Kimin Kıymetlisisin?

 Benim odamda duran bir kitabı var. Onu alıp salona gitmek istedi. O bu odanın kitabı. Burada dursun geldiğinde yine okuruz dedim. Aldı kitabı yere attı. Onu yerden al yoksa okumana izin vermeyeceğim dedim. Alıp tekrar attı. Net ve kararlı bı sesle, bağırmadan 'odamdan çık" dedim. Çıkıp salona geldi. Annesine beni şikayet etti. Anneeee,teyzem beni odasından kovdu. Odamdan çık dedi,dedi. Nolduğunu da anlat dedim. Kitap okuyodum ben, odamdan çık dedi dedi.  Bu biraz eksik oldu,tam olarak neler olduğunu anlatalım gel dedim. Yoo gerek yok sen beni kovdun dedi. 

Yani sonuçta detaylı anlatınca da gelinen nokta değişmiyor tabi. Odamdan çıkmasını istediğim doğru. Ama nedenlerin,sebeplerin o sonuca varmakta hiç mi önemi yok?

Kızlar analitiktir, detaycıdır. Ne bu şimdi teyzem bana odamdan çık dedi.  Gelip senden özür mü dileyeyim yani. Üzüleyim,dert mi olsun bana şimdi. Senin yaptığın yanlışı neden konuşmuyoruz da,benim seni üzdüğümün üzerinde duruyoruz? 

Sonra da sabah olsun gel yanıma,kıymetlim yanına gelebilir miyim de. 

Oluyor mu öyle ?

Oluyor valla. Bir söz-ün-le gönül alınıyor. Yeterki niyetler temiz olsun. Kıymet verenlerimiz çok olsun.