Düğün Basamağını da Çıktık EvelAllah

Annem dedi ki kızım git bir dene kendini...
...
Annemin kuzeni evleniyormuş.Eskiden çok sıkı ilişkiler içindeyken,son yıllarda sebepsiz kopukluklar olmuştu görüşmeler anlamında.Evimin hemen karşısındaki düğün salonunda evlendiklerini duyduğımda içimden gitsem mi diye düşünmüştüm.Anneme henüz bir şey söylememişken,aradı beni.Kızım dedi Serap evleniyormuş.Haftaya arkadaşının düğününe gidebilmen için gidip bir dene istersen.Ameliyattan sonra ilk kez o kadar sesli ortama gireceksin.Zorlanırsan hemen eve gelebilirsin.Zaten seni temsilen gitmeyi düşünmüştüm dedim.Ama annemin bu söylediğinden çok etkilendim.
Hani demiyor,bak düğün var ben İstanbul'da değillim sen bir gidiver.Adım adım aştığımız yolda,bu engeli de kaldırmak için gitmemi istiyor.
Doğrusu bu ya üzerinden geçmiş yedi buçuk ay.Tamam dedim artık iyileştim ben.Ses vs etkilenmem artık.Hazırlandım,süslendim gittim salona.İlk gidenlerdendim.Henüz müzik başlamamıştı.
Keşke hiç başlamasaydı.!
Bu kadar zorlanacağımı düşünmemiştim.İlk yarım saat çok zor geçti.Bir ara başımın ağrımakla kasılmak arası hali yüzünden gözlerimden yaş geliyordu. İnat ettim.Bu savaşı kazanmalıydım.Madem yasak değildi ses bana,bununla başa çıkacaktım.Evet anneme basite indirgeyerek söylediğim bu durum beni ziyadesiyle zorladı.Evet salondan resmen kaçar gibi uzaklaştım.Ama ben 2 saat kadar düğünde kaldım ve tahammül sınırlarımı zorladım.Haftaya kız arkadaşımın düğününde inşallah aynı zorluğu yaşamayacağım.Her şeyi yeniden öğrendim,yeniden deneyimledim ya hani.Bu iş de bitti.Şuan dayanılmaz ağrı içinde değilim.Sadece moralim bozuldu...Daha iyi olmayı düşlemiştim.
Ve düğün demişken;ben böyle güler yüzlü,böyle davetlilerinin hepsiyle tek tek ilgilenen ve böylesi güzel bir gelin daha önce hiç görmedim.Bu kız benim en yakınım değildi ve gayet objektif bir şekilde cümle kurabileceğim biriydi.Ama hakkını yiyemem.Harika bir gelin,harika bir ev sahibiydi.Ne ben o kadar güzel olabilirim ne de bir başka gelin öyle misafir ağırlayıp herkesin tek tek hatrını en içten şekilde sorabilir.Ve en önemlisi,böylesi mutluluğu salondaki herkese yansıtabilmektir...Genelde gelinler düğün günü aksi olur,sinirli olur,mutlu olan da heyecanına yenik düşer.Yok yok bu kız sadece mutlu idi.Başka hiç bir duygu yüreğine çöreklenmemişti...Maşallah diyelim...İnşallah ömürlük olur sevgileri...
...
En son ilk okul çağlarında bıraktığım çocuklar koca adam ve genç kız olmuşlar.İ-na-na-ma-dım...Hayretler içinde her birini sordum bu kim diye ve gözlerimi alamadım özellikle bir ikisinden.Allahım ne kadar güzel gençler olmuş her biri.Ben de yaşlanmışım tabi...Kabul etmek gerek şimdi.Onlar beni tanımadı ama ben her birinin ağzında emzik olduğu zamanları bilip karşımda takım elbiseli,tuvaletli gençleri görünce vallahi çok şaşırdım...Zaman bu kadar mı hızlı akarmış...Kimlere neler katmış da biz yerimizde sayarmışız...