Bir Anlatsam, Bin Anlasan

 Günlerdir onca şeyi yaşarken,tek bir şey düşünüyorum; onu aramak.

Arasam ve her şeyi anlatsam. Döksem içimi. Ne olduysa tek tek,bir bir,eksiksiz anlatsam. Dinler biliyorum. Vereceği cevaplara kadar biliyorum. Beni nasıl sakinleştireceğini,nasıl yükselteceğini,nasıl modumu değiştireceğini... Çok iyi biliyorum. Peki beni tutan ne ? Zayıf görünmekten korkmak. Bazı şeylerin altında kaldığımın farkedilmesi ve bir ele ihtiyaç duymuş olmanın zayıflığı. Halbuki tüm zayıflıklarımı zerre çekinmeden açabilirdim eski zamanlarda. Ne düşünülür diye bir an düşünmez ruhumu bırakıverirdim. Şimdi... Çırpınıp duruyorum biri kendiliğinden ve söylenmeyenlerimden de anlasın ve omuz versin diye.  Eyy hayat... Seni çok seviyorum,biliyorsun. 3-5-10-100 kere seviyorum. 

Melike olsaydı şimdi yanımda

Durup durup anne teyzeee seni çok seviyorum derdi. Ne kadar desem 1-2-5-10 falan derdi. Abartma sırası bana geçince ben seni 3-5-100-1000,çok çok çok seviyorum derdim. Sarılmayla mühürlerdik aşkımızı.

Allah'ım tüm verdiklerin için,en çok da beni harika bı kız çocuğu teyzesi yaptığın için sonsuz teşekkür ederim. Anneliği teyze boyutundan tadabilmek kısmet oldu, daha ne isterim. Diğer her şey ufalarak anlamını yitiriyor o söz konusu olunca. Tüm çocuklarla birlikte onun bahtını güzel eyle. Gerisi hallolur bir şekilde.

Harika bir pazar olsun hepimize. 

Kendinize iyi gelecek şeylerle geçen, bir dinlenme günü olması dileğimle.