Algını değiştirsen neler olur ?

Son 1 ayda yaşadıklarımı anlatmam mümkün 

değil; güzel şeylerden bahsedelim.

Benim tatlı kızım iki buçuk yaşında oldu. Pek tatlı,pek sevimli pek bana düşkün oldu. Zaten öyleydi de arttıkça arttı. Az önce yeni tanıştığım biri cocugun var mı diye sordu.  Hem var hem yok dedim güldüm. Nasıl yani dedi. 

Valla dogurmadım,anne değilim. Ama yeğenime anne teyze oldum,ben büyütüyorum dedim. 

Gerçekten de bazen düşünüyorum da doğurmadan anne oldum ya ben.

Hayat sınırsız ihtimallerden ibaret. Hep içimden geçirirdim; bir gün cocuk doğurmayacağımdan emin olursam evlat edinirim diye. İlla ki anne olmalıyım. İçimdeki o sonsuz sevgiyi bir evlada aktarmalıyım diye düşünürdüm. Hiç biri olmadı. Çok daha harikası oldu. Ben anneteyze oldum. Dünyalar tatlısı bir evladım oldu. 

Geçen gün dedim ki,ben biraz odama gideyim,çalışayım geleyim. Ben de gelicem dedi.  Yok dedim yalnız gideceğim. Ben seni assssla bırakmam,hiç bir zaman bırakmam dedi. Şaştım kaldım o tepkisine. Kızım bı yere gitmiyorum zaten dedim ve birbirimize sarıldık. 

Bugün,annesi ve anneannesiyle birlikte gezmeye gitmeye hazırlanırken dönüp dedi ki teyzee iyi ki varsın.  Yine koşup sarıldık. 

Çünkü ben onu öyle seviyorum. İyi ki varsın kızım,seni veren Allah'a şükürler olsun. Seni bana hediye gönderdi. Al sana bı kız evlat dedi. Teşekkür ederim Allahım. Amin Allahım. Diye diye ballandırarak uzun uzun seviyorum onu. Onun beni sevme şekli annesi dahil herkesi şaşırttığında,bizde böyle. Biz böyleyiz. Birbirimizi böyle seviyoruz diyorum. 

Neyse işte. Bir hayli zor bir süreç geçti. Yani sukurler olsun ki geçti diyebiliyorum. Ben geçti diyeyim siz deldi geçti anlayın. Sonuçta elimizde hep varolan koskocamab uçsuz bucaksız sevgiler öyle değil mi ? 

Neyi,kimi severseniz ona tutunuyorsunuz zor günlerde. Onların varlığına şükrediyor,onlarla iyileşiyorsunuz. O sebeple her daim algımızda sevdiklerimizde olmalı. Çocuklar büyüyor,aşklar bitiyor,güzel olan şeyler bile sonsuza dek sürmeyebiliyor. O yüzden kıymet bilelim,iyi olana,iyilik verene dönelim yüzümüzü. Huzur neredeyse algı orada olsun. Kim size samimiyetle el uzatıyorsa kucak açın,sarın sarmalayın ve şifalanın. Gerisi boş dünya. İş,güç,para,hırs,sonsuz dert,taşa heppsi sizi seven ve samimiyetle gözlerinizin içine bakıp size dokunduğunda kendinizi iyi hissettiğiniz insanların yanında bomboş. 

Kıymet bilin. Kiymet verenleri görün,seçin,keyfine varın.