Hemen her gün uğrayıp göz atıyorum ama yazmayı,kalbimi açmayı,zihnimi tarihe not düşmeyi istemiyorum. Ya da kendime engel oluyorum da diyebiliriz.
"Olabildiğince" kısaca özet geçeyim madem geldim,madem başladım yazmaya.
Bir ayağımız halamın hastalığı sebebiyle hastanede.Annem,babam,ben...Haftada 2-3 kez kan alan halam için dönüşümlü gitmeye çalışıyoruz.Geçenlerde acillik olup kanı 3 e düşünce... hep birlikte gittik. Akşam 8 sabah 7 arası hastanedeydik.
Oldukça zor bir zaman dilimiydi. Hastanelerde ömrü geçen ben,ömrümden ömür gitti. Neyse detaya girmeyeyim,can sıkmayayım.
Ertesi gün olanları duyanlar ardı ardına ziyaretine geldiler. Bayramlar haricinde ki o da çok eskidendi bu kadar üst üste misafir ağırlamamıştım.
Uykusuz ve koşturmalı günden sonra yine bir ayağımız hastanede ama insanlar sadece kriz anlarını bildiklerinden şuan içleri rahat:) Gel gördü ki bizim yüreğimiz ağzımızda,gözümüz halamda.
-----
Temmuz ayında aldığım evin borçları sebebiyle gayette umduğum gibi,oldukça sıkışık günler,haftalar,aylar geçirdim. Her zorlandığımda amacımı hatırlatıp,kocaman gülümseyip devam ettim. Dilimde ve kalbimde tek dua ile; Allah'ım beni ailem dahil kimseye muhtaç etme.
Etmedi...Etmez inşallah.Bu arada yaklaşık 20 yıllık bina. Ama ne var ki tüm tadilatlık işler benim evi aldığım aydan bir sonraki ay başladı. Çünkü benim evin eski sahibinden bir lira alamayacaklarını bildiklerinden kalkışmamışlar büyük işlere. Beni kaçırmadan da boya,badana,çatı,mantoloma ne varsa yapıyorlar. Bana da ek iş yapmak düştü tabi:) son bölümde değindim buna:)
Ama tam da bu dönemde ve bilirsiniz ki kış dönemi neredeyse yatarak geçer bende. Dönemsel iş yapıyoruz çünkü. İşte tam da bu dönemde işverenimle bir kriz yaşadık.Hallolabileceğini düşündüm ama olmadı. Çok sıkıntılı zamanlar geçirdim. Doğru iletişimle hallederiz sandım.Ama sandığım kadar insaflı insanlarla karşılaşmadım.
Ve ne yazık ki hala kabul etmediğim düzende,pekala çalışıyorum,Çalışmalıyım.Mecburum.
Bunların dışında ne var diye düşünüyorum. Bir kaç şey daha var ama bahsetmek istemiyorum.
Tüm kafamın içindekileri boşaltabilmek için neredeyse uykudan arta kalan tüm zamanda çalışıyorum,üretiyorum.İşim biter bitmez bazen yoğun değilse aralarda da lif örüyorum. Her gün ya da 2 günde bir bir model çıkarmaya çalışıyorum. Ve tabi ki bunları satarak kendime katkıda bulunuyorum. Sağolsun bir kaç arkadaşım bu konuda epey destek verdiler.Şu sıra durum stabil,örnek çok müşteri yok :)
Hafta sonu yeni ipler almaya gideceğim,dilerim ikinci poşete istiflemeye başlamadan önce birazını satabilirim.
İtiraf etmeliyim ki ben de hızlı örüyor,çok üretiyorum.Satılandan fazlasını yaparsan böyle birikir tabi:) orneklerden bazilari asagida
Her şey bir yana da ruh sağlığım için,renklerle terapi muazzam oldu. Şimdilik bu kadar...Umarım sayfama göz ucuyla bile olsa bakan herkes içine huzur çekip geri döner. Zira maksadım hastalıkları anlatıp sizi karartmak değil,her şeyin düze çıkabildiği şu günlerde bir nefeslik uğradığım sayfamda keyifli olduğunuzu,huzura koştuğunuzu bilmek...Çünkü her şey ama her şey geçiyor. İç huzur baki...
