12 Mart 2016 Cumartesi

Zaten Varolan Yalnızlık

Bir şeyler yazayım istiyorum. Anlatacaklarım da var ama sıralayamıyorum.
Hangi birini nasıl düzgün bir dille anlatsam bilemiyorum.
Farkettim ki son zamanlarda, /uzun bir zamandır/ kimseyle dertleşmiyorum.
Herkesin zaten kendi içinde yalnız olduğuna inanan hatta bilenlerdenim. Yine de zaman zaman dertleşir, paylaşırdım kalbimdekileri. Ne oldu da hepten içimde saklar oldum bilmiyorum. Nasılsın diye sorduklarında hep iyiyim cevabını verirdim çocukluğumdan beri.Bunu bir yazıda da belirtmiştim çok önceleri.Ama bazen ben de iyi olamıyorum. Ya da çok iyi oluyorum da altında yine de anlatacak,paylaşacak sebeplerim oluyor. Kime anlatsam ki.Kimse yok gibi geliyor bazen etrafımda. Bom boş sanki dünya.
Varolanlar da beni ne yapsın,herkesin derdi başından aşkın. İyiyim diyen biriyle kim neden uğraşsın.

Hem ben demiyor muyum hayat zaten tek başına diye. Neden şimdi bunu irdeliyorum ki ?
Bilmem... 
Belki de dün gece yıllardır görüşmediğim birinin telefonunun hiç beklemediğim anda karşıma çıkıvermesindendir. Çıksa ne olacak gerçi,aramayacağım,besbelli.

Gününüz aydın olsun lütfen. Bunun için ne gerekiyorsa yapınız...

4 yorum:

Handan dedi ki...

Bazen sadece birisine kocaman sarılıp öylece durmak iyi gelir. Kelimelerin işe yaramaz sadece o sarılışla anlatırsın herşeyi. Her daim yanımızda sarılacak birileri olması dileğim..

Günün aydın olsun :)

Kelimelerle Dans dedi ki...

handan abla; tam da söylemek istediğim buydu işte. bugün instagramda seni andım.( çok güzel bi güne açılsın sabahınız" derken aklıma geldin)

Handan dedi ki...

:)

Kelimelerle Dans dedi ki...

handan abla; :)

Yorum Gönder