Tuhaf

 Az önce bir yazı okudum,sen aklıma geldin. Paylaşmak istedim bir an. Zaten bir tek seninle paylaşabilirdim. Böyle düşündüğüm için kendime önce güldüm,sonra kızdım,sonra biraz daldım. İşte şimdi burdayım. 

Tadı Damağa Kazındı

 Kendin için ne istiyorsun diye sordu.

Hiç dedim. Hiç...

Ben seni hiç böyle amaçsız,hayalsiz,plansız görmedim dedi. 

Ben de dedim.

Ee dedi,ne yapmayı düşünüyorsun?

Saçlarımı boyadım dedim,nasıl olmuş? Bembeyazdı bir kısmı,kendime yabancıyım o sabah aynaya baktığımda. Hemen boyadım. Güzel olmuş mu ?

Güldü. Aa dedim telefonunun şarjı bittiyse bak bende var takabiliriz. Lazım değil dedi. 

Peki dedim ya el kremi? Şu markanın ki çok güzel,tavsiye ederim mutlaka kullan.

Tamam dedi,olur. Hadi gidelim kitapçı gezelim mi ?

Haddddiii dedim koşalım. Sonra söylemediğimiz ama içimizden geçenleri kitaplarda bulduk. Ve birbirimize uzun bir süre AA şu kitaba bı baksana derken farkettik. Öyle çok kitabı birbirimize gösterdik ki. Her biri duygularımızın dışa vurumuydu. Ve bunun için çaba sarfetmedik.. Tamamen karşımıza çıktılar. Biz sadece birbirimize gösterdik,o kadar.

Tadi damakta kalan,hatta damağa kazınan bir gün oldu.

Dünün özetinin özetinin özeti

 Öyle harika bir gündü ki. Bunca şeyin üstüne,asla hayal edemezdim.

Harikaydı harika olmasına da

Ahh o gözler dolmasaydı. Ahh o bakışlar kalbime ok gibi temas etmeseydi.

Ben anlattım,o ağladı. Ben anlattım onun gözyasları aktı.

Ben tabiki bildiğiniz gibi; öküz gibi dimdik. Bana ağlayana üzülüyor,konu değiştiriyorum. Hayır diyor burada kal, bı rahatla artık. Hadi bana dökülemiyorsun,peki kim olsun isterdin şuan yanı başında ?

Tek nefeste bir cevap çıkıveriyor ağzımdan. Sonra diyorum ki,kimseye hiç bir şey anlatacak halim de yok zaten. Anlatmadan anlayan lazım bana. Yanındayım deyip,hissettiren. Derdimi derdi belleyen. Feraha çıkana kadar ben,bencil olmama izin veren. Kimseye belkide ilk defa enerjim yok cidden. Kimsenin de yanımda olmasını bekleyemem hakikaten. Hayattan tek bı beklentim var şu ara. Duam belli,duyan belli.

Gerisi lafı güzaf.

DNAsına Kadar Bilmek

 Bazı insanlar bazı insanları, DNA sına kadar bilirler.

Sonra ne mi olur ?

Bır şey olmasına gerek yok. Bilirler işte. Kimse kimseyi bilmese de onlar birbirlerini bilirler. Bu bilme halı bile iyi hissettirir,yok yere.

Şefkat

 Öyle ihtiyacım var ki

Birine sarılıp,öyyylece kalmak. Hayat durmuşcasına dinlenmek o göğüste. Şarj olmak adeta,sessizce.

Ve tam anlamıyla bunu kim yaptı bilin bakalım.

Kim uyutsun seni sorusuna tizzeeemm dedi. Ayağıma aldım ııhhh kucak dedi ki kucakta uyuma alışkanlığı hiç yok.  Göğsüme yattı. İki eliyle sarıldı. Biriyle saçlarımı seve seve uyudu. Kafası çenemin altına denk geldi. Öpe ope,oksaya oksaya,kokusunu içime çeke çeke uyuttum. Ee yavrucum sen nerden bildin benim buna ihtiyacım olduğunu derken buldum kendimi. Öyle bi sarılmak ki,çok az anda o hazzı hissettim. O cennet kokusu az zamanda burnuma çalındı. O sarılma ki ,eşine çok az kere rastladım. Ve o an daha öncekilerin tadını tekrar tekrar hatırladım.

Sonsuz şükür Allah'ım.

Bin teşekkür Allah'ım.

İyi ki varsın kızım. Tüm benden gidenlere rağmen, iyi ki varsın.

Yaş Farkı,Dert Farkı :)

 Geçenlerde kız kardeşim, abla B... 'i gördün mü, erkek arkadaşıyla fotoğraf paylaşmış deyince haberim oldu beni engellediğinden. 

Aylar aylar evvel yaşı B.... 'ye yakın bir diğer kuzenimi Instagram'da eklemiştim. Geri çevirmiş isteğimi. Salak ben çok sonra aa ben onu eklememişmiyim diye düşünüp tekrar istek gönderdim de yine geri çevirince durumu fark ettim.

Ahh benim güzellerim. İkisi de birbirinden güzel ve alımlı kuzenlerim. Hayatta hep böyle dertleriniz olsun. Yaşıtlarınızla fıkır fıkır olup,yaş skalası açılınca görmek bile istemeyin ben gibileri. Dünyanız böyle dertlerle dolsun da içeri daha büyükleri giremesin.  Ama bence bunlara da zahmet etmeyin. Enerjinizi bana harcamanıza hiiççç gerek yok. Çünkü benim siz dahil kimseyi görecek halim yok. Hayat öyle bir geçiyor ki içimden şu ara. Günde bilmem kaç kez "aman çocuk iyi olsun da" derken buluyorum kendimi. Kendime bı tek onunla ilgili dilekler ve dualar sırasında rastlıyorum.

Geçenlerde çok sevdiğim,yaşı bana en yakın olan esmer güzeli kuzenim,abla biraz da kendine bak,hayat kaçıyor,nolur bi dur,bu kadar yıpranmak sana bile fazla dedi. Çok haklısın hayatım da,nasıl durayım. Nasıl düşünmeyiyim. Nasıl kendi keyfime bakayım sen söyle dedim. Bunu derken bile kendi evimde,kendi rahatımda değildim. Ben de kendi hayatımı iskalamıştım zamanında. Ne desem boş aslında ama işte bir şeyler söylemek,iyi gelmek istiyor insan dedi.

İyiyim ben kuzucum,sen hiç merak etme. Ben iyiyim tabiki yoksa bu yavruyu en sağlıklı şekilde nasıl büyüteceğim ki dedim. O arada Handenin sesi kesildi. Gözyaşını sildiğine yemin edebilirim ama ispatlayamam :)))

Aaa bir de şey var; bırkaç gün önce hem yemek yapıyorum hem de bı hışımla salona gelip melikeyi kudurtuyorum. Biraz gülüşüyoruz(kahkahalı ve katılmalı:). ) Bı baktım annem beni dikkatle izliyor. Pes valla dedi gerçekten anlamaya çalışır gözlerle,nerden buluyorsun bu enerjiyi.  Ee dedim enerji benim göbek adım. Napalım çocuk eglenmesin mi iki dk. Sonra devam ederiz hayata. Bu kadar da deli nasıl olunur anlamıyorum ki deyip paşa çocuğu odadan çıkardı. Gel oğlum biz gidelim de sen engelleme onların oyununu iyice bı coşsunlar dedi:))) iyi de biri benim normal olduğumu falan mı söyledi de şaşırdı, anlamadım ki.

Yeni ay,yeni hafta yepyeni bir mevsim başlıyor. Hadi herşey en güzeliyle,en layığıyla gelsin yaşamlarımıza. Hazır mısınız ? Ben çoktan çok hazırım valla.