29 Mart 2014 Cumartesi

Sana Sarılarak Hayata Tutunmak






/Küçüklüğümde duymuştum;ameliyata girerken,narkoz alırken iyi şeyler düşünür,motivasyonun yüksek halde girersen ,narkozdan ayılman çok kolay olur ve sağlığına daha hızlı kavuşursun/ Bunu nereden,kimden duyduğumu hatırlayamayacak kadar küçüktüm.Malum 1 günlük bebek iken başlamıştı benim ameliyat serüvenim.Öğrendiğim günden bu yana uyguladım formülü.
Şant ameliyatına girerken de kural değişmedi.Evet şartlar farklıydı.Gelişebilecek komplikasyonlar çok ağırdı ama ben hepsini gülerek dinledim ve okudum.Bana olmaz ya işte başkalarına neler olabilirmiş diye bilgi edindim. Duygularımdan çok aklımın beni yönetebilmesinden dolayı çok memnunum.
Zaman yaklaştıkça,riskleri daha iyi benimsedim ve korkmak demeyelim de ya olursa diye aklıma takılan bazı maddeler oldu.Öyle bir girmeliydim ki ameliyata.Dönüşü yoktu bir daha.Asla o ameliyat öncesi zaman geri gelmeyecekti.Şimdi ne yapabilirsem yapmalı,sonra hayıflanmamalı idim.
Odamdan ameliyathaneye, 2 ağzı maskeli hastane çalışanı tarafından indirildim.Bu hoş bir durum değildi psikolojim açısından ama yüzlerine bakmamayı yeğledim.Durumun ciddiyetini o an kavramak canımı sıkabilirdi ve ben canımı sıkacak tüm etkenleri ekarte ettim.Odamdan çıkarken herkese gülümsedim.Bir de fotoğraf çektirdim.Ameliyathanede doktorum ve yardımcı ekibi beni bekliyordu.Güler yüzle karşılandım ve aynı şekilde karşılık verdim.Şimdiden geçmiş olsun dedi doktorum.Size de Allah kolaylık versin,zor bir ameliyat olacak dedim.Doktorum bana gülümserken,beni ilk kez gören hastane çalışanları tavrımı garipseyip,doktorumla bana bakakaldılar.
Bir an sol tarafımda duran anestezi uzmanına döndüm ve narkozu verdiniz mi dedim.Hayır cevabını alınca rahatladım.Bir problem olup olmadığını sordu.Hayır herşey yolunda dedim ve gülümsedim. Herşey tamamdı.Son bir görevim vardı, kendime borçlu olduğum.Narkoz almadan hemen önce öyle bir şey düşleyecektim ki,uyanmam çok kolay olacak ve uyandığımda herşey yolunda gidecekti.
Seni düşündüm.Ameliyattan sağ-salim çıkıp senin yanına gelip sımsıkı sarılacak işte burdayım,herşey geçti-bitti,hasar almadım,sağlıklıyım diyecektim.Öyle sıkı sarıldığımı hayal ettim ki sana,ameliyat boyunca sarmaladın kollarınla.Güç verdin.İyileşmem için ettiğin dualar,beynimin içindeki iki elin parmakları üzerinde şifalı dokunuşlar yaptılar.
Ben seni düşündüm,sen bilmedin.
Ben iyileştim,sen sevindin, lakin iyileşmemdeki gücün farkında değildin,söylemedim.
...
İsmimi duydum.Gözlerimi araladım ama kimseyi göremedim.Sanırım tekrar uyudum.Uyudum-uyandım sürekli o gün.Tüm gün narkozdan ayılamadım desem yeridir.Ama odama geldiğim anı hatırlıyorum.Odaya girerken,ben iyiyim dedim ve gülümsedim.Yatağıma yatırıldım.Her an sızabilirim,beynimi çok ağır hissediyorum.Bir an önce iyi olup olmadığımı bilmeliyim dedim kendi kendime.Ve daha önce hiç yapmadığım bir şeyi yaptım.Omur ilik ameliyatlarımda bile yapmamıştım.
Ayak parmaklarımı oynattım.Evet yapabiliyordum.Demek ki hissizlik oluşmamış,felç değilim.!
Allah'ım teşekkür ederim dedim ve sanırım yine sızdım.Yine mutlu,yine içim rahat daldım derin uykuya.
Sonrası gelirdi,hala tam anlamıyla herşey bitmemişti nasıl olsa.
Kimseye söylemedim bunu.İlk kez burada yazıyorum.Ben yatağa bağımlı olmaktan öyle çok korktum ki,sırf bu yüzden bile sana sarılmanın hayalini korkarak kurdum.Ya yanına gelemezsem düşüncesi öyle korkutucu,öyle insanı yerle yeksan eden bir düşünce idi ki,ne demek istediğimi anlayabilecek insan olduğunu düşünmemekteyim.
...
Aylar geçti...Ben umduğumuz gibi ayaklandım,kendi işimi yapabilir hale geldim.İlk gördüğüm insanlar arasında sen vardın ameliyattan sonra ama ben sana hâlâ sarılamadım.Narkozu alırken hayalini kurduğum anı hâlâ yaşayamadım.Ama biliyorum ki dualarının kabulünü yaşıyorum.
Sen bir dua ettin,ben iyileştim.
İnsanlar benim için dua ettiler,ben iyileştim.Birileri benim iyiliğimi istedi ben iyileştim.
Biri,birileri,bir çokları benim için çabaladı,gözyaşlarını yüreklerinden damarlarıma sızdırdı.Ve ben beynimdeki ödemi onların bana kattığı güç ile dağıttım.Hâlâ can sıkıcı durumlar yaşansa da,ayaklarımı hissedebiliyor ve sevdiklerime sarılabilmenin hayalini kurabiliyorum.Hayallerin gerçek olacağı günü sabırsızlıkla bekleyerek,umutla iyileşiyorum.
Ben benim için yapılan herşeyi biliyor,bilmediklerimi hissediyor,hissettiklerimden dolayı çok mutlu oluyorum.

Beni bir kenara bırakın da,bazılarınızın aileme verdiği destek için ayrıca teşekkürü bir borç biliyorum.

2 yorum:

Hamiyet Akan dedi ki...

Tutunmak iyidir, bu hayal bile olsa..
Mutlu hafta sonları canım..

Kelimelerle Dans dedi ki...

Hamiyet;evet birine tutunmak,hayata tutunmak gibi bazen:) sana da güzel bi haftasonu olsun canım...

Yorum Gönder