Babaannemin alyansı bendeydi. Takamıyordum tabi ve sırf bu yüzden kaybedeceğim diye aklım çıkıyordu. Buraya gelmeden bir gün önce kuyumcuya gidip bu yüzüğe bir tasarım yapsak ve kolye haline getirsek nasıl olur diye sordum. Haftaya kolyem hazır olacak inşallah. Ve ben bir sonraki hafta teslim alabileceğim ancak. Çok heyecanlıyım. Ne kadar kıymetli olduğunu,ona iyi bakmasını öyle çok vurguladım ki,adamın elinden düşen alyansla yüzündeki korkusunu görmeniz lazımdı. O sakin,çok sakin genç çocuk bir panik oldu ki... Ben tutamadım kendimi güldüm. Ama ne stresli bı gülme. Neyse şuan yapılıyor sanırım. Ve imkan olsa,dükkana geldigi an gidip almak isterim. Keşke o çevrede bunu rica edebileceğim güvendiğim biri olsa idi. Yok maalesef. 10 gün daha bekleyeceğim mecbur. Ve sonra ömrümce boynumda taşımak kısmet olur insallah. Kuyumcuya baksak,ömrümce boynumda taşımam gerekmiyor. Evlenirken aynı yüzüğü bana alyans haline getirecek. Sadece şimdilik kolye olarak takmam yeterliymis. Hı hı tamam dedim öyle yaparız.:))
Babannem, canım,senin için çok kıymetli olan hatırana çok iyi baktım. Bundan sonra da boynumda,kalp hizamda taşıyacağım inşallah. Sen huzurla uyu,emanetin bana huzur versin.
1 yorum:
ne hoş bir düşünce :)
Yorum Gönder