Bazen konuşmak gelmez içinden.Ya da çenen öyle bir düşer ki iç sesini bastırmak istercesine.
Arada kalmışlığın dibine vurduğun o vakit,saçmalarken dilin,hakikate sığınır benliğin...
Sen kimsin...Neyin peşindesin...Ruhuna üflenen nefesi hangi amaçla israf etmektesin...Kendine gel...Kendini hatırla...Dön ruhuna ve sığın içindeki doğrulara...
Aldığım ilhamlara selam ola...
6 yorum:
Bir yanımız saatlerin parçalarından milyonlarca yaprak halinde kıpır kıpır sarkarken,,sararırken dallarından kopmamak için hazır ,güçlü sabırlı ..,, bir yanımızı alsın rüzgar, ta uzaklara savursun... Tüm bu gel git bize doğanın parçası olduğumuzu hatırlatıyor. gözlerimizi kapatıp hakikati düşündüğümüzde hayallerimizden ödün vermeyelim çünkü biz insanız uçmaya öykünen..Bilmiyorum ama kanatlarını gördüğüm insan bana yaşama heyecanı veriyor...------kendini hatırla !
f ..
bayan f ; bu yoruma şapka çıkartmak düşer sadece bana.yüreğine kalemine sağlık...ne desem boş,ne desem eksik kalacak bu satırlara...anlam kattın yazıma...çok teşekkürler...
kendimizi bu şekilde sık sık sorgulayabilsek keşke..
maviye iz süren; keşke mavicim...ara sıra da olsa, içe bir yöneliyoruz işte...
Gerçekten söylenecek ve şimdiki zamanımızın gereği olarak yazacak çok şeyler vardır. Ama bazen sadece uzaktan bakmayı yeğliyorum. Evet ben de içinde mutlu olan ve huzur bulan bir insanım.
yolcu;yorumuna katılıyorum.Söyleyecek çok şey var ama biz susup içimizdeki huzura teslim olalım...
Yorum Gönder