İçimdeki Çocuk Yapayalnız Bu Gece

Aldım bilgisayarımı kucağıma.Herkese iyigeceler dedikten sonra yazı yazacağım deyip geldim odama. Saat 01:23 kapattım kendimi odama.

-- canımın en içi,hayatımın ya kendisi beni ikinci kez abla yaparken küçük annesi de olmamı sağlyan kardeşimin sınav notlarıyla gururlandım. Öyleki,ilk defa bu kadar güzel sonuçlar aldık,duyduk,gördük. Lise üçüncü sınıfta şansı döndü mü ne... Hem mutluluğunu paylaşıp hem onu onurlandırmak,başarısını taktir etmek için elimden geleni,kalbimden geçeni yaptım.
--- Bir müşterim aradı bugün.Siz firmada çalışanmısınız,sahibimisiniz diye sordu. Ciddi bir mesele geliyordu belliydi.Acaba ne demeliydi.
Sahibi değilim ama yardımcı olabileceğimi düşünüyorum anlatın lütfen dedim.Müdürünüzle görüşmeliyim dedi. İsterseniz benimle paylaşın ben yetkilim eğer çözümleyemezsem sizi müdürüme aktarayım deyip ikna ettikten sonra,duyduklarım karşısında taraf tutmadan,ters bir şey söylemeden ortada kalabilmek gerçekten zordu.Başardığımı düşünüyorum.
Telefonu kapatır kapatmaz olması gerekeni yaptım.Gerçekten olması gereken bu muydu diye saatlerce sorguladıktan sonra bu cümleyi kuruyorum inanın.
Hem patronumu hem de beni çok şaşırttı bir elemanım.Laf aramızda en sevdiğim çalışanımızdı. Hakkında hayırlısı olmuştur inşallah.
--Üstte bahsettiğim durum enerjimi biraz aşağı çekti,itiraf etmeliyim. Ama öyle çok şey oldu ki enerjimi toparlamak pek mümkün değildi bugün. Bir çok konuda zor durumda kalıp şimdi buna ne cevap vereceğim diye düşündüm doğrusu. Hepsini halledebildiğimi düşünüyorum.
--Kendimi seviyorum,hayatı seviyorum ve daha bir çok şeyi çok çok seviyorum. Ama bazen düşünüyorum. Sevdiklerim mi daha fazla özlemlerim mi.
Ben ne kadar çok şey özlüyorum öyle yahu. Yanımda olanlarla mutlu olabilirken,ne kadar çok şeyin uzağımda olduğunu da fark ediyorum.
-- Tüm bu zırvalamaları bıraksam da birine yaslanıp uzun uzun ağlasam ne güzel olurdu. Ama ben kimseye sarılmıyorum bile,değil ki ağlayacağım bir de. Rüyamda görsem inanmam.Siz de inanmayın.Beni tanıyanlar da ihtimal vermez zaten. Taş kalplinin biriyim neticede.Dümdüz fikirleri olan,pozitiflikten dem vururken duyguları es geçen,bir arkadaşımın tabiriyle,odunun biriyim ben.
Her şey bir yana da uzaktan yüzümün asık olduğunu görüp gelip sarılan,öpüp yüzümü güldürmeden odasına gitmeyen erkek kardeşim gibi olsa etrafımdaki herkes keşke.Bu gece pek bir ilgi istiyor ruhum.
Tüm zorlukları aşabilecek kocaman kadınsı ruhum bir kenara çekildi,küçücük bir kız çocuğuna teslim etti kalbimi. O da oturdu bir köşeye ağlıyor çaresizce. Bu gece de böyle.Yarına dimdik,hayata hazır,enerjiyi toparlamış halde uyanmak ümidiyle.
İyi bakın kendinize.