Öyle çok ihtiyacım varmış ki bu yalnızlığa.
Bir buçuk gün. Cumartesi öğlenden pazar akşam üstüne dek kendimle kalabilmek. Meğer ne çok özlemişim.
Ve enteresandır ki normalde yaptıklarımın hiç birini yapmadan bambaşka bir hafta sonu geçirdim. Yemek bile yapmadım,dışardan söyledim o kadar diyeyim.
İyi geldi. Ruhum,zihnim,bedenim dinlendi.
