17 Eylül 2014 Çarşamba

Liseli Olduk Bizzz

Çocuğu okula başlayacak olanlar pazar akşamı ve pazartesi sabahı facebookta bir çok paylaşım yaparak heyecanlarını yansıttılar.Ben de çok heyecanlıydım oysa ama yazmadım.
...
Benim canım...Hayatımın anlamı...Yaşama sevincim...Birtanem...Çok sevdiğim...Ablasının canı,herşeyi...Liseye başladı dün...Doğduğu gün hastane odasında yanı başındaydım.O gün bugündür tatiller dışında hiç ayrılmadık...Üniversite ve askerlik zamanında ne yaparız bilemiyorum...Şimdiden bunun kaygısı düşse de kalbime,büyümesi,yeni bir yaşamın kapılarını aralıyor olması öylesi güzel ki...Puanı düşük olmasına rağmen en istediğimiz okul çıkıp şansı yaver gitmişti.İnşallah kaderi de güzel yazılmıştır canım oğlumun...İlk gün babası götürmek istedi.Hem yolu öğretsin hem ortamı bir görsün istedi.Hiç hayır demedi bizim oğlan.Babasının yanında olmasından mutluluk bile duydu,şaşırdım...
İnşallah hep böyle uysal,hep böyle bağlı olur önce babasına sonra sevdiği,seveceği herkese...
Babası bir kaç saat bahçede beklemiş,Biraz çocuklarla sohbet etmiş,okuldaki görevlilerle laflamışlar falan.İstemiş ki molalarda oğlu onu görsün,yalnızlık çekmesin.İlkokula gitmiyor,bu tavır biraz fazla evet ama bizim baba da böyle işte...Onun gözünde evlatları hiç büyümüyor.Neyse eve geldi gelmesine de okul kaçta kapanacak o gün öğrenememiş bir türlü.Beklemeye başladık bizim çocuğu.İstedim ki ilk gününde kapıdna uğurlayamadım ama kapıdan girişini görebileyim.İlk heyecanını,anlatacaklarını,lise formalı halini göreyim.Tüm işlerimi bıraktım öğlen saatlerinde bekledim canımı.Tam geleceği esnada temizlik yapmam gerekti.Ve ben diğer odaları süpürürken gelmiş kendisi.soyunup giymiş tabi,göremedim.Sohbet ettik etmesine de benim içim rahat etmedi.Böyle planlamamıştım ilk günümüzü.Olmadı bu geri alalım günü demek geçti içimden...Olmadı tabi...Oldurduk ama biz...Ertesi gün yani bu sabah saat sekize çeyrek kala geldi çaldı kapımı.
Girdi içeri öptü yanaklarımdan.Gözlerimi yarı açar haldeydim ki bekliyor baş ucumda.Öp beni der gibi.Uzat bakim yanağını dedim...Öptüm,kokladım canımı...hiç bir şeyle ölçülemeyecek bir duyguydu.Ne güzel olmuşsun sen,nazardan korusun Rabbim seni dedim.Gülümsedi.Gidiyorum ben hadi kalk işe geç kalacaksın dedi.Bir gıdı ver de uyanayım dedim.bu sefer vermedi.Anlaşılan büyümüş benim oğluşum:) Herşey tamam;öp kokla ama gıdıyı öpmekten mahrumuz artık.O en güzel,o en masum,o en bebek kokan noktadan nasiplenemiyoruz artık...Büyüdüğünü ima eden tavrına itiraz etmeyişimle,gözlerinin içi gülerek çıktı odamdan.
Gitti ve geldi çok mutlu halde.Oturdu yanıma başladı anlatmaya.Olur olmaz herşeyden bahsetti.Ne yaşadı ise,ne hissetti ise.Bir arkadaşla ne paylaşmak geçti ise içinden,anlatıverdi ablasına,her zaman ki gibi.Allah'ım ne güzel bir mutluluk bu.Sen benim ablam değilsin,annemsin derken gözlerindeki ışık...Ben sana ne anlatsam beni anlarsın,kızsan bile haklısındır diyen bir evlat...Bir kardeş.Bir can var yanı başımda.Allah'ım sen zihin açıklığı ver kardeşimle birlikte tüm öğrencilere.Şansları,kaderleri iyi yazılmış olsun.Senin yolundan ayrılmadan,hayat çizgilerinde yürüsünler ve büyürken canları hiç acımasın lütfen...
Onun canı acırsa ben ölürüm sanki.Nasıl kaygılıyım bilseniz.Çocuklara liseye başlayanlar anlayabilirler beni sadece.Son günlerde ne kadar tehlikeli bir ortam oluştuğunu okul çevrelerinde...Çocukları nasıl bilinçlendirmeli de nasıl yakınlaştırmalı kendimize...sorular,sorular...Hoş geldi kaygılar...Biz liseli olduk.Her gün bedenim  dünyevi işlerle uğraşır iken ruhum tekrar lise sıralarında oturuyor sanki...Ne güzelmiş abla olmak...Ne güzelmiş kardeşin okuldan gelmesini beklemek...Sanki ilk kez yaşanıyor bu duygular.Bu yıl başkayız efendim biz.Bu yıl yeniden doğduk sanki.Lise...Üniversiteye adım adım...Hayata koşuyoruz biz artık.Hedeflerimiz oluşuyor,uğruna çalışacak,amaçlarımızı belirleyip zamana karşı yarışacağız...Ama en önce...Herşeyden önce o mutlu olsun diye ne gerekiyorsa onu yapacağız...Önce mutlu bir birey olsun ki şükür öyle.Sonra başarı gelir nasılsa.Lise...Deneyim...Demeyen,daha oraya gelmeyen anlayamıyor ne hissedildiğini.Herkesin bir kez yaşaması gerekiyor bence...Çocuğundan ya da çocuğu gibi olan kardeşinden...
Hayırlı yazılar vardır kader çizgisinde inşallah...bu uğurda ne yapılması gerekiyor ise ablası oğluşunun yanı başında daima...


5 yorum:

Handan dedi ki...

Güzel insanlarla karşılaşsın, bilinçli öğretmenlere rastlasın, içindeki heyecan hiç sönmesin ... Ablasının kardeşine yeni okulu hayırlı olsun:-)

Bir hayal kur dedi ki...

Maşallah:) Başarılı bir dönem diliyorum sevgili kardeşine canım:) Amin inşallah hep güzel şeylerle karşılaşır hayatı boyunca.

Kelimelerle Dans dedi ki...

handan abla;teşekkür ederiz:) amin inşallah...
bir hayal kur; sağol canım amin inşallah öyle olur tüm çocuklar için...

Unknown dedi ki...

Daha üniversite var...askerlik var...düğün dernek var... İşin çok Duygucuğum. Öylesine güzel anlatmışsın ki duygularını gözlerim doldu can kız. Tanrı; tüm sevdiklerimizin, iyi günlerini görmeyi nasip etsin hepimize. Sevgiyle kal.

Kelimelerle Dans dedi ki...

nilgün abla;askerliği atlatsak düğün dernek kolay sanki:) ayrılık zorlar bizi bir tek...aminnn inşallah hep iyi günler görsünler onlar ki bize de sevinmek kalsın başarılarına ve mutluluk dolu anlarına...

Yorum Gönder