Başlık Yok,Duygu Çok

İnsan bazen;
Birileri onun için bir şeyler yapsın, bazen en sevdiği yemeği pişirsin,en sevdiği bardakta bir meyve suyu ikram etsin,senin için aldım diye bir şey uzatıversin ya da yapması gereken bir işin ucundan onun için tutuversin veyahut ne bileyim,seni düşündüm,senin için desin,yalnız olmadığını bilmesini sağlasın istiyor.
Sonra  düşünüyor insan; sevdiklerinin hepsi hayatında ve sağ. ! Her istediğinde olmasa da gözlerinin içine bakabiliyor,her zaman söyleyemese de sevdiğini duyurabiliyorsun.Ara sıra da olsa sarılabiliyor,enerjilerini birleştiriyorsun. Nadiren de olsa öpüp sevdiklerini kalbinin üzerine koyuveriyorsun. Varsın yalnızlık hissi sarsın ruhu. Varsın,tek başına olduğunu sansın insan. Varsın yorulsun,varsın üzülsün,varsın çıkmaza girsin.Biliyoruz ki sevdiklerimiz bir göz,bir kaç adım,bir kaç saat uzaklıkta. Varlıklarına bin şükür edebildiğimiz her gün,yalnız olmadığımızın farkında olmak umuduyla. gücümüzü geri toplayalım ve yorgunluğun kıymetini bilelim. 
Bir varlar,bir yoklar ve sonra hiçç olmayacaklar...Düşünürken bile gözlerimden akan yaşlar,günlerdir kalbimi havuz yaptılar. Bir tarafta olmasını istediklerim ve yalnızlığım diğer tarafta şükr'üm.
Allah'ım sevdiklerimi ömrüme eş kıl. Bu bencillik biliyorum ama sevdiğim herkesin varlığını mutlulukla ve sağlıkla donat. Zira onlarsız yaşamak beni eksik kılacak.Buna hazır değilim.