25 Ekim 2014 Cumartesi

Ahh Merkür Ahh

Yazmazsam bu günü noktalayamayacağım...Yaşadıklarımı ve hissettiklerimi birebir aktarmam mümkün olamasa da yazmayı deneyerek rahatlayacağım.
...
Sahadaki tüm elemanlarla ilgili bir gün içinde kaç tane problem yaşanabilir ise biz onları yaşadık.Tüm İstanbul içine vermemiz gereken serviste aksilikler oldu haliyle.Bu kadar da olmaz denen ne gelirse akla bugün onlar oluverdi firmamızda.Neden böyle oldu diye düşünen patronuma,biraz düşün bakalım, sebebi çok açık ortada demek istedim.Defalarca anlattığım haksızlıkları kabul etmeyişlerinin bedeli olduğunu düşünsem de her bir olay için üzüldüm elbette.
İnşallah hem biz hem de elemanlarımızın özel hayatları toparlanacaktır kısa sürede.Bunu tüm yüreğimle istiyorum.Bizi firma olarak sıkıntılı günler bekliyor biliyorum...Bilmek yetmiyor bazen,gardımızı almak gerek...
Tıpkı bugün ne konuştuğumu bildiğim gibi...
Benim bilmem bir şeyi değiştirmedi.Karşımdaki ne söylemek istediğimi bir türlü anlamayınca ve ben nasıl oldu bilmem bir patlama yaşamayıp susmayı başarınca olan yine bana oldu.Öğlen saatlerinde dolan gözlerim gecenin sabaha çalan şu saatlerinde hala akmakta.Kendime verdiğim söz doğrultusunda hala sussam da,haklı olduğumu bilmek daha çok üzülmeme sebep oluyor bu bir gerçek.
Yarın,öbür gün,sonraki günler...İçimdeki bu sıkıntı geçmeyecek.Unut_muş gibi yapabileceğim sadece.Çok incindim...Çok üzüldüm.Bu kadarını hak etmemiştim.Ama insan her zaman hak ettiğini yaşamaz ya,hayat bu yöneticisi biz değiliz kâinatın.
Olanlara susuyor olmamın aferinlik bir durum olduğunu söylemişti...O zaman ben sustukça neden üzerime gelindi.?
Ben ya sabır Rabbim sana sığındım,dilime kalp kırdıracak sözler telaffuz ettirme derken,neden o sözleri işitti kulaklarım...Ve sonra hiç böyle olmamış gibi neden ben kabahatli oldum...
Ne istediğini gayet iyi bilen biri olarak neden üzülmemeyi beceremiyorum.Kendimi çok değersiz hissetmemi sağlayan bu cuma gününe çok sayıp sövüyorum.Biliyorum hepsi bu merkürün yüzünden.Bu yüzden daha çok tahammüllü davranıyorum ama insanım ben.Her ne kadar şu an insan dışı bir sabırla hareket ediyor olsam da yine de suçlanıyor olmak nasıl bir iştir Allah'ım...
...
Geçicek...Yarın kimse bir şey hatırlamayacak.Peki ya benim yaralarım...Nasıl iyileşecek...? ! 

0 yorum:

Yorum Gönder