Yalnız-yapayalnız kalışımdan mı. Kendime yetmeme korkumdan mı
Her geçen gün bir şeylerle yüzleşecek olmanın korkusundan mı
En sevdiklerimden biri kaybedecek olma ihtimalinden mi,onu en az benim kadar seven insanlara karşı sorumlu olduğum için dik durmaya çalışmamdan mı
...
Uğradığım iftiradan mı bahsedeyim,her şeye rağmen düzenimi bozmamak için ve haklı olduğumu bilmenin sancısını dibine kadar yaşamanın zorluğundan mı
Hiç kimseyle konuşamıyor oluşumdan mı,kimsenin zaten önemsediği bir insan olmayışımdan mı
Etrafımda insan dolu olduğu halde en istediklerimin halimden bi haber olmasından duyduğum üzüntü ve kırgınlıktan mı?
Söyleyin bana neyden bahsedeyim.
Ya da hadi hep beraber susalım,hep yaptığım gibi. Aksi kimsenin işine yaramıyor nasılsa.
Biliyorum geçecek bu günler de. Geçti bitti diyeceğim bir gün ama o günler pek yakın değil sanki.
Sabır Ya Rabbim...Sabır ve Güç...
Kendi kendime ve ihtiyacı olan yakınlarıma yetebilme gücü ver ruhuma.
Zira önümüzdeki günleri planlarken oturmadığım şeyler var. Yardım Ya Rabb. Yüklerimi sırtımdan düşürmeden taşımama yardım et.