17 Ocak 2014 Cuma

İtiraf...

Az sonra yazacaklarımı bu sayfaya not düşmek istemedim aslında.Ben her ne yaşanırsa yaşansın umutlu olmaktan ve negatif enerjiyi ruhumda barındırmamaktan yanayım.Çocukça da olsa illaki iyilik ve pozitiflik olmalı beni insanlara yansıtan.Ama bazen,çok nadiren karamsar olabiliyorum.Bu ruh halinden nefret ettiğimden kolay kolay girmiyor ruhuma ama gün bugün ki onu misafir ediyorum huzurumda.
İyi olmadığımı açıkça yazmazsam içimden çıkmazsa bu hoşlanmadığım his ve duygular,pozitifliğe ulaşamayacağım.Sustukça büyüyorlar içimde.Balon gibi şişiyor duygularım.Tüm bedenimi kaplamaktalar şu sıra.
Evet iyi değilim.Yaşamış olduğum ameliyat,öncesi ve sonrası.Ömrümün geri kalanı...
Çok kişi çok şey biliyor bu konuda.Hiç bir zaman olmadığı kadar konuştum anlattım merakları giderdim,destekleri kabul ettim.Lakin bilinmeyen bir ben var ki,kimseye yansıtmamak için sarfettiğim çabalar taktire şayan.!
Yaşadıklarına rağmen bu halin...! diyorlar...Nasıl bir insansın sen...Nasıl hiç bir şey olmamış gibi yapabiliyorsun.Bu gücü nerende saklıyorsun da böyle zamanda açığa çıkarıyorsun.
Haykırmak istiyorum aslında güçlü olmadığımı.Göz yaşlarımı bırakmak istiyorum ulu orta,zamanlı-zamansız.Kıyamıyorum insanlara.İçimde öyle büyük ve birden fazla sıkıntı var ki anlatıp rahatlayacak gibi değilim.Çözüm bir tek kendi içimde bilirim.Kendimdeyim,neyi neden yaşadığımın bilincindeyim.Bu en büyük kazanımım benim.Bu sayede yaşadıklarımı çok daha kolay atlatabileceğim.
Ama ne var ki bu sefer gerçekten iyi değilim.Resmen kendime terapi uyguluyorum.Resmen kendi kendimi dinliyor,çözümlüyorum.Aklımdaki soru ve kaygıları gideremiyor olsam da kendimi kendime anlatabiliyor olmanın rahatlığı nefes aldırıyor bana.
Üzerimdeki ışıkları söndürmek için uğraşıyor,kimse benim için üzülmesin diye çabalıyorum.Gereğinden fazla can yaktığımı,insanların gece gündüz akıllarını bana takarak iş-güçlerinden uzaklaştıklarını biliyorum,hissediyorum.Toparlanmaya çok daha fazla çaba sarf ediyorum.Ama yapamıyorum.Toparlanamıyorum.Ruh halimi bir noktaya toplayıp da,ayaklanamıyorum. Geçecek diyorlar...Hı hı az kaldı uyum süreci bitecek diyorum ama biliyorum ki hasarlı devam ediyorum yola.Sadece miş gibi yapabileceğim bir süre sonra.Daha rahat gülebileceğim.Daha rahat saklayabileceğim kendimi,kırılan umutlarımı vs vs.
İnsanların umut vermeye kalkmamaları için bile susmaya razıyım aslında.Sırf bu yüzden bile sussam haktır yani.sinir sistemim öğüt alacak,tavsiye dinleyecek,telkin kabul edecek durumda değil.Değil çünkü hiç bir zaman aklımdakileri tam anlamıyla anlatabilmiş ya da anlatmayı seçmiş değilim.Bu sebeple de verilecek hiç bir tepkinin yerli olmayacağını düşünüyorum.İyi rolü yapmak en iyisi.Yoksa kalp kırabilirim ki kendimi affetmem o halde iken.Kendime şu sıra sıkça ettiğim bir kaç tembih var; "kalp kırma. yaşadıklarını kimseye mal etme,toparlan." Ben bana bunları söylüyorsam vardır bir haklı tarafım.Ne de olsa kendimi en iyi ben tanırım.
Herkesten uzak olmak iyi mi yoksa bu bile fazla mı geliyor da daha uzaklara mı gitmeli.Kararsızım...
Tek bildiğim susmak istediğim.Kendimle ilgili her soruda vermek istediğim tek cevap " iyiyim". Ne olur daha fazlasını beklemeyin. Her şeyi bilen biri olarak çözümleyemediklerim var iken,size kendimi en baştan nasıl anlatabilirim...
Sizi nasıl yormayı ve sırtımdaki yükleri omuzlamanızı isterim.Ben bu kadar kötü biri değilim.Ne olur beni yoldan çıkarmak için uğraşıp da nasıl olduğum konusunu deşmeyin...!

Çünkü ben her ne yaşıyor isem;içimdeki güce sığınarak İYİ_leşir-(im).!

14 yorum:

Handan dedi ki...

"Bazen kendini bulmak için kaybetmek gerekir " diye bir söz vardı bir filmde, her zaman çok sevmişimdir.

Bak bu şiir de tam senlik: http://metebilge.blogspot.com/2009/05/gorulmemis-bir-cicek-acma.html

Ve son olarak arada negatif olmanın bir sakıncası yok, ben bile yapıyorum öyle yahu:-)

Günaydın :-)

Bir hayal kur dedi ki...

bırak kendini arada... düşünme insanları, biraz da kendini düşün canım benim... güçlü olmak zorunda değilsin her zaman, kendini güvende hissettiğin kucaklara bırak sığın onlara arada...

narkoz dedi ki...

yaa sen iki arada bi derede kalmışsın:(

Kelimelerle Dans dedi ki...

Handan; sen bile negatif olabiliyorsan benim olmam da sakınca yok o zaman:)) şiir tam beni anlatıyordu.boşuna yazmışım bu kadar uzun cümleleri.o şiiri alıp koymalıymışım yani:)

bir hayal kur; sığındım bloğuma:) bazen istesen de olmuyor zaten,bırakıveriyorsun kendini.tekrar ve daha güçlü toparlanmak için gerekli bu tip ruh değişimleri...;)sağol canım benim...

narkoz; öyle oldu sanırım.güzel tespitti ! :) ama yüz asmak yok.her şartta dik durmak ve tebessümü elden bırakmamak gerektiğini savunurum...

deeptone dedi ki...

ama bu sölediklerin çok insanca.

bak belki biliyorsundur ama ameliyat sonrası terapi var.
yardım alsana.

bi de, çok zor okunuyo ya siyah yapmasana lüften.

:)

Unknown dedi ki...

Hep otokontrol... Sanıyorum, fazla ince düşünmek ruha zarar.:) Biraz bırakabilsek, her şeyi oluruna...O sıkılır, bu üzülür,beriki alınır, bir diğeri gücenir... Ya kendimiz? :) Öğüt vermedim güzel çocuk:) Kendim için düşünürken, ucu benim gibi olanlara da deydi:) Sevgiler. Yarın daha güzel olacak diyorum son zamanlarda kendime, gerçekten biraz daha iyi oluyor.:) Tecrübe konuşuyor. Dene istersen.

Kelimelerle Dans dedi ki...

deeptone; renk seçmiyorum ki yazarken.kendi doğal renginde yayınlanıyor yazı.neden zor okunuyor anlayamadım.
evet biliyorum ve kendime terapi uyguluyorum zaten.teşekkürler tavsiyen için...

nilgün;otokontrolü severim:) çok doğru diyorsun yarınların daha güzel olacağına inancımdır beni ayakta tutan...

deeptone dedi ki...

?gündüz zeminin rengi siyahtı bu yazının tamamını siyah zeminde okumuştum.
ama şimdi normal rengine dönmüş.
:)

deeptone dedi ki...

kendine terapi tamam onu demiyorum o başka.
ben ameliyat sonrası psikologdan yardım almalısın diyorum.
bunun için ayrı bir terapi var.
hadi git bi sor ama hastaneye seni ameliyat eden doktora ve ona sor ameliyat sorası terapiyi kim yapıyormuş diye lütfeen.
:)
:)

Kelimelerle Dans dedi ki...

deeptone; renk için ben hiç bir şey yapmadım.kendiliğinden olmuş ne olmuşsa:)
terapi konusunda da üstteki yorumum geçerlidir. psikologa gidilmesine karşı değilim fakat kendine terapi uygulayabilen bir insan olmaktan dolayı da çok şanslıyım.sorunlarımı kendi başıma tanımlayabiliyor ve çözebiliyorum...

deeptone dedi ki...

peki.
o zaman sen tıbbi psikiyatri veya psikoloji eğitimi aldın 4-5 yıl üniversitede.
birçok terapi yaklaşımı var.
varoluşçu gestalt ve diğerleri.
tıbbi eğitim aldıysan o zaman elbette uygularsın kendine.

Kelimelerle Dans dedi ki...

deeptone; hangi yaklaşımın kendime uygun olduğuna karar verebiliyor olmaktan dolayı mutluyum...teşekkürlerimle...

deeptone dedi ki...

peki.
nolur kendine iyi bak o zaman taam mııı.
:)
hadii bak hava da güzel.
sanırım istanbuldasın.
kadıköy bugün güzel olur.
:)

Kelimelerle Dans dedi ki...

deeptone; İstanbul'dayım evet ama Kadıköy havası alamıyorum maalesef.bir süre ev istirahati;) ama gittiğimde tadını çıkaracağımdan emin olabilirsin...

Yorum Gönder