20 Mart 2015 Cuma

Zihin Boşaltma Çalışması

Bu ara öyle aktif öyle sosyalim ki...Önümdeki haftasonlarına uzun zamandır plan yapamıyorum. Çok insan görüyorum,çok sohbet ediyor çok daha fazla dinliyorum,öğreniyorum,düşünüyorum. Buna rağmen kendimi çok iyi hissetmiyorum. Ne ara büyüdüm ben...Ne ara böylesi taşlaştım da herkese umut dağıtırken içimin karalığına gözlerimi kör ettim... Dipsiz kuyuların içinden,insanların kalbine umut ekebilmek,ne güzel gülümsüyorsun sen cümlelerini duyuyor olmak pek garip geliyor doğrusu. gülmüyorum ki ben,içim gülmüyor yani. Nasıl oluyor da pozitif duyguları verebiliyorum insanlara bilmiyorum.
Tek bildiğim,iyi olmak için çabaladığım ve herkesin beni tam da istediğim gibi görebilmesini sağladığım... Bir yerden başlamak lazımdı tabi..Benim ki dıştan içe bir döngü hali...Herkes kalbindekini yansıtır,ben inanlardan aldığımı koyuyorum kalbime. Umut katıyorum kendime, tebessüm ekliyorum,mutlu olabileceğime olan inancımı katmerliyorum... Sanki görüştüğüm insanlarla ropörtaj yapıyorum; konuşup,dinliyorum.Derinlerine iniyorum. Kendi acılarımın kat ve kat fazlasını görüp şükrediyorum. Ve onlardan aldıklarımı kendi acılarımla siliyorum.Bilmiyorlar...Bilmeyecekler...Bilmesinler... son günler,zor günler...Bir o kadar keyifli,bir o kadar heyecan dolu ve endişeli... Yeter ki körelmesin insanın kalbi,hayatta her şey geçici... Aldığımız nefes bile bizi yönetmeye meğilli iken biz neyin derdindeyiz ahali... düşünmeli her şeyi ve sadece iyiliklerin sevap defterine yazıldığını bilip, tamir etmeli kırılan kalpleri... İyilik kalıcı da ya ötesi ?
Neresindeyiz çemberin durup düşünmeli ve zaman kaybetmeden kendimizi değiştirmeli.

...





2 yorum:

maviye iz süren dedi ki...

çok güzel yazmışsın,
fani bir dünyada yaşıyoruz, insana kalan yaptığı hayırlar, iyilikler..

Kelimelerle Dans dedi ki...

Maviye iz suren; ayni fikirde olmak ne kadar guzel.keske herkes iyilikler icin yaşasa dimi...

Yorum Gönder