17 Mayıs 2014 Cumartesi

Önce Sen...



Bugünlerde bir garip mutluluk var içimde.Duyduğum güzel haberler,birilerinin mutluluğuna dair;umutlandırıyor beni...Tıpkı Soma'daki can alıcı olayın yürekleri dağladığı,paramparça ettiği gibi...!
 Birilerinin mutluluğundan mutlu olabilir mi insan? Bu soruyu cevaplayamazsan beni anlaman beklentisi içinde olmadığımı bilmeni isterim sevgili okuyucu.Keza ben,kendimden önce düşünürüm hayatımdakileri.Nasıl ki onun mutsuzluğu beni en derin yerimden yaralıyor ise,şimdi mutlu olma haberi dünyaya gülümseyerek uyanmamı sağlıyor,onca acı içinde kıvranan hücrelerime inat...
Yaşam,senle olaylar arasında değil,senle sevdiklerin arasındaki bağda saklı olmalı.Bu paralelliği yakalayamıyor ve en sevdiklerinin mutluluğunu kendi yüreğinde hissedemiyor isen,hâlâ bir yerlerde bir şeyler eksik kalmıştır.Tamamlandım sanma...Parçalarını aramaya devam...Son hızla...

2 yorum:

daisy dedi ki...

Birilerinin mutluluğundan mutlu olmayı başarabildiğimiz sürece insanız. Aslında tam tersi için de geçerli bu durum.
Ama başkalarının mutsuzluğundan, mutlu olanlar da var ki, onlara da denilecek hiçbir şey yok.

Kelimelerle Dans dedi ki...

daisy; evet onlara hiç bir şey dememek için kendi mutluluğuma cümle kuruyorum ben de;)

Yorum Gönder