuyorum. Yakınımda oldukları için değil, yakınımdayken zihnimle fotoğraflarını çekip kalbime sakladığım için. Çünkü her bir an benim için çok kıymetli. Yaşayıp geçmiyor,zihnime ve kalbime o anları ve o suretleri kopyalıyorum.
Özleyince ya da modum düşükse gözlerimi kapatıp o fotoğrafı görüyor ve yükseliyorum.
Ve sonsuz kez şükrediyorum o anları ve anıları yaşayabildiğime.
4 yorum:
ne güzel yapıyorsun ivit :)
deeptone; dimi ama. hepimiz yapabiliriz bence. yapalım hatta.
Ne güzel bir teknik geliştirmişsiniz. Sevgiler…
Persephone; sevdiklerimizi yanibasimizda göremediğimizde çok işe yarıyor. İnsan anılarına sarılıyor.
Yorum Gönder