Tam uyku saatiydi eve girdiğimizde. Odama geçtim üzerimi değiştiriyorum, içerden bı ağlama sesi. Ağlıyormusun sen bana mı öyle geliyor dedim espiriyle. Uykusu geldi ondan diye düşündüm. Evet dedi annesi aşağıdakinin sesinden korktu.
...
Bakın ben çok sakin bir insanım. Vallahi billahi çok sakin. Kıyamet kopsa ortamı idare edecek sabrım da soğuk kanlılığımda var. İlişkilerdeki arabulma halı, birebir ilişkilerimdeki çözüm odaklı tavrım pek iyi bilinir. Beni sinirlendirmek çaba ister. Çok bam telime basılması lazım.
....
Alt kattaki şuursuz gece,sabaha kadar ses yapıyor. Ben diyeyim koltuk fırlatıyor. Siz deyin dambıl,halter kaldırıyor. Saatlerce ve tahammül ötesi sesle. Yönetici vasıfsız. Kapısına gitmek çözüm getirmiyor. Çaresiz kaldık. Her gece böyle ve çocuk etkileniyor. Tek yapabildiğimiz çocukla konuşup, saygısız insanların da var olduğunu ve kendisinin güvende olduğunu anlatmak.
Ama bu gece.
İlk kez o seslerin korkusundan ağladı ya. Öfkemi anlatamam size. Ve bu öfkeyle dahi çocuğu sakinleştirmek durumunda kalmak. Annesi sinirimden napacağını bilemez haldeydi.
Bak dedim beni dinle. Bu adam saygısız. Sen bunu biliyorsun. Eğer biri bir başkasını rahatsız ederse saygısız demektir. Bu bizi rahatsız ediyor çünkü saygısız. (Konuyu da bile isteye uzatıyorum da dinlerken ağlaması dursun:) )
Ben buna ses yapma diyorum yine yapıyor. Deden konuşuyor yine yapıyor. Yöneticiye şikayet ediyoruz yine yapıyor, çünkü saygısız.
Ama sen şunu bilmelisin. Ses de olsa,korksan da,ağlamak istesen de biz yanındayız ve sen güvendesin. O adam buraya gelemez. Yaa gelemez mi gerçekten dedi. Ondan korkmuş belli. Düşünün ses nasıl bizim evin içindeydi.
Tek tek aile bireylerini saydım. Bizimle güvendesin. Asla kapıyı o adama açmam ben. Evimize gelemez. Bize zarar veremez. Sadece saygısız olduğu için gece bu saatte evinde bir eşyayı çekiyor olmalı. O bizi ilgilendirmez. Ben yine de rahatsız olduğumuz için polisi arayacağım.
Hani sana diyorum ya hep,dışarıda bizi kaybetsen ,korksan,hemen bı polis abi ya da ablanın yanına gitmelisin. Onlar çocukları çok sever seni hemen evine getirir diye. Heh işte bak şimdi polisi arıyorum gelip komşuyla konuşuyor. Dinle şimdi beni.
Şaka yapıyosun,şakadan arıyorsun.
Yoo gayette gerçekten arıyorum. Dinle bak bekle şimdi.
Ve sonrası bı polis abiyle diyalog hikayesi... Onun da çocuğu varmış:) onun çocuğu da alt komşunun gürültüsünden korkmuş. Gidip uyarmış ve ses bitmiş. Yarın da gelip bizim komşuyu uyaracakmış. Bu gecelik idare etmeliymişiz. Uykuda ses duysak bile gözümüzü kapayıp uyumaya devam etmeliymişiz. Yarın o,gürültü yapan komşuyla konusacakmış. AA bir de çocukları çok sevdiğini mutlaka söylemeliymişim.
Çocuk sustu, sakinledi. Annesi sakinledi. Ben bittim. Derin bir nefes verdim. Tamam sakin,her şey yolunda. İnşallah bı atak daha yapmazsın dedim içimden.
Yarın ola hayrola. Yarın ki seslerde çocuk diyecek ki hani halledecektin. Ve ben 2. Etapa hiç hazır değilim. Allah herkesi ıslah etsin. İnsaf,merhamet versin. Olmayınca olmuyor çünkü. Yarın annemler burada olur,biraz da onlar hikaye uydurur.
1 yorum:
ya gerçekten polise şikayet etsene bir :)
Yorum Gönder