Gözyaşım Pıt Pıt

 Cumartesi öğleden sonra anne-kız atölyesine gidecekler. Sen de gel dedi annesi,her yere zaten beraber gitmiyormuşuz gibi. Orada kütüphane de var,cafe de,sıkılmazsın bizi beklerken diye ekledi. Olur demiştim günler önce. Sonra gitmesem de dinlensem diye düşündüm. 

Kızım yarın annenle gideceğiniz yer var ya, ben gelmem belki derkennn arkasını hızla döndü ve 

Şaka mı yapıyorsun dedi.

Hayır gerçek söyledim dedim tüm ciddiyetimle.

O da aynı ciddiyetle devam etti. Hayır geliyorsun teyze. Sensiz gitmem. Kız annen yanında olacak ya. Hem beni zaten etkinliğe almıyorlar ki, gelsem de dışarda olacağım.

Olsun,ben senin orada beni beklediğini bileceğim. Çıkar çıkmaz yanına geleceğim. Ne demek gelmiyorum, bunu kabul edemem. 

...

Tövbeler olsun... Tamam seni ben yetiştiriyorum. Dilli bı kız olman için de çabalıyorum daaa niye her seferinde o cadolozluğunu bana kullanıyorsun ? 

----------------------------------------

Anne teyze,Elsayla fotoğraf çektirir misin?

Olur, görürsem çektiririm.

Elsa seninle tanışacağı için çok şanslı.

Neden ki?

Sen harika bir teyzesin.

....

Saatler oldu kulaklarım bu cümleleri duyalı. Hala gözyaşım pıt.

Nerede kimden bı hayır duası aldım da, Allah bana seni hediye etti. Ben bir istedim, o bin verdi. Hayatımdaki tüm güzellikler gibi.

Ortaya Karışık

 Sabah patates kızartması istiyormuş. İşin yoksa aklında tut,ondan önce kalk,mis koku evi sarsın,mutlu olup gülücükler atsın.

....

Başım dönüyor. Her baş dönmesinde stres kaynaklı olduğunu bilmeme rağmen içimde bir korku. Aşamadım bunu. 

...

Elimdeki kitaba bayıldığım halde bitiremedim ama yeni kitaplarım geleceği için de bitirmeye niyet ettim, gözler yorgun.

...

Saygı önemli azizim,çok önemli. Olmayınca bir şeyler değil çok şeyler eksik oluyor.  Anlamayan da anlamıyor.

...

Özlem hissiyle yaşamak çok zor. 

...

Bakalım işin sonu nereye varacak. Kaygıyla ve merakla bekliyorum. 

...

İşler benim cephede bitti. Yok,hiç yok. Ve dinlenmek hiç benlik değil. Ve dahası,daha böyle geçecek aylar var. Krizi fırsata çevirmeye niyet ettim. Melike ile her gün her ne olursa olsun azıcık da olsa dışarı çıkıyoruz.  Öyle bir çıkmak ki,hiç kolay olmuyor ikna etmek. Geçen gün ikna olmuştu vazgecti. Ayakkabılarımı giyip tamm 45 dk kapıda ikna etmeye çalıştım. Olmadı:) ilerde bunu ona anlatacağım. 

...

Ruhumun yüklerini hafiflet Allahım. Mutlulukları çoğalt,huzuru arttır. Güzelliklerinle sarmala lütfen beni. Sen zaten tam olarak nelere ihtiyacım olduğunu çok iyi biliyorsun. 

...

Doğan askerlik yoklamasını geciktirdiği için para cezası geldi. Evin gündemi bir anda değişti. Her şey halledilir elbet ama ama işte ne gerek vardı buna. 

...

İhtiyaç hissettiğim anda sarılamamak... Ben istediğim, özlediğim ya da ihtiyaç duyduğum şeylerden uzak kalarak sınanmak zorunda mıyım? 

...

Yaş 40 olmak üzere. Yüzüne hiç bir krem vd sürmeyen ben gözaltı serumu kullanmaya başladım. Çok da iyi geldi. İnşallah istikrarlı olabilirim.

...

İlk kez avokado aldım. Kız sever dedim ama tadına bile bakmadı. Tarife bakmış olmama rağmen tabi ki kendi ruhumu kattım ve herkes sevdi. Bir sonrakinde çok daha şahane bir tat ortaya koyacağım. Ama hiç bir meze bir havuç tarator değil bence. Ve yine tabi ki benim tarifimle.

...

Ne çok çenem düştü. İpe sapa gelmez cümlelerimi buraya kadar okuyan herkese selam ederim. 

İki Konu İki Şaşkınlık Bin Şükür

 Araştırma konusunda kendime çok güvenirim. İpe sapa gelmez bir küçük veri olsun elimde. Varmak istenen yere bağlarım konuyu. 

Yıllar önce muhasebe departmanında,isimsiz gelen banka ödemeleri herkesi delirtmişti. Gelen isim ile sistemde kayıtlı isimler uyuşmayınca borçlar düşülemiyor, görüşmeler sarpa sarıyordu. Yapılan işlerin tutarlarını tarihlere göre sıralıyor o tutarlardan beklenen havaleleri ve gelen dekontları tek tek inceletiyor gelmeyenler arasından isim benzerlikleri vs derken dekontlar ve müşteri bakiyelerini eşleştiriyordum. Bunun için de ekstra bir ödeme vs almıyordum tabi. Amme hizmeti diyelim:) 

Bir gün muhasebeden arayıp,sizi bizim kadroya alalım, destekleriniz önemli dediler. Sağolun dedim hep destek olurum da mevkiimden memnunum. Daha büyük bir sorumluluk istemem.

Takip eden yıllarda çok çeşitli konularda iğneyle kuyu kazıp meseleyi netleştirmişliğim çoktur.

Bu akşam... Ne olduysa oldu,karşıma çıktı. Ufak,çok ufak bir araştırmadan sonra gözlerimi yerinden fırlatan bir bilgiye sahip oldum. 

Konuyu anlatamıyorum burada ama çok uzun zamandır içinde olduğum bir karmaşık olaylar zincirinde bir halkayı daha netleştirmiş oldum. Hayat gerçekten çok enteresan. 

...

Ve

 o enteresanlık ki,apayrı yerlerde yaşıyor olmamıza rağmen,evimin karşısındaki dükkanda onu görmek. Yıllar sonra ve o kendine has havası ile. Neden oradaydı,beni gördü mü bilmem ama sesimi duyduğuna eminim. Ben görmemezlikten geldiğim gibi,o da ses etme gereği görmedi. Çünkü herkes ait olduğu hayatı yaşıyor ve birbirimize belli ki o hayatlarda yer yok.

Ve bu olayı yaşar yaşamaz elime telefonu alıp anlatabileceğim birinin olması lüksü ne muazzamdı. Yıllar var ki bunu yapamamış olmanın eksikliğini çok kez yaşamıştım. İnsan üzüldüğünde, şaşırdığında veyahut kendine fazla gelen bir duygu yaşadığında anlatacak birini arıyor. O biri varsa gerçekten çok şanslısınız. Olmayınca bir değil çok eksik hissediyor insan çünkü. 

Bir kez daha varlığıyla kalbimin ağırlığını hafifleten,ruhuma huzur veren herkes için bin şükür Allah'a.

Rüyalar Rüyalar

 Yatmadan hemen evvel ne görür,ne okur,ne konuşursanız rüyanızda benzer hissiyatta şeyler görürsünüz.

Öyle de oldu.  Sabah gülümseyerek gözümü açtım. Şaşkın ve mutlu bir gülümseme ile.

Rüya bile olsa iyi geldi. Rüyalar bana hep iyi gelir zaten. Zira iki alem arasında yaşadığımızı öyle farkındayım ki ve ikisinin de anlam ve kıymetini öyle iyi biliyorum ki. 

Zihin Yorgunluğu,Kalp Mutluluğu

Zihnim öyle dolu ve yorgun ki

Bu akşam eve dönerken,minibüs şoförüne parayı uzatırken ineceğim noktayı söylemek için belki bir on saniye düşündüm.

Parayı verip yerime oturunca,hayatı düşündüm. "Güzel yaşadım be dedim. Çok zor ve karmaşık şeyler oluyor evet ama pek güzel insanlarla donatılmış da bir ömür verdin Allahım,teşekkür ederim. "

Kimin Kıymetlisisin?

 Benim odamda duran bir kitabı var. Onu alıp salona gitmek istedi. O bu odanın kitabı. Burada dursun geldiğinde yine okuruz dedim. Aldı kitabı yere attı. Onu yerden al yoksa okumana izin vermeyeceğim dedim. Alıp tekrar attı. Net ve kararlı bı sesle, bağırmadan 'odamdan çık" dedim. Çıkıp salona geldi. Annesine beni şikayet etti. Anneeee,teyzem beni odasından kovdu. Odamdan çık dedi,dedi. Nolduğunu da anlat dedim. Kitap okuyodum ben, odamdan çık dedi dedi.  Bu biraz eksik oldu,tam olarak neler olduğunu anlatalım gel dedim. Yoo gerek yok sen beni kovdun dedi. 

Yani sonuçta detaylı anlatınca da gelinen nokta değişmiyor tabi. Odamdan çıkmasını istediğim doğru. Ama nedenlerin,sebeplerin o sonuca varmakta hiç mi önemi yok?

Kızlar analitiktir, detaycıdır. Ne bu şimdi teyzem bana odamdan çık dedi.  Gelip senden özür mü dileyeyim yani. Üzüleyim,dert mi olsun bana şimdi. Senin yaptığın yanlışı neden konuşmuyoruz da,benim seni üzdüğümün üzerinde duruyoruz? 

Sonra da sabah olsun gel yanıma,kıymetlim yanına gelebilir miyim de. 

Oluyor mu öyle ?

Oluyor valla. Bir söz-ün-le gönül alınıyor. Yeterki niyetler temiz olsun. Kıymet verenlerimiz çok olsun.

Eskişehirde 3 Gün

 Eskişehir her şeyinle yine ve yeniden çok güzeldin. Harika 3 gün geçirdik seninle. Birkaç olumsuzluk da oldu ama neyse.  Neyse diye geçemediklerim de var içinde ama hadi ona da neyse.  Sabah uyandığımda sadece güzel olan anıları hatırlamayı diliyorum. Zira onlar diğerlerinden çok çok daha fazla. 

Eyyy hayat eşit değilsin onu zaten biliyorum da,bu kadar da olmasan mı be tatlım. Bak seni tatlı görebilmek için ne kadar çaba harcıyorum. 

İyi yedik,çok gezdik,sağlam yorulduk,az uyuduk,çok güldük,biraz gerildik,azıcık üzüldük,çok analiz ettik ve seni çok sevdik Eskişehir. Dilerim bir gün tekrar görüşürüz. O zamana kadar nezih,masum,sakin ve daha nice güzelliklerinle kal olur mu ? 

Gündem

8 ekimdeki olayı atlatamadık. Kardeşimi bu kadar üzgün görmek çok zor zaten. Bir de her saat yeni bir bilgiyle güncellenmek... İçim kaldırmıyor valla. Dua ediyoruz sürekli. Site içi anababa günü zaten. Yüzlerce insan geliyor her akşam. Bir de hoca. Okuyor okuyor okuyor. Sonra uzun uzun vaaz veriyor. Gençlere sesleniyor,ailelere öğütler veriyor. Ve ne kadar çok dua etmek lazım ki o çocuğun ruhu huzur bulsun onu tekrar ve tekrar anlatıyor. 

Sanırım 7 gece hoca gelecek. İkramlar,koli koli sular ayranlar ve yemekler... Ailenin çökmüş psikolojisi. Evdeki küçük kardeşin ruh hali. Benzer girişimlerde bulunma eğilimi. Allahım sen koru. 

Uyku düzenimiz altüst. Haber seyretmiyoruz. Sosyal medya minimumda kullanıyoruz yine de gündemdeki malum olaylardan bir şekilde haberdarız. Sözlerim tükendi. Dua dua dua. O aile için,ülke için,hepimiz için,insanlık için. Zira elden gelen başka hiç bir şey yok gördüğümüz gibi. Aydınlık günler koşar adım gelsin hepimiz için. Hayalini kurduğumuz,planını yaptığımız vakitleri huzur içinde bir bir yaşayalım ve artık lütfen güzellikler paylaşalım. Paylaştıkça çoğalır çünkü. Güzellikler çoğalsın, hepimiz çiçek açalım. 

Farkındalık

 Bir insanı bir başkası ne kadar istese de kıramaz,yıpratamaz,canını acıtamaz. İnsana en büyük fayda da zarar da kendinden gelir. 

Bu bilinçle,kendimi çok mutlu etmeyi de,gerektiğinde 40 parçaya bölmeyi de bilirim. Sonra bir şey olur kalkar dağılmış parçalarımı yerden alır bir güzel birleştiririm ve yine bütünüyle kendimi oluştururum. Yani kimseye de bırakmam ruhumu.  Seveceksem de ben, üzeceksem de ben. Sonuçta 40 yıldır kendisini tanıyorum. En yakından ve en iyi ben tanıyorum. Haaa birini iyi tanımak demek onu en iyi üzebilecek insan olmak da demek. Bunu da pekala farkındayım.  Farkındalık güzel şey .

Ahh be

 Ah bee 

Bir nefes daha almak istememek.

Nasıl bu kadar vazgeçtin hayattan. Daha şuncacık yaşında senin kat kat büyüklerinin yüklediği sorumluluklarda nasıl ezildin de bu kararı verdin ?

Ah ki ne ah... O kadar mı  kararlıydın ki kurtarılma ihtimalini ortadan kaldırmak için herkesin uykuda olduğu bir vakti seçtin.

Ahh çocuk gören,duyan,bir şekilde haberdar olan herkesin içini yaktın geçtin.  Şimdi görüyor musun ne çok sevenin varmış. Ve o aileden çok değer verdiğin arkadaşların senin için ne çok gözyaşı döktü görebildi mi tek parça kalan ruhun. 

......

Sabah 8de bı bağrışma sesine gözümü açtım. Zihinsel engelli biri var yan blokta. Kardeşim ise çıktı mı acaba,site kapisina kadar babamla gitse diye uyandım yataktan. Meğer iş çok başkaymış. 1 polis aracı,2 itfaiye ve 2 ambulansı görünce şoke oldum. Kısa zaman sonra 7-8 polis aracı ve olay yeri ,ardından savcı gelince insanlar da sokağa döküldü. Kıyamet günü oldu buralar. Çocuk biraz daha uyusun da sesleri duymasın diye dualar ederken ne olduğunu anlamaya çalıştık. Meğer adını sıkça duyduğumuz,erkek kardeşimin arkadaşı yaşamına son vermiş gecenin yarısı. Şuan saat 20:55. Bı daha bu konuyu atlatamadık. Aileyi düşünemiyorum bile. Sitenin içi insan seli. Gelen giden,yiyen,içen,ağlayan,feryat eden insanlarla dolu. Yarın daha da zor gecek herkes için belli ki. Allah kalanlara sabır,gidene rahmet eylesin inşallah. Dilerim ki huzur bulsun genç ruhu. Ve dilerim ki onun bu ruh haline gelmesine vesile olan "büyüğü" bu büyük acıyla kendine gelsin ıslah olsun başkalarına zarar ziyan vermesin.