28 Eylül 2016 Çarşamba

Maddeleşen Vakitler

ne anlatayım, hangi birinden bahsedeyim ?

1.4 aydır boğazlarım rahatsız. Neler yaşamadım ki. 4 kez 2 farklı doktor 3 kutu antibiyotik hap ve iğne,ağız spreyleri,gargaralar. Sonuç; metabolizma çöktü. Karatay diyeti ile vücudu toparlamaya çalışıyorum. Çok zor bir süreçti. Henüz geçmedi.  Hiç böyle bir şey de başıma gelmemişti.Şaşkınlıkla izlediğim bir süreç oluyor.
2. Dün işten izin alıp Kadıköye gitmek için yola çıktım. Otobüse bindikten yarım saat sonra rahatsızlanıp yolda indim. 30 dk ana cadde üzerinde bekleyip kendimi hala toparlayamayınca ve Kadıköy yönüne de otobüs bir türlü gelmeyince uzunca bir yol geri yürüyüp evime gelmek için minibüse bindim. Gece boyu kendimi toparladım. Şimdi iyiyim.
3.Yoluna koymak istediklerim vardı hala tam anlamıyla olmadı. Hayırlısı.
4.Elimden gelen her şeyi yapmam gereken bir durumda parmağımı oynatmak gelmiyor içimden,bilmem ki neden...
5.Yaz boyu sık sık ailemin yanına gidip geldim. Artık onlarda parça parça ve en sonunda tümüyle İstanbul'a döndüler. Yalnız yaşarken birden kalabalıklaşmak pek kolay değil. Ama diğer yıllardan hazırlıklı olduğum bir durum.
6. İşler yoğun. Durdu mu da duruyor hepten. Sorunlar var. Öte yandan anlayışlı bir patrona sahip olduğum için çok şanslıyım.
7. İş demişken, 2 hafta önce aniden patronumun babasını kaybettik. Bizim de çalışanımızdı aynı zamanda. Etkilenmedim desem yalan. Patronumun kendini dik tutuşuna ise hayran olduğumu itiraf ediyorum doğrusu. Ben bile o kadar ayakta kalamazdım ki böyle durumlarda bile oto kontrolü elden bırakmayan biriyim.
8.Yaz boyu bol bol kitap okudum ama kendime yetersiz gördüğüm rakamlardayım.Daha hızlanmam lazım.Listemi oluşturuyorum. Kışı okuyarak geçirmek planım.
9. Son derece sakin ve sessiz bir yaz geçirdim. 1-2 kişi haricinde kimseyle görüşmedim desem yeridir. Sahte olan hiç bir diyaloğun içinde,beni tatmin etmeyen hiç bir ortamda bulunmak istemedim. Kimin yanında,neyle mutlu ve huzurluysam sadece onu tercih ettim. Siz buna yalnızlık deyin ben dinlenmek dedim.
10.Kendimi yanında iyi hissetmediğim hiç kimseyle görüşmeme kararı aldım. Az insan çok huzur mottosuyla yola devam.Çok insan da olabilir lakin lüzumsuzlara kapı kapatalı çok oldu.
11.2 hafta sonra canım kuzenim Ayşe Rümeysa evleniyor. Yakınında olup bu süreçte ona yardım etmek isterdim ama ancak bir kaç el emeği işle destek olabildim.İnşallah çok mutlu bir dünya kurarlar kendilerine.Hep diyorum,Teyzem ve eniştem çok şanslı. İki damadı da aileye,kendilerine,kızlarına yakışır şekilde. Allah utandırmasın inşallah.

Bu kadar galiba; aklıma,kalbime yer eden anlatılası mevzular...

4 yorum:

Dikiş Sevda’ sı dedi ki...

Bazen olur ki öyle,en iyi sen biliyorsun,mükemmel hayat,toz pembe yaşam yok ki.Hem sonra kalabalıkta yalnız hissediyorsun ya bazen,hep öyleyiz ki biz.Aralarındaymış gibi yapıp,hatta sohbete katılıp,beynimizde kendi dünyamıza gömülürüz sıklıkla.Sıradan insan hallerine bürünen,sıradan olmayı pek de beceremeyen ama çaktırmayan tipleriz.Bir sürüyüz,eminim ben yazarken sen saymaya başlamışsındır içinden,şu da benim gibi,o da bizden....Yok yok,iyisin,gittikçe iyi oluyorsun.Hem sana mutluluk vermeyen herkesi uzaklaştırmak en doğrusu ki,isterse bir kişi kalsın.İster kimse kalmasın,kitaplar,hayvanlar,ağaçlar var.Böyle çok iyisin sen 😀

Handan dedi ki...

Yengemin de boğazı rahatsızlanmıştı mantar çıkmış en sonunda. Dişçide aldığı anestezi de tetiklemiş. Vücudumuz çok enteresan. Bir senesinde ayak bileğimden toparlamaya başlamıştım nedeni boğaz enfeksiyonuymuş.

Haydi bakalım geçti geçti diyelim hepsi geçsin gitsin,enerjik olalım böylece biz de.

Kelimelerle Dans dedi ki...

sevda şahin; öyle sıcacık bir yorumdu ki,çok sevdim bu cümleleri. evet gerçekten böyle çok iyiyim,kendimi iyi hissediyorum. sakin,sessiz,huzurlu bir yaşamı kendime oluşturabildiğim için de şanslı görüyorum.

Kelimelerle Dans dedi ki...

handan abla; vücut çok garip bir mekanizma. bir o kadar da birbiriyle bağlantılı çalışıyor. farkındalıkla aşılabiliyor her şey. çok gçmiş olsun yengene de. umarım daha iyidir şimdi.

Yorum Gönder