Şifa Dağıtıcı Kullar

Yaşadığım her şeyi fazlaca içselleştiririm. Ben de böyleyim napalım.
....
Bazı insanlar bazı insanlara şifadır. Hayatlarına girmeleri,eylemleri,gelmeleri-gitmeleri,verdikleri-aldıkları....Hep bir öğreti,bir katkıdır.
Bazı insanlar bazı insanlara bir ilaç faydasındadır.
Görürsünüz mutlu olursunuz,gözünün ışığıyla aydınlanırsınız,bir dokunuşu hayatınızı güzelleştirir,anınıza anlam katar.
Bazı insanlar öyle mucizevidir ki,tam sırtınızın tutulduğu vakit,parmaklarının ucundaki kremle ruhunuza hep verdikleri şifayı, bedeninize aktarırlar.Onlar ki, Allah'ın şifasını size aktarmak için görevlendirilmiş,hayatınızı güzelleştirmek için varedilmişlerdir.

Onların çokluğu değil,onlarla yaşanan anların çokluğunu dilerim...Zira yaşamın tüm zorlukları o anların şifasıyla yok sayabiliyor.
...

Yaz Bitmesiinn Olur mu? Olur...Olsun...

Yaz insanıyım. Sıcağı,güneşi,hafif esintiyi sever kıştan,kardan,soğuktan üşümekten geri dururum.
Amma doğum günüme az kaldı ise,kış demek yağmur demek ise ve kış gelse de bu sene benim için yaz çok çok iyi geçti ise ben buna sığınır bu kışı sıcacık geçirebilirim.
Zaten göz açıp kapayıncaya kadar da geçer,bilirim.
-------

Bu yaz tam da istediğim gibi bir dönem geçirdim. En başta hayalimi gerçekleştirip bir ev sahibi oldum. Bundan mütevellit azıcık zor zamanlar geçiriyor olsam da düzenimi oturtacağımdan şüphem yok.
Diğer yandan,ne tamamen yalnız,ne de tam anlamıyla ailemleydim.
Bir çok kez bir takım sebeplerden dolayı gelip 1-2 gün sonra döndüler. 2 kez de ben gittim.
Bugün babam yolda mesela,az sonra yanımda,evimde olacak.1-2 gün kalıp dönecek.
Onlar yokken tek başına olmanın tadını çıkardım,misafir ağırladım.Zamanımın çok büyük bir kısmı evde geçmesine rağmen gayet hoşnut bir yaz mevsimi geçirdim. Gözlerimi kapayıp hayal ettiğim ne varsa büyük bölümünü gerçekleştirdim.
İliklerime kadar mutlu,huzurlu zaman dilimlerinde ruhumu dans ettirdim.
Yani kısaca ben bu yaz mevsimini çok ama çok sevdim. Bu sebepledir ki bitmesin isterim. Biraz daha...Biraz daha uzatabilir miyiz ? Bence olabilir... Hem neden olmasın ki,mevsim insanın kalbinden geçen yolda değil midir? :) Benim ruhum sıcacık,güneşler açıyor,çiçekler büyüyor...Kuruyan dallara,soğuyan havalara,dalgalı denizlere,çakan şimşeklere,yağan karlara zaman var daha...Epey var...

Sandığınızdan Öte Hayat

Çocuktum...
Etimden et koparılmadı ama et ete diri diri dikildi, defalarca.
Ben o zaman da ağlamadım.
Bir damla uyuşturucu,bir doz enjeksiyonda olmamıştım üstelik. Tamamen ayık kafa ile etlerimin birbirine yapışması sürecini defalarca izledim.Bizzat yaşadım. 
Yani ben öyle canım sıkılınca,kendimi çok kötü hissedince falan ağlayacak değilim.
Gözyaşımı da, stresimi-sıkıntımı da kalbimin içine gömmeyibilir,gözlerimin parıldısını söndürmeden yaşayabilirim.
Acı çekmeyi sevdiğimden değil, yanlış anlaşılmasın. Tahammülümün bildiğiniz herkesten yüksek olmasından.

Yine de gerek kalmasa,gerçekten,kalpten gülümsemelerimizin üstü örtülmese ne harika olur değil mi?

Evet yaşam başlı başına harika zaten...