Halasının Pașa'sı

Bu minik yavru bizim evin yeni ferdi. Adi Pașa. Cinsi golden. Yasi(!) daha gun ile sınırlı.bir bucuk aylik olmak uzere onumuzdeki gunlerde. Kendisiyle henuz sanaldan tanistik. Yanina gitmek icin gunleri, saatleri sayiyorum. Ve bilen bilir ki dort ayaklilara buyuk bir fobim var. Ote yandan sevdigim her seye gosterecek cok daha buyuk cesaretim.ee sevmek bunu gerektirir. Oyle ki her gun kamera acip kendisine alismaya ve kendimi ona asina etmeye calisiyorum. Insallah bir araya geldigimizde hoș bir karsilasmayla da karsinizda olacagiz. Yani oyle umuyorum, diliyorum, istiyorum.hayirlisi...:) imza: kopek halasi :) 🐕

Peki Ya Siz ?

Bir gün hayatımı bir kitaba sığdırsam,tüm detaylarıyla anlatsam inanın sonunu zor getirirsiniz.
Ağlamaktan helak olur,yer yer vay be diye diye başarılarımı okursunuz.
Öyle ki,binbir zorluk falan değil,milyonlarca negatif durumun içinde bir kum tanesi gibi mutluluk arayıp durdum. Buldum da hep.Çok severim " arayan bulur" sözünü. Ne zorluk,ne kötülük,ne acı,ne olumsuzluk yaşadıysam hep içinde ya da sonunda bir güzellik illaki buldum. Bazen fark etmedim,bazen görmek istemedim. Ya da gördüğümün değerini bilemedim. Yok yok değer hep bildim. Acılarımın da, mutluluklarımın da her zaman kıymetini bildim. 
Hepsini çoğaltamadım belki.Kah tükettim,kah sakladım ama hep kendimi iyi hissedecek nedenler üretebildim.

Hayat zor ya hani. Benim ki  ekstra zor. Herkes kendi yaşadığını bilir ya hani,benim ki bir kaç boy büyük gelir bir çoğuna.
Bu sebepledir ki,sizin aldığınız hazlar,sizin kızdığınız insanlar,sizin garipsediğiniz olaylar,sizin canınızı acıtan durumlar,sizin olmadı diye üzüldükleriniz,sizin olsun diye istedikleriniz,sizin varlığında kıymet bilmedikleriniz,sizin tüm değerleriniz... Benim nefes alışverişime biçtiğim değerle eş.
Şükrüm de,minnetim de aldığım her nefeste tekrar tekrar yüceliyor gökyüzüne.

Küçücük mutluluklara,büyük çok büyük fedakarlıklar yapabilirim. Cesaretim bu yüzden benim.
Tüm evren karşıma gelse bildiğimi okuyabilir,sadece mutlu olacağım işi yapar,mutlu olacağım yerde ve mutlu olacağım hayatı yaşar,mutlu olacağım insanları görmeyi seçerim. Hayatın aldığım nefesten ibaret olduğunu ve yarının bana ne getireceğini herkes gibi ben de bilmiyor olduğuma göre iyiye odaklanmak,güzellikleri görmeyi seçmek hakkımı kullanıyorum. 
 Ya siz ; mutlu olmak için daha neyi bekliyorsunuz?

Anda Kalmak

Aldığım her nefes, nefesin içinde yaşanan her an, o ana sığan her anı çok kıymetli. Gerisi tırı vırı...
Zaten geriye ne kalıyor ki...

Kitaplar mı Daha Kıymetli İnsanlar mı?

Öyle bir durum ki...
Düşünün şimdi...Kitaplarınız sayıca çok aşırı değil ama her biri diğerinden çok kıymetli.Özenle yerleştiriyor,baktıkça çok mutlu oluyorsunuz. Okudukça aldığınız haz zaten ayrı.
Sonra bir sabah, biri geliyor kitaplığınızdan bir kaç kitabı kendisi için seçip almak istiyor.Öyle biri ki,hayır demek ihtimal dahilinde değil.Seve seve diyorsunuz,istediğini seçebilirsin,dilersen kitaplığımı sırtlanıp götürebilirsin.
Amma velakin,okuyunca geri getirirsin...Dimi?
Zira aksi mümkün değil,onlar benim...
Aldığım cevapla,almak istediğim cevap arasında bir uçurum olduğundan verecek cevabımda olamadı tabi.
Şeyy...Kemm...Küm... ııı...iiii....
Onları almasan mı acaba,başka mı seçsek sana...
Hayır yani bir kısmı hediyeydi de...
Sahi ne zaman okuyup geri getirirsin...
Geri getirmeyi düşünmediğini anladıktan sonra vermemek için açıkça diretmiş olsam da,almak için can atan birine karşı koyamadım.
Bir de ellerimle içine not yazdım...Nota gerek yoktu ki aslında.Nasılsa bana geri gelecekti,içine sana ne diye not düştüm ki...
Aklımda deli sorular.. Zihnimde yaşananlar...Haftalardır tek başına  ve tek çeşit kahvaltı yapan biri olarak soframı şenlendiren misafir...Sohbet... 
....
Bilir misin dün ben ne yaşadım?
Biliyor musun o insanı görmenin bendeki tramvatik etkisini. Neden o kadar kötü olduğumu sormadın...(Sorsaydın sarılıp saatlerce ağlayabilirdim). O paniğimin yorgunluktan ya da üzüntüden olmadığını çok iyi bildiğinden mi yoksa beni ilk kez o derece farklı gördüğünden mi bilmiyorum. Tek bildiğim sen bana iyi geliyorsun.
Enerjimi değiştiyor,hayata farklı bakmama sebep oluyor,her şeyin aslında çok daha kolay olduğunu hissettiriyorsun.
Borç ödemenin,iş stresinin,halamın ölüm riskinin ve hatta kendime dair tüm kaygılarımın kelebekler gibi uçup, yerine en pozitif hissiyatların yerleşmesinin bir adı olmalı. Ama aramıyorum...Elimi kalbime koyuyor ve orada dinlenmeye çekiliyorum.
Bak hatta buldum..."Huzur". Tek ihtiyacım olan da bu ya zaten. Huzur kokuyorsun...Sen bana tüm hayattan arınarak dinlenmem için gönderilmiş huzur limanımsın...Lütfen,hep orada kalır mısın?