13 Nisan 2015 Pazartesi

İyilik Enerjisi

Öyle bir zaman olur ki, sohbetin sohbeti açtığı vakitlerde yabancılaşırsın,tanıyorum dediklerine.
Ve öyle anlar gelir ki,adını dahi bilmediğin sözde yabancı kişilikteki insanlar,gelir dokunur kalbine.
Arkadaş dediğinin incitici tavrı mı daha sahicidir, adını bilmediğin,belki de bir daha göremeyeceğin çaycı kadının ellerini ve yüzüğünü çok beğendiğini vurguladığı içten cümleleri mi...Düşünmeli... Belki de hiç düşünmemeli. İnsan anın tadını bir güzel cümle ile çıkarabilmeli. 
Sonsuzluk yüzüğünün kalbime verdiği sonsuz mutluluktur bugüne dair söyleyebileceklerim. Övgü almak herkesi sevindirse de,ben beğenilmenin derdinde değilim. Bir sahici kelam,bir içten tebessümdür kalbime ışık saçan.
Sohbetindeki ihaneti hissetmediğim, güven duymak zorunda kalmadığım, kısa bir molada hayatından gelip geçtiğim belki de hiç duraklamadığım insanın,yüzüğümü beğenmesi,ellerime karşı söylediği güzel sözlerdir yüzüme çiçekler açtıran... Samimiyettir aslolan... Sıcacık bir bardak çayın verdiği ferahlık gibi, üzerimdeki rehaveti alabilecek insanlardır beni ben yapan.
Bir daha göremeyeceğimi bildiğim halde,unutmayacağımdan emin olduğum anılardır günüme değer katan...
Sahi fark ettim de ben minicik bir insanmışım.Halbuki kendimi dev aynısında hissediyordum. Geçtim fotoğrafımın karşısına ve cürmüme baktım. Ne kadar ufak yer kaplıyor muşum evrende. Bu kadar ufacıkken,ne büyük dertlerim,ne büyük kazanımlarım olduğunun farkındayım. Aradaki çelişki ise benim hayata bakışımdır.Ne büyük bir enerjidir ki bu,kalıbından utanmadan,pek mutlu ve pozitif yaşıyor üzerine bir de etrafına bu enerjiyi yaymaya çalışıyordur. Arada utanmak,kalıbına sığmak,beğenin içine ruhu hapsetmek ve biraz da olması gerektiği gibi davranmak lazım. Olması gereken nedir,normalleşmek kime göredir bunu ben 30 yıldır çözebilmiş değilim. Tanımadığım insanın bir cümlesi ile günümü güzelleştirebilen, bir kez sevdiğim insanın her hatasını kabuledebilen,sevmediğim insanı da hiç bir suretle gönlüme yerleştiremeyen bir insancığım işte.
Fotoğrafta minicik çıkan,ruhunun çizgilerine kendisi bile ulaşamayan bir minik insancık var karşınızda. Hayat güzel bee... Enerjinizi tüketmeyin boşa. İyi olun,iyi yaşayın,iyi şeyler yapın,iyi şeyleri duymaya odaklanın,iyi şeyler söyleyin... İyilik bulaştırın,iyilik bulun,iyilik yayın...

Hayat kısa...Varsın hepberaber saçmalayalım.Ama ne olur saçmalamalarımız bile iyilikten yana olsun.Çocukça, cahilce,bel altı vurmadan,sadece iyi olmak adına zaman karcayalım.
Varsın kopuk olsun cümleler,varsın anlamsızlaşsın,iyi insan olmanın yollarını hepberaber arayalım. Tek takıntımız bu olsun.Tek mottomuz bu... Değişin,değiştirin,değişelim... İyileşelim...

2 yorum:

Hamiyet Akan dedi ki...

"Hayat kısa..." "Hayat güzel bee..." başka bir şey demeye sanırım gerek bile yok tüm yazını özetleyen hatta tüm ömürlerimizi özetleyen bu iki kısacık cümle yeterde artar bile..

Kelimelerle Dans dedi ki...

hamiyet; artmasın,tam gelsin.içimize sinsin,sindirelim tüm duyguları ama en çok da olumlu olanları...

Yorum Gönder