Son 1 aydır dediğim gibi;beyin ameliyatı olmak çok farklı hisler kattı bana.Hayata çok farklı bir gözle bakıyorum;29 yaşında 6 ameliyat olmuş biri olarak.
Anlatacak öyle çok şeyim var ki.He zamankinden çok daha fazla.Ama bu sefer takatim yok.Geldiği gibi giden tüm hastalıklarımın yanında bu iş beni biraz zorladı.Bir süre de böyle olmaya devam edecek gibi görünüyor.
Ameliyata hazırlık ve hastane yatışı döneminde aileme ve bana destek olan tüm yakınlarımdan,dostlarımdan,canımdan öte can bellediğim insanlardan Allah razı olsun demeden geçemeyeceğim.Ben bu işi ne kadar şakaya vurup atlattıysam, çevremdeki herkes son derece ciddiye aldı.Bunu görmek beni çok mutlu etti.Ameliyata girerken;şimdiden geçmiş olsun diyen doktoruma,size de Allah kolaylık versin diyebilirken ben,.ben ameliyattayken tüm hayat enerjilerini bana gönderen,yaşanan olumsuzlukları bilmeden aileme ve bana destek olan insanlar oldu.
Korkularımı,endişelerimi elimden geldiği kadar anlatmamaya ve çok basit bir operasyona giriyormuş gibi hissederek girmeye çalıştım.Bunu kendim için yaptım.Eğer ben bu işi önemsemez isem,ameliyat daha başarılı olurdu.Ben hafife alır da girdiğim gibi çıkacağıma inanırsam her şey güzel olurdu.Aksi taktirde ardımdaki herkesi son bir kez göremeden gözlerimi bir daha hiç açmamak üzere kapayabilirdim o narkoz ile.
Korkularımı,endişelerimi elimden geldiği kadar anlatmamaya ve çok basit bir operasyona giriyormuş gibi hissederek girmeye çalıştım.Bunu kendim için yaptım.Eğer ben bu işi önemsemez isem,ameliyat daha başarılı olurdu.Ben hafife alır da girdiğim gibi çıkacağıma inanırsam her şey güzel olurdu.Aksi taktirde ardımdaki herkesi son bir kez göremeden gözlerimi bir daha hiç açmamak üzere kapayabilirdim o narkoz ile.
Ameliyata girerken makyaj yapamadım,oje süremedim.Riskler öyle büyüktü ki her bir noktamı dezenfekte ettim ben ve sonrasında doktorum.Ameliyata girerken halama hafifçe eğilip sakın merak etmeyin benim işim ters gidebilir,2 saat diyorlar ama 3-4 saati bulabilir.Korkmayın.!
Öyle de oldu.3 saat sonra çıkabilmişim odama.Yoğun bakım sürecimi odama taşıyan hizmetlerinden çok memnun olduğum bir doktorum vardı.Odamda tüm gün,ağrı makinasına bağlı kalarak her yarım saatte bir vücuduma ağrı kesici ilaç üflendi.Bir parmağımda nabız ölçer,kolumda otomatik tansiyon ölçme makinasının pompalı ucu.Diğer koluımda ağrı kesici bir serum ve izotonik serum bağlı idi.
Öyle de oldu.3 saat sonra çıkabilmişim odama.Yoğun bakım sürecimi odama taşıyan hizmetlerinden çok memnun olduğum bir doktorum vardı.Odamda tüm gün,ağrı makinasına bağlı kalarak her yarım saatte bir vücuduma ağrı kesici ilaç üflendi.Bir parmağımda nabız ölçer,kolumda otomatik tansiyon ölçme makinasının pompalı ucu.Diğer koluımda ağrı kesici bir serum ve izotonik serum bağlı idi.
Öyle bir ameliyattı ki bu ben odama geldiğimde ayılan insan,ertesi güne kadar kafam tam yerinde değildi.Nasıl bir narkoz verdilerse tüm günü uyuşuk geçirdim.Ertesi gün anladım ameliyatın sıkıntılı geçtiğini.boynum zorlanmadan dolayı morarmış,omuz ağrısı bağ ağrısından kat ve kat fazla ve karnımdaki ameliyat yeri.Ben neremden ameliyat oldum ki diyecek kadar önemli ve kapsamlı acılarım oldu.Olmakta kala.
İlk gün ziyaretçi alınıyordu.Ben hayal mayal görüyordum insanları.Aynı günün akşamı ateşlenince ben,yasaklandı.Doktorum enfeksiyon kapabilme ihtimalimin çok yüksek olduğunu,nasıl dikkat edersiniz bilmem ama en üst seviyede önlem alıyoruz biz siz de elinizden geleni yapın dediği bir döneme girdik.
Hastaneye gelen çiçekler odaya alınmadan evime gönderilirken,yoldan çevirdiğimiz ziyaretçiler,gelip de beni görmeden giden insanlar...Her birinin haberini almak öyle mutlu etti ki beni;çocuk misali.Sanki ilk ameliyatımdı bu ve ilk kez birilerinden ilgi görüyordum ben.
Hastaneye gelen çiçekler odaya alınmadan evime gönderilirken,yoldan çevirdiğimiz ziyaretçiler,gelip de beni görmeden giden insanlar...Her birinin haberini almak öyle mutlu etti ki beni;çocuk misali.Sanki ilk ameliyatımdı bu ve ilk kez birilerinden ilgi görüyordum ben.
Çok garip bir his bu anlatılmaz.Anlatamıyorum.Düşünün ki,narkozdan ayılırken halama 3 şey sormuşum sürekli.Babam nerede demişim çok ez ve 2 erkek arkadaşımın ismini zikretmişim.Aradı_lar mı diye.Biri sadece bir kez aramış.Ona üzülmemem için sık sık diğer arkadaşımın adını andılar bana.Bak yine aradı seni sordu diye.O an kimin aradığının önemi de yoktu aslında.Birileri tarafından merak ediliyor olmaktı önemli olan.İşin ciddiye alınmış olduğunu görmekti,sevildiğimi,değer verildiğimi hissetmekti o kafa ile.
Ve ben bu ameliyat ile sadece sağlık bulmadım.Dostlarımı,arkadaşlarımı,akrabalarımı ve selamlaştığım herkesi tekrar tanıdım.Herkesin yerini tekrar tarttım.Evet ben hiç yapmadığım şeyi yaptım.Aranıp sorulmayı ilk defa önemsedim.İlk defa benim hiç ciddiye almıyormuş gibi göründüğüm durumun aslında hayat memat meselesi olduğunun anlaşılmasını istedim.
Sadece bir kaç kişi de yanıldım.Bazılarından o kadar ilgi beklemediğim için bazılarından ise fazla beklenti içinde olduğumdan sarsıldı hislerim.
...
Ertesi günü anlatıyordum değil mi? Ertesi gün tam bir acı...
Beyin ameliyatına giren ben,ameliyat esasında alerji kapmışım.Hem de ameliyatta kullanılan örtünün steril edilme esnasında üzerine serpilen ilaçtan.Sırtımın tamamı cılk yara içindeydi fark ettiğimizde.Doktorum çok korktu.Cildiye bölümü ile birlikte çok yoğun bir tedaviye başlanırken çektiğim acı tarifsiz.3 gün hiç uyumadım kaşıntıdan.3.günün ortasında kardeşimin sırtımı hafifçe sıvazlayarak ovalaması ile 15 dakika uyumuşum da herkes nasıl rahatlamıştı görmelisiniz. Allerjik durum olduğu babam ve doktorumun kafa kafaya vermesiyle netleşince herkes rahat bir nefes aldı.Hala o konudaki tedavi evden devam ediyor ama çok şükür yoğun sıkıntılı dönemi atlattım.
Şuan ben de olan uzun süre oturduğumda baş ağrısı,oturuş bozukluğuna bağlı karın ağrısı ve ameliyatta boynu zorladıkları için boyundaki şişlik ve omuzdaki çok ama çok yoğun sanki kırık gibi bir ağrı.elbette geçecek bunlarda.Ama biraz zorluyor bu sefer ne yalan söyleyeyim.Şuan bunları yazarken bile acım kat ve kat fazlalaşıyor.Ama hep dediğim gibi yazmazsam yaşayamıyorum ben.İyileşmem için yazmam lazım.
Beyin ameliyatına giren ben,ameliyat esasında alerji kapmışım.Hem de ameliyatta kullanılan örtünün steril edilme esnasında üzerine serpilen ilaçtan.Sırtımın tamamı cılk yara içindeydi fark ettiğimizde.Doktorum çok korktu.Cildiye bölümü ile birlikte çok yoğun bir tedaviye başlanırken çektiğim acı tarifsiz.3 gün hiç uyumadım kaşıntıdan.3.günün ortasında kardeşimin sırtımı hafifçe sıvazlayarak ovalaması ile 15 dakika uyumuşum da herkes nasıl rahatlamıştı görmelisiniz. Allerjik durum olduğu babam ve doktorumun kafa kafaya vermesiyle netleşince herkes rahat bir nefes aldı.Hala o konudaki tedavi evden devam ediyor ama çok şükür yoğun sıkıntılı dönemi atlattım.
Şuan ben de olan uzun süre oturduğumda baş ağrısı,oturuş bozukluğuna bağlı karın ağrısı ve ameliyatta boynu zorladıkları için boyundaki şişlik ve omuzdaki çok ama çok yoğun sanki kırık gibi bir ağrı.elbette geçecek bunlarda.Ama biraz zorluyor bu sefer ne yalan söyleyeyim.Şuan bunları yazarken bile acım kat ve kat fazlalaşıyor.Ama hep dediğim gibi yazmazsam yaşayamıyorum ben.İyileşmem için yazmam lazım.
Tutuk boynumla,ağrıyan omzumla,zor mukayet olduğum kafam ile ancak bunları yazabiliyorum şuan. Aklıma gelenleri,ah keşke şunu da yazsaydım dediklerimi sonraki yazılarda kaleme dökmek niyetiyle,yen, yılda;başınızı ağrıtan tüm sebeplerden kurtulmanız dileğimle...
---------
Günlerdir telefon ve internet kullanmayan bu şahsın,kelimelerle dansındaki tökezlemeleri affola efenim.İç sesiyle konuşmayı bırakıp;yeniden kelime kurmaya alışacak inşallah...